Πολιτική Υγείας

Γαλλία: Η Ευρώπη απειλείται από μια συντριπτική νίκη του Ευρωσκεπτικισμού

Γαλλία: Η Ευρώπη απειλείται από μια συντριπτική νίκη του Ευρωσκεπτικισμού
Γαλλία: Το αποτέλεσμα μιας ενδεχόμενης νίκης της ακροδεξιά θα ήταν η παντελής απουσία οποιασδήποτε ευρωπαϊκής λήψης αποφάσεων.

Τη νύχτα που το κόμμα της σημείωσε συντριπτική νίκη στις ευρωπαϊκές εκλογές και ο πρόεδρος της Γαλλίας προκάλεσε πολιτικό σεισμό διαλύοντας το κοινοβούλιο, η Μαρίν Λεπέν, η μακροχρόνια ηγέτης του Εθνικού Ράλι (RN), δεν θα μπορούσε να είναι πολύ πιο ξεκάθαρη. «Το αποψινό μήνυμα – συμπεριλαμβανομένης της διάλυσης – απευθύνεται επίσης στους ηγέτες στις Βρυξέλλες», είπε. «Αυτή η μεγάλη νίκη για τα πατριωτικά κινήματα είναι σε ευθυγράμμιση με την κατεύθυνση της ιστορίας… Είμαστε έτοιμοι να πάρουμε την εξουσία αν το επιθυμεί ο λαός».

Η αποχώρηση από την ΕΕ και την ευρωζώνη δεν εμφανίζεται πλέον στα εκλογικά μανιφέστα του RN. Την τελευταία φορά που το έκαναν, στις προεδρικές εκλογές του 2017, ο Εμανουέλ Μακρόν χάρισε στο ακροδεξιό κόμμα μια ήττα εξίσου ταπεινωτική με αυτή που του έκανε αυτόν τον μήνα. Αλλά επτά χρόνια μετά, η σχεδόν σίγουρη νίκη του RN της Λεπέν στις πρόωρες γενικές εκλογές θα μπορούσε να αποδειχθεί σχεδόν εξίσου επιζήμια για την ΕΕ, θέτοντας υπαρξιακά ερωτήματα για τον ρόλο της Γαλλίας και περιορίζοντας σοβαρά την ικανότητα του μπλοκ να κάνει τα πράγματα.

Στην Ευρώπη, «η άφιξή μας στην εξουσία θα σηματοδοτήσει την επιστροφή της Γαλλίας στην ευρωπαϊκή σκηνή – για να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της», υποσχέθηκε στους δημοσιογράφους αυτή την εβδομάδα ο Τζόρνταν Μπαρντέλα, πρόεδρος του κόμματος και πιθανός πρωθυπουργός εάν κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία. Η RN ήταν έτοιμη, είπε, να διαπραγματευτεί «εξαιρέσεις» σε μια σειρά κανόνων της ΕΕ για τη Γαλλία – ένα ιδρυτικό μέλος της ΕΕ, η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της, και το μισό του ζωτικού (αν έχει σταματήσει επί του παρόντος) γαλλογερμανικού κινητήρα που έχει το τροφοδοτούσε από τη δημιουργία του.

Όλες εκτός από μία δημοσκόπηση έδειξαν μέχρι στιγμής ότι το ακροδεξιό κόμμα είναι απίθανο να κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία τουλάχιστον 289 βουλευτών στις εκλογές με δύο γύρους στις 30 Ιουνίου και 7 Ιουλίου, και ο Μπαρντέλα είπε ότι θα ήταν έτοιμος μόνο να σχηματίσει κυβέρνηση αν το κάνει. Αλλά το RN βρίσκεται σε πορεία για το 32% έως το 35% των ψήφων, το οποίο – αν και η μετατροπή του μεριδίου ψήφων σε αριθμούς εδρών είναι μια επικίνδυνη υπόθεση – σχεδόν σίγουρα θα την έκανε τη μεγαλύτερη δύναμη στην εθνική συνέλευση.

Με το αριστερό-πράσινο Νέο Λαϊκό Μέτωπο (NFP) να έχει ποσοστό 28% έως 30% και τον κεντρώο συνασπισμό του Μακρόν να έχει μειωθεί σε περίπου 20%, το πιο πιθανό αποτέλεσμα των εκλογών είναι ένα κοινοβούλιο ακόμη πιο πικρά διασπασμένο και πολωμένο από το απερχόμενο. Όπως είναι λογικό, η απόφαση του Μακρόν να προκηρύξει πρόωρες εκλογές έχει προκαλέσει απογοήτευση και ανησυχία σε άλλες πρωτεύουσες της ΕΕ, οι οποίες θεωρούν την κίνηση είτε ως λάθος, είτε ως ρίψη των ζαριών είτε και τα δύο.

«Είναι ένα μεγάλο στοίχημα», είπε ένας διπλωμάτης της ΕΕ, προειδοποιώντας ότι ένα κρεμασμένο κοινοβούλιο θα μπορούσε να επιβραδύνει τη λήψη αποφάσεων σε ένα μπλοκ που ήδη αγωνίζεται να βρει συμφωνία για πολιτικές από την προστασία της φύσης έως τις μελλοντικές δαπάνες της ΕΕ. Μια μεγάλη νίκη του RN θεωρείται επίσης ότι ενισχύει πιθανώς τις πιθανότητες άλλων ακροδεξιών, ευρωσκεπτικιστικών κομμάτων στις περιφερειακές εκλογές στην ανατολική Γερμανία και στις εθνικές εκλογές στην Αυστρία αργότερα αυτό το έτος.

Με ένα κρεμασμένο κοινοβούλιο, η Γαλλία «αντιμετωπίζει την προοπτική μιας μακράς περιόδου χωρίς μια πλήρως λειτουργική κυβέρνηση – με ανυπολόγιστες συνέπειες για την ικανότητά της να εμπλακεί εποικοδομητικά στην ΕΕ», δήλωσε ο Mujtaba Rahman από την εταιρεία συμβούλων Eurasia Group. Οι εκτεταμένες εξουσίες των Γάλλων προέδρων εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την κοινοβουλευτική τους υποστήριξη. «Το αποτέλεσμα θα ήταν η παντελής απουσία οποιασδήποτε ευρωπαϊκής λήψης αποφάσεων», δήλωσε ο François Heisbourg, του thinktank του Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών.

Οι σύνοδοι κορυφής των ευρωπαίων ηγετών θα αντιμετώπιζαν επίσης έναν κριτικά αποδυναμωμένο Γάλλο πρόεδρο, ο οποίος, παρά τα αναμφισβήτητα λάθη του, ήταν ένας από τους ελάχιστους μεταξύ τους που πιέζουν σταθερά για μια ισχυρότερη, πιο ενωμένη και πιο «κυρίαρχη» ΕΕ. Από τότε που ανέβηκε στην εξουσία με μια εκστρατεία υπέρ της ΕΕ, ο Μακρόν υπήρξε μια σημαντική πηγή ιδεών για την ΕΕ, όπως η πρότασή του για μια Ευρωπαϊκή Πολιτική Κοινότητα ή ο κοινός δανεισμός για να βγάλει τις οικονομίες της Ευρώπης από την ύφεση που προκάλεσε η πανδημία.