Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) είναι οργανισμός του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ). Ιδρύθηκε το 1948 και είναι αφιερωμένο στην προώθηση της παγκόσμιας υγείας χρησιμοποιώντας στρατηγικές που βασίζονται στην επιστήμη. Οι προσπάθειές της στοχεύουν στην επέκταση της καθολικής υγειονομικής περίθαλψης, στην παροχή ηγεσίας κατά την αντιμετώπιση κρίσεων υγείας και στην προώθηση της υγείας σε όλο τον κύκλο ζωής.
Ο παγκόσμιος ρόλος του ΠΟΥ έγκειται στην καθιέρωση και παρακολούθηση διεθνών προτύπων ή κατευθυντήριων γραμμών, συμβάλλοντας στην τυποποίηση των υπηρεσιών και των στόχων υγειονομικής περίθαλψης παγκοσμίως. Επιπλέον, βοηθά στον συντονισμό των πολλών παικτών που συμμετέχουν στην επίτευξη κοινών στόχων.
Η διαδικασία ανάπτυξης κατευθυντήριων γραμμών του ΠΟΥ
Μια κατευθυντήρια γραμμή του ΠΟΥ «ορίζεται ευρέως ως κάθε προϊόν πληροφοριών που αναπτύχθηκε από τον ΠΟΥ και περιέχει συστάσεις για την κλινική πρακτική ή την πολιτική δημόσιας υγείας». Ο ΠΟΥ αναπτύσσει κατευθυντήριες γραμμές για όλα τα επίπεδα υγειονομικής περίθαλψης και διαχείρισης ασθενών με βάση επιστημονικά στοιχεία. Αυτό περιλαμβάνει την υποβολή των σωστών ερωτήσεων, την ανάκτηση και τη συγκέντρωση των αποδεικτικών στοιχείων και την αξιολόγηση της ορθότητας και της αξιοπιστίας τους.
Ο στόχος είναι να προωθηθεί η τεκμηριωμένη λήψη αποφάσεων για κάθε κλινική δράση σε επίπεδο ατομικής ή δημόσιας υγείας, ώστε να επιτευχθούν τα καλύτερα αποτελέσματα. Οι κατευθυντήριες γραμμές του ΠΟΥ, που αρχικά προορίζονταν για την αντιμετώπιση των πρωτοκόλλων κλινικής διαχείρισης, έχουν πλέον επεκταθεί σε πολιτικές δημόσιας υγείας, συστήματα υγειονομικής περίθαλψης και στρατηγικές προαγωγής της υγείας. Μερικές από τις προκλήσεις που εμπλέκονται περιλαμβάνουν τον εντοπισμό παραγόντων που αλλάζουν το αποτέλεσμα, συμπεριλαμβανομένων των αλληλεπιδράσεων μεταξύ των παρεμβάσεων ή με την τοπική κατάσταση και των επιπτώσεων που προκαλούνται από διαφορετικά επίπεδα εφαρμογής.
Ο ΠΟΥ έχει διερευνήσει την πολυπλοκότητα και τις δυσκολίες της σύνθεσης στοιχείων και της ανάπτυξης κατευθυντήριων γραμμών. Η λήψη ομαδικών αποφάσεων είναι αναπόσπαστο μέρος της διαμόρφωσης τέτοιων κατευθυντήριων γραμμών. Λιγοστά ή αντικρουόμενα στοιχεία ή έντονα διαφορετικές απόψεις μπορεί να εμποδίσουν τη συναίνεση, η οποία είναι, ωστόσο, ο στόχος που επιτυγχάνεται μέσω της συζήτησης και του συμβιβασμού. Τα ενδιαφερόμενα μέρη που εμπλέκονται σε αυτή τη διαδικασία περιλαμβάνουν την ομάδα που επηρεάζεται, τους χρήστες κατευθυντήριων γραμμών, την ποιότητα των αποδεικτικών στοιχείων και τους περιορισμούς χρόνου.
Η Επιτροπή Αναθεώρησης Οδηγιών διασφαλίζει ότι οι κατευθυντήριες γραμμές είναι υψηλής ποιότητας και ότι η διαδικασία ανάπτυξης είναι διαφανής, βασίζεται σε καλά στοιχεία και διέρχεται από αυστηρές διαδικασίες διασφάλισης ποιότητας. Μερικές πρόσφατες οδηγίες του ΠΟΥ περιλαμβάνουν αυτές για την ελονοσία, τη συμπληρωματική σίτιση πολύ μικρών παιδιών, τη διατροφή για ενήλικες και παιδιά, την κλινική διαχείριση της διφθερίτιδας, την απώλεια αίματος μετά τον τοκετό, τον χρόνιο πόνο στη μέση σε ενήλικες και το πρόγραμμα δράσης Gap για την ψυχική υγεία.
Βασικές οδηγίες του ΠΟΥ και η παγκόσμια επιρροή τους
Οι εθνικές πολιτικές και στρατηγικές για την υγεία είναι το κλειδί για τη σύλληψη στόχων και συστημάτων παροχής για τη δημόσια υγεία και τη δημιουργία συστημάτων για τη βελτίωση των αποτελεσμάτων υγείας. Οι κατευθυντήριες γραμμές του ΠΟΥ υποστηρίζουν τις χώρες στην ανάπτυξη πολιτικής υγείας.
Για παράδειγμα, οι κατευθυντήριες γραμμές της Εθνικής Στρατηγικής Ανοσοποίησης (NIS) βοηθούν στην ανάπτυξη στόχων εμβολιασμού για κάθε χώρα κατά των μολυσματικών ασθενειών της παιδικής ηλικίας που μπορούν να προληφθούν με εμβόλιο. Διευθύνουν τόσο εθνικούς φορείς όσο και εξωτερικούς εταίρους στα προγράμματα και τις επενδύσεις τους, με στόχο να ενσωματώσουν τα NIS στο εθνικό πρόγραμμα υγείας. Το NIS μπορεί να επικαιροποιηθεί και να αναθεωρηθεί όπως απαιτείται, ενόψει των προηγούμενων αποτελεσμάτων και της τρέχουσας πραγματικότητας.