της Νικολέτας Ντάμπου
Παρά την σκληρή κριτική που έχει δεχτεί, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ παρακολούθησε τις τιμές των φαρμάκων στις ΗΠΑ από την ανάληψη των καθηκόντων του. Τώρα, δημοσίως δηλώνει ότι τάσσεται υπέρ μιας εκτελεστικής εντολής για την αντιμετώπιση του προβλήματος – αλλά η προσέγγισή του μπερδεύει τους ειδικούς.
Αναλυτικότερα, ο Λευκός Οίκος εξετάζει μια διάταξη που θα δημιουργεί μια ρήτρα “προτιμώμενου έθνους” για φάρμακα που πωλούνται στην αμερικανική κυβέρνηση, η οποία θα εξασφάλιζε ουσιαστικά τις χαμηλότερες δυνατές τιμές στην αγορά.
Αν και δεν είναι ακόμη σαφές ποιο θα είναι το πεδίο εφαρμογής της πρότασης ή πώς θα διαφέρει από το πιλοτικό πρόγραμμα της διεθνούς τιμολόγησης, ο Τραμπ δήλωσε ότι το μέτρο θα ισοσκελίσει τον ανταγωνισμό για τους κυβερνητικούς πληρωτές.
«Επί χρόνια άλλα έθνη πληρώνουν λιγότερο για τα φάρμακα από ό, τι εμείς – μερικές φορές κατά 60% ή 70%», δήλωσε ο Τραμπ. “Γιατί θα πρέπει άλλα έθνη – όπως ο Καναδάς – να πληρώνουν λιγότερο; Έχουν επωφεληθεί από αυτό το σύστημα για μεγάλο χρονικό διάστημα”.
Μέχρι στιγμής, οι ειδικοί δεν πιστεύουν ότι μια τέτοια εντολή θα είχε αποτέλεσμα. Και τυπικά, το καθεστώς “ευνοούμενου έθνους” είναι κάτι που οι ΗΠΑ προσφέρουν στους εμπορικούς εταίρους -άλλες χώρες- παρά στις εταιρείες. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, μια ρήτρα του μάλλον ευνοούμενου κράτους “υποδηλώνει την ίση μεταχείριση όλων των χωρών” όσον αφορά το εμπόριο.
Η εμπιστοσύνη του «προτιμώμενου έθνους» του Trump σχετικά με την τιμολόγηση των φαρμάκων έρχεται καθώς η διοίκησή του κάνει αυτό που κάλεσε το πρώτο έτος σε περισσότερο από μισό αιώνα ότι οι καθαρές τιμές των φαρμάκων μειώθηκαν από τους προηγούμενους 12 μήνες. Ωστόσο, οι αυξήσεις των τιμών των καταλόγων συνεχίστηκαν τους πρώτους μήνες του 2019, αμφισβητώντας τους ισχυρισμούς του Trump, καθώς αναβαθμίζει την εκστρατεία επανεκλογής του για το 2020.
Το περασμένο φθινόπωρο, η Trump παρουσίασε ένα πενταετές σχέδιο για την επιβολή χαμηλότερων τιμών για τα φάρμακα του Medicare Μέρος Β, αυτά που διαχειρίζονται οι γιατροί και τα νοσοκομεία, ως μέρος ενός διεθνούς δείκτη τιμών φαρμάκων που θα συγκρίνει τις ΗΠΑ με 16 αναπτυγμένα έθνη. Το σχέδιο γνώρισε την αποδοκιμασία όχι μόνο από τη φαρμακευτική βιομηχανία, αλλά και από τους γιατρούς και τις νοσοκομειακές ομάδες που ισχυρίστηκαν ότι θα μπορούσαν να αυξήσουν τις προμήθειες των πωλητών και να αυξήσουν το ρυθμιστικό βάρος, περιορίζοντας παράλληλα τις επιστροφές.