Οι ΗΠΑ ξοδεύουν περισσότερα για την υγειονομική περίθαλψη από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο, ωστόσο έχουμε το υψηλότερο ποσοστό μητρικής θνησιμότητας από όλα τα πλούσια κράτη. Σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, το 80% των θανάτων που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη μπορούν να προληφθούν. Επιπλέον, τα ποσοστά σοβαρής μητρικής νοσηρότητας -απροσδόκητες επιπλοκές κοντά ή κατά τη διάρκεια του τοκετού που έχουν ως αποτέλεσμα βραχυπρόθεσμες ή μακροπρόθεσμες συνέπειες για την υγεία- είναι υψηλά και επιδεινώνονται. Για παράδειγμα, την τελευταία δεκαετία στη Μασαχουσέτη, η σοβαρή μητρική νοσηρότητα έχει σχεδόν διπλασιαστεί.
Αυτό που είναι βαθιά ανησυχητικό είναι ότι οι έγχρωμες γυναίκες φέρουν το μεγαλύτερο βάρος αυτών των δυσμενών αποτελεσμάτων. Η ερευνητική μου ομάδα δημοσίευσε πρόσφατα μια μελέτη για τη μαιευτική φροντίδα στο Νιου Τζέρσεϊ, η οποία διαπίστωσε ότι για τοκετούς χωρίς καταγεγραμμένες κλινικές ενδείξεις για καισαρική τομή, οι μαύρες γυναίκες είχαν περισσότερες πιθανότητες να κάνουν καισαρική τομή από τις λευκές. Για τοκετούς με καταγεγραμμένες πιθανές κλινικές ενδείξεις για καισαρική τομή, οι μαύρες γυναίκες είχαν λιγότερες πιθανότητες να κάνουν καισαρική τομή από τις λευκές γυναίκες.
Αυτή η απόκλιση διαπιστώθηκε ακόμη και όταν έγιναν προσαρμογές για άλλους παράγοντες που σχετίζονται με την πιθανότητα τοκετού με καισαρική τομή. Σε εθνικό επίπεδο, οι ιθαγενείς Αμερικανοί και οι ιθαγενείς της Αλάσκας και οι μαύρες γυναίκες έχουν δύο και τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν από αιτίες που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη από τις λευκές γυναίκες, αντίστοιχα. Οι διαφορές στη νοσηρότητα ακολουθούν ένα παρόμοιο φυλετικό πρότυπο. Οι πιο ευάλωτες ομάδες της χώρας τίθενται επίσης σε κίνδυνο λόγω της ραγδαίας μείωσης της παροχής μητρικής υγειονομικής περίθαλψης. Κάθε χρόνο, οι μαιευτικές μονάδες νοσοκομείων συνεχίζουν να κλείνουν σε όλη τη χώρα.
Δεν αποτελεί έκπληξη, επειδή αυτά τα κλεισίματα συμβαίνουν στο πλαίσιο του φυλετικού οικιστικού διαχωρισμού, συμβαίνουν συχνότερα σε έγχρωμες κοινότητες. Η Ουάσιγκτον, για παράδειγμα, έχει χάσει πάνω από το ένα τέταρτο των νοσοκομειακών μαιευτικών μονάδων της την τελευταία δεκαετία—συμπεριλαμβανομένων των δύο μόνο που βρίσκονται στα ανατολικά τεταρτημόρια της πόλης, όπου είναι συγκεντρωμένοι οι μαύροι κάτοικοι. Οι αγροτικές κοινότητες επηρεάζονται επίσης σε μεγάλο βαθμό από αυτά τα κλεισίματα. Μια πρόσφατη έκθεση έδειξε ότι σχεδόν το 60% των επαρχιών δεν έχουν νοσοκομειακές μαιευτικές υπηρεσίες.
Ποιες προκλήσεις αντιμετωπίζει η επόμενη διοίκηση σχετικά με την υγεία της μητέρας;
Οι μαιευτικές μονάδες βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στις αποζημιώσεις του Medicaid και πληρώνονται διαφορετικά από ασφαλιστές που αποζημιώνουν σύμφωνα με καθορισμένα ποσοστά που υποτιμούν τη μητρική υγειονομική περίθαλψη. Ως εκ τούτου, είναι χαμένοι χρημάτων για τα νοσοκομεία και θα συνεχίσουν να κλείνουν όσο οι επιχειρηματικές αποφάσεις των νοσοκομειακών συστημάτων δεν ελέγχονται επαρκώς από τους κανονισμούς. Αυτό είναι λοιπόν ένα από τα θεμελιώδη ζητήματα που θα αντιμετωπίσει η επόμενη διοίκηση: η εμπορευματοποίηση της υγειονομικής περίθαλψης και το βαθιά ελαττωματικό σύστημα πληρωμών.
Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πρέπει επίσης να αντιμετωπίσουν:
- τη συρρίκνωση του εργατικού δυναμικού της μητρότητας
- το ρόλο των παρόχων ιδιωτικών κεφαλαίων και κερδοσκοπικού χαρακτήρα στην υγεία και την αναπαραγωγική τεχνολογία των γυναικών
- απαγορευτικές πολιτικές για τις αμβλώσεις, οι οποίες έχουν ήδη αρχίσει να έχουν θανατηφόρες συνέπειες
- και συνεχιζόμενα ζητήματα ρατσισμού και ανισότητας που αφήνουν δυσανάλογα τις έγχρωμες κοινότητες και τις αγροτικές κοινότητες χωρίς ποιοτική μητρική υγειονομική περίθαλψη ή οποιαδήποτε φροντίδα.
Ποιες είναι οι κορυφαίες συστάσεις πολιτικής σας για τη βελτίωση της φροντίδας και των αποτελεσμάτων της μητρικής υγείας;
Χρειαζόμαστε μια μεγάλης κλίμακας ομοσπονδιακή πρωτοβουλία χρηματοδότησης για την εισαγωγή του απαραίτητου κεφαλαίου στις νοσοκομειακές μαιευτικές μονάδες, με ιδιαίτερη προσοχή στην ενίσχυση των μαιευτηρίων με δίχτυα ασφαλείας και στην υποστήριξη ανεξάρτητων κέντρων τοκετών. Οι πολιτικές που προστατεύουν οικονομικά τις μαιευτικές μονάδες είναι επίσης κρίσιμες. Ελλείψει κυβερνητικής δράσης -και δολαρίων- δυστυχώς το σύστημα υγείας μας μπορεί να βασίζεται όλο και περισσότερο σε εταιρείες ιδιωτικών επενδυτικών κεφαλαίων και άλλες κερδοσκοπικές οντότητες που μπορεί να ενδιαφέρονται περισσότερο να αποκομίσουν αποδόσεις για τους επενδυτές παρά να παρέχουν ποιοτική περίθαλψη.
Ποια είναι τα στοιχεία που υποστηρίζουν αυτές τις συστάσεις;
Μελέτες έχουν δείξει ότι τα νοσοκομεία που εξυπηρετούν μαύρους έχουν χαμηλότερα έσοδα και λιγότερα περιουσιακά στοιχεία και, σχετικά, ότι ο τοκετός σε νοσοκομείο που εξυπηρετεί μαύρους συνδέεται με μεγαλύτερη πιθανότητα σοβαρής μητρικής νοσηρότητας. Υπάρχουν επίσης στοιχεία ότι η επέκταση του Medicaid, όπως έκαναν οι περισσότερες πολιτείες μετά την ψήφιση του νόμου για την προσιτή φροντίδα, δεν είναι αρκετή για να αποτρέψει το κλείσιμο των νοσοκομειακών μαιευτικών μονάδων. Είναι σαφές, λοιπόν, ότι απαιτούνται πολλαπλές μορφές οικονομικής επένδυσης και προστασίας των μαιευτικών μονάδων, ιδιαίτερα εκείνων σε κοινότητες χαμηλού πλούτου.
Τι θα μπορούσε να επιτευχθεί για την αντιμετώπιση της κρίσης της μητρικής υγείας τα επόμενα τέσσερα χρόνια;
Το να βάλουμε τέλος στις ανοδικές τροχιές της μητρικής θνησιμότητας και νοσηρότητας και να αρχίσουμε να μειώνουμε αυτούς τους αριθμούς θα πρέπει να είναι απλό. Το ίδιο πρέπει να ληφθούν μέτρα για την εξάλειψη των φυλετικών ανισοτήτων στη μητρική υγεία. Γνωρίζουμε πώς να βελτιώσουμε την ποιότητα της περίθαλψης και όπου χρειάζονται βελτιώσεις περισσότερο—όχι μόνο σε νοσοκομεία με οικονομικά ταλαιπωρημένα νοσοκομεία, αλλά και στις συλλογικότητες doula και στα κέντρα γεννήσεων υπό τη μαία που επιδιώκουν να ανοίξουν. Πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη αυτές τις προκλήσεις για τα απαραίτητα κεφάλαια.