Μια ενημερωμένη ανάλυση των αμερικανικών θανάτων από COVID-19 κατά τη διάρκεια του 2021 υπογραμμίζει τη συνεχιζόμενη πτώση του συνολικού προσδόκιμου ζωής καθώς και τις επίμονες ανισότητες ανά φυλή και εθνικότητα. Η επικεφαλής συγγραφέας Theresa Andrasfay, μεταδιδακτορική υπότροφος στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια, Leonard Davis School of Gerontology, και η συν-συγγραφέας Noreen Goldman στη Σχολή Δημοσίων και Διεθνών Υποθέσεων του Πρίνστον εξέτασαν για πρώτη φορά την επίδραση της πανδημίας στο προσδόκιμο ζωής των ΗΠΑ τον Οκτώβριο του 2020. Η αρχική τους μελέτη, που δημοσιεύθηκε στα Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών τον Ιανουάριο του 2021, έδειξε ότι το 2020 παρουσίασε τη μεγαλύτερη μείωση του προσδόκιμου ζωής για ένα έτος σε τουλάχιστον 40 χρόνια και το χαμηλότερο προσδόκιμο ζωής που εκτιμάται από το 2003.
Η ενημερωμένη ανάλυση, που δημοσιεύτηκε στο PLOS ONE, δείχνει ότι το προσδόκιμο ζωής στις ΗΠΑ κατά τη γέννηση μειώθηκε κατά 2,2 χρόνια από 78,8 το 2019 σε 76,6 το 2021. Η εκτιμώμενη μείωση του προσδόκιμου ζωής για το 2021 είναι 0,6 χρόνια μεγαλύτερη από τη μείωση που παρατηρήθηκε το 2020, είπε ο Andrasfay. “Παρά τη διαθεσιμότητα αποτελεσματικών εμβολίων, το προσδόκιμο ζωής συνέχισε να μειώνεται το 2021. Μέρος αυτού οφείλεται στον μεγάλο αριθμό θανάτων από τον COVID-19 που σημειώθηκαν στις αρχές του 2021, πριν πολλά άτομα ήταν επιλέξιμα για εμβολιασμό”, είπε. «Αλλά ακόμα και όταν όλοι οι ενήλικες έγιναν κατάλληλοι για εμβολιασμό, πολλοί επέλεξαν να μην εμβολιαστούν και ακόμη και τα εμβολιασμένα άτομα δεν προστατεύονταν πλήρως από τις εξαιρετικά μεταδοτικές παραλλαγές Delta και Omicron».
Η μελέτη υπογράμμισε ότι σημαντικές φυλετικές ανισότητες ως προς την απώλεια ζωής έχουν διατηρηθεί καθ’ όλη τη διάρκεια της πανδημίας. Μεταξύ 2019 και 2021, οι λευκοί μη Λατίνοι έχασαν 2 χρόνια κατά μέσο όρο, ενώ οι μη Λατινομαύροι έχασαν 3,5 χρόνια και οι Λατίνοι έχασαν 3,7 χρόνια προσδόκιμου ζωής. Όπως σημειώθηκε στις προηγούμενες αναλύσεις των Andrasfay και Goldman, οι Μαύροι και οι Λατινοαμερικανοί έχουν βιώσει δυσανάλογη επιβάρυνση μολύνσεων και θανάτων από κορωνοϊό, αντανακλώντας επίμονες δομικές ανισότητες που αυξάνουν τον κίνδυνο έκθεσης και θανάτου από COVID-19. Η Goldman σημείωσε ότι «αν και οι λευκοί παρουσίασαν μεγαλύτερη πτώση στο προσδόκιμο ζωής μεταξύ 2020 και 2021 από ό,τι οι πληθυσμοί των Μαύρων και των Λατίνων, με αποτέλεσμα μια πολύ μέτρια μείωση των φυλετικών και εθνοτικών διαφορών, οι διαφορές στην απώλεια προσδόκιμου ζωής από την αρχή της πανδημίας παραμένουν δυστυχώς και απαράδεκτα μεγάλη».
Αν και ο COVID-19 είναι η κύρια αιτία συνεχιζόμενων μειώσεων του προσδόκιμου ζωής το 2021, «οι αυξήσεις σε άλλες αιτίες θανάτου σε σχέση με τα προ-πανδημικά επίπεδα συμβάλλουν σε αυτές τις μειώσεις του προσδόκιμου ζωής», έγραψαν οι συγγραφείς. Η πανδημία φαίνεται να έπαιξε ρόλο στην αύξηση των θανάτων από υπερβολική δόση ναρκωτικών το 2020 και το 2021 και η αυξημένη θνησιμότητα από παθήσεις όπως η καρδιακή νόσος ή ο διαβήτης μπορεί να αποδοθεί σε επιπλοκές λοιμώξεων COVID-19 ή/και ελλείψεις και καθυστερήσεις υγειονομικής περίθαλψης. Αυτή την εβδομάδα το CDC δημοσίευσε επίσης προσωρινές εκτιμήσεις για το προσδόκιμο ζωής το 2021. «Δεν είχαμε πρόσβαση στο ίδιο επίπεδο λεπτομερών δεδομένων με το CDC, επομένως καταλήξαμε σε ελαφρώς διαφορετικές εκτιμήσεις για το προσδόκιμο ζωής», είπε ο Andrasfay.
«Παρά αυτές τις διαφορές, τα αποτελέσματά μας συμφωνούν σε μεγάλο βαθμό στο ότι βρίσκουμε συνεχείς μειώσεις του προσδόκιμου ζωής το 2021 και επίμονες φυλετικές και εθνοτικές ανισότητες. Η θνησιμότητα από τον COVID-19 ήταν χαμηλότερη το πρώτο εξάμηνο του 2022 σε σύγκριση με το 2021, επομένως εάν υπάρξει μια επιτυχημένη εκστρατεία ενίσχυσης το φθινόπωρο και τα κυρίαρχα στελέχη έχουν χαμηλότερα ποσοστά θνησιμότητας από προηγούμενες παραλλαγές, είναι πιθανό το προσδόκιμο ζωής το 2022 να βελτιωθεί σε σχέση με το 2021, αν και είναι απίθανο να επιστρέψει σε επίπεδα πριν από το 2020», πρόσθεσε. «Ωστόσο, αυτό που θα συμβεί με το προσδόκιμο ζωής το 2022 θα εξαρτηθεί τελικά από αυτό το ερχόμενο φθινόπωρο και χειμώνα».