“Τα φάρμακα στην Ελλάδα έχουν χαμηλές τιμές, το πρόβλημα της δαπάνης είναι πρόβλημα κατανάλωσης” επισήμανε κατά την τοποθέτησή του το πλαίσιο της διεξαγωγής του Συνεδρίου Economist 24η Συζήτηση Στρογγυλής Τραπέζης με την Ελληνική Κυβέρνηση με θέμα: Europe: Reinforcing cohesion in turbulent times, ο Καθηγητής Ηλίας Μόσιαλος, ενώ αναφέρθηκε ενδελεχώς στις πέντε καθοριστικές παρεμβάσεις για την ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας: χρηματοδότηση, στρατηγική, αγορά, παροχή και ρύθμιση των υπηρεσιών υγείας.
“Η πανδημία κάποια στιγμή θα περάσει και με την ανακάλυψη ενός ασφαλούς και αποτελεσματικού εμβολίου, αλλά και με τη συνεχή εφαρμογή των μέτρων δημόσιας υγείας. Αποκλειστικά το εμβόλιο, ειδικά η πρώτη γενιά των εμβολίων αποκλείεται να είναι 100% αποτελεσματικά, άρα θα περάσουμε μία μεταβατική φάση, αλλά πολύ πιο ήπια από αυτή που περνάμε τώρα” είπε ο Καθηγητής.Τόνισε ότι στην Ελλάδα κινηθήκαμε πάρα πολύ γρήγορα και λάβαμε “δύσκολα μέτρα για την αντιμετώπιση της πανδημίας και γι’ αυτό το σύστημα υγείας άντεξε και δεν είχε μεγάλη πίεση, κέρδισε το χρόνο να αναδιαταχθεί, να αναδιοργανωθεί, στο βαθμό που αυτό βέβαια ήταν δυνατό, έχοντας χρόνιες ελλείψεις και ανεπάρκειες”.
Ο κ. Μόσιαλος ανέλυσε τις πέντε διαστάσεις για το δημόσια σύστημα υγείας, ξεκινώντας από την πρώτη που είναι η δημόσια χρηματοδότηση και όπως είπε αυτό είναι καθαρά πολιτική επιλογή. Το ευχάριστο, πρόσθεσε είναι ότι αυτή τη στιγμή παρατηρούμε μια πολιτική σύγκλιση, η υγεία και ο τομέας της δημόσιας υγείας είναι προτεραιότητα. Άλλο θέμα είναι η στρατηγική σε επίπεδο συστήματος υγείας και σύμφωνα με τον κ. Μόσιαλο αυτό πρέπει να το κάνει το υπουργείο Υγείας, το οποίο πρέπει να μετασχηματιστεί στο στρατηγικό μηχανισμό καθορισμού των στόχων, των προτεραιοτήτων του συστήματος υγείας.
Αναλυτικότερα, οι άξονες κατά τον κο Μόσιαλο είναι οι εξής:
- Η μία είναι η χρηματοδότηση και αυτή είναι καθαρά πολιτική επιλογή, αν θα αυξηθεί η δημόσια χρηματοδότηση στο σύστημα υγείας. Συνολικά δεν είμαστε από τις χαμηλότερες χώρες στον τομέα αυτό, γιατί είμαστε μία από τις υψηλότερες χώρες στον τομέα των ιδιωτικών δαπανών υγείας, οι οποίες εκφράζονται από άμεσες πληρωμές των νοικοκυριών στους προμηθευτές των υπηρεσιών υγείας. Δηλαδή δεν έχουμε ισχυρό σύστημα ιδιωτικής ασφαλιστικής κάλυψης στην Ελλάδα, όπως αυτό συμβαίνει σε πολλές άλλες χώρες.
- Στρατηγική: δηλαδή ποιος καθορίζει τη στρατηγική στον τομέα της Υγείας. Κατά τη γνώμη μου αυτό πρέπει να το κάνει το υπουργείο Υγείας. Δηλαδή πρέπει να μετασχηματιστεί στον στρατηγικό μηχανισμό καθορισμού των στόχων του συστήματος υγείας και αυτός θα πρέπει να είναι βασικά ο ρόλος του.
- Αγορά: θεωρητικά την αγορά την κάνει ο ΕΟΠΥΥ, ο οποίος είναι ένας παθητικός πληρωτής. Η αγορά αυτή δεν βασίζεται σε δεδομένα ποιότητας και αποδοτικότητας των υπηρεσιών υγείας, δηλαδή της έκβασης θεραπείας των ασθενών. Δηλαδή χρειάζεται μία στρατηγική προσέγγιση στην αγορά των υπηρεσιών υγείας.
- Παροχή των υπηρεσιών Υγείας: αυτό αφορά κυρίως τους πολίτες, γιατί αυτό που βλέπουν είναι τι πρόσβαση θα έχουν στις υπηρεσίες υγείας, τι ποιότητα θα έχει, την ταχύτητα και βέβαια την έκβαση της νοσηλείας και των θεραπευτικών αποτελεσμάτων τους. Μπορούμε να εστιάσουμε στη δημόσια υγεία, που περιλαμβάνει πρωτογενή, δευτερογενή και τριτογενή πρόληψη.
- Ρύθμιση των υπηρεσιών υγείας