Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, η έρευνα έχει δείξει ότι τα ποσοστά αυτοκτονιών κορυφώνονται όχι τους πιο σκοτεινούς μήνες του χειμώνα, αλλά την άνοιξη και τις αρχές του καλοκαιριού. Μια πρόσφατη μελέτη είχε στόχο να κατανοήσει αυτό το φαινόμενο και να ρίξει φως στα μοτίβα των αυτοκτονικών σκέψεων και συμπεριφοράς κατά τη διάρκεια του έτους.
Αυτοκτονικές τάσεις
Η μελέτη, που διεξήχθη από ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Νότιγχαμ, εξέτασε δεδομένα από περισσότερους από 10.000 συμμετέχοντες στις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά και το Ηνωμένο Βασίλειο για μια περίοδο έξι ετών. Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια και εργασίες που σχετίζονται με τις διαθέσεις τους, τις σκέψεις αυτοκτονίας και τις τάσεις αυτοτραυματισμού τους.
Τα ευρήματα αποκάλυψαν ότι ενώ οι σκέψεις αυτοκτονίας έφτασαν στο αποκορύφωμά τους τον Δεκέμβριο, χρειάστηκαν μερικοί μήνες για να φτάσουν αυτές οι σκέψεις σε ένα «σημείο καμπής». Παραδόξως, τα άτομα βρέθηκαν να είναι πιο ευάλωτα στο να τερματίσουν τη ζωή τους μεταξύ 4 και 5 π.μ. Η κατανόηση αυτών των προτύπων μπορεί να προσφέρει πολύτιμες γνώσεις για τις προσπάθειες πρόληψης αυτοκτονιών.
Ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Brian O’Shea, εξήγησε ότι οι λόγοι πίσω από τον αυξημένο κίνδυνο αυτοκτονίας την άνοιξη είναι περίπλοκοι. Φαίνεται ότι οι σταδιακές βελτιώσεις στη διάθεση και την ενέργεια κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου μπορεί παραδόξως να επιτρέψουν στα άτομα να σχεδιάσουν και να εμπλακούν σε αυτοκτονική συμπεριφορά. Η άνοιξη, η οποία συχνά συνδέεται με ανύψωση της διάθεσης των ανθρώπων, μπορεί στην πραγματικότητα να είναι μια εποχή αυξημένου κινδύνου.
Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι οι ρητές σκέψεις αυτοκτονίας κορυφώθηκαν τον Δεκέμβριο, ενώ οι σιωπηρές (ασυνείδητες) συσχετίσεις με τον αυτοτραυματισμό κορυφώθηκαν τον Φεβρουάριο. Αυτά τα μοτίβα προηγήθηκαν της κορύφωσης της πραγματικής αυτοκτονικής συμπεριφοράς που παρατηρήθηκε την άνοιξη και τις αρχές του καλοκαιριού.
Η σημασία αυτής της έρευνας έγκειται στις δυνατότητές της για στοχευμένη παρέμβαση. Προσδιορίζοντας τους συγκεκριμένους χρόνους αυξημένου κινδύνου για αυτοκτονικές σκέψεις και συμπεριφορά, οι επαγγελματίες υγείας, τα δίκτυα υποστήριξης και οι οργανισμοί ψυχικής υγείας μπορούν να διαθέσουν πόρους και να εφαρμόσουν προληπτικά μέτρα κατά τη διάρκεια αυτών των κρίσιμων περιόδων.
Επιπλέον, η κατανόηση της σχέσης μεταξύ εποχιακών αλλαγών και ψυχικής υγείας μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη στρατηγικών για την αντιμετώπιση της εποχιακής συναισθηματικής διαταραχής (SAD) και άλλων καταστάσεων που σχετίζονται με τη διάθεση που επιδεινώνονται κατά τη διάρκεια ορισμένων περιόδων του έτους. Αναγνωρίζοντας και αντιμετωπίζοντας τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν άτομα με προβλήματα ψυχικής υγείας κατά τη διάρκεια διαφορετικών εποχών, μπορούμε να εργαστούμε για την παροχή πιο αποτελεσματικής υποστήριξης και παρεμβάσεων.
Τελικά, αυτή η μελέτη υπογραμμίζει τη σημασία της συνεχούς έρευνας για την πρόληψη των αυτοκτονιών και την ευαισθητοποίηση για την ψυχική υγεία. Αποκτώντας μια βαθύτερη κατανόηση των παραγόντων που συμβάλλουν στις αυτοκτονικές σκέψεις και συμπεριφορές, μπορούμε να βελτιώσουμε τις στρατηγικές, τα συστήματα υποστήριξης και την πρόσβαση σε υπηρεσίες ψυχικής υγείας, εργαζόμενοι τελικά για τη μείωση της συχνότητας των αυτοκτονιών και την προώθηση της συνολικής ευημερίας.