Η ένεση του θεραπευτικού παράγοντα μετατρέπει κύτταρα που κανονικά ελέγχουν την παραγωγή γλυκόζης σε κύτταρα που παράγουν ινσουλίνη. Οι ερευνητές λένε ότι δίνοντας στα ζώα μία δόση ενός ανθρώπινου αντισώματος που καταστέλλει τις δράσεις της γλυκαγόνης, μιας ορμόνης που εμπλέκεται στη ρύθμιση της γλυκόζης, πυροδότησε έναν αξιοσημείωτο μετασχηματισμό στο πάγκρεας, οδηγώντας σε σχεδόν 7 φορές αύξηση της μάζας των κυττάρων ινσουλίνης και την καταστολή διαβητικών συμπτωμάτων.
«Αυτό κυμαίνεται μεταξύ των ενέσεων ινσουλίνης έως και να μη χρειάζονται ποτέ ξανά θεραπεία για το διαβήτη. Διατηρούν τη φυσιολογική γλυκόζη στο αίμα για πολύ ακόμα μετά τη διακοπή της θεραπείας», λέει ο William L. Holland, ο αντίστοιχος συγγραφέας της μελέτης και βοηθός καθηγητής της Υγείας U της Διατροφής και της Ολοκληρωμένης Φυσιολογίας. «Αυτό συνεπάγεται για εκατομμύρια ανθρώπους που έχουν διαβήτη τύπου 1 ότι υπάρχει πιθανότητα να αναγεννήσουμε τελικά τη δική τους ικανότητα παραγωγής ινσουλίνης, να αποκαταστήσουμε την κανονική ισορροπία γλυκόζης στο αίμα τους, και ελπίζουμε να τους βοηθήσουμε να σημειώσουν πρόοδο προς την απαλλαγή από την ασθένεια».
Ωστόσο, οι ερευνητές προειδοποιούν ότι απέχουν ακόμη πολύ από αυτόν τον στόχο. «Αυτή η έρευνα είναι σίγουρα πολλά υποσχόμενη, αλλά είναι πιθανότατα το πρώτο βήμα πολλών προτού μπορέσουμε να προσδιορίσουμε εάν αυτή η προσέγγιση θα λειτουργήσει σε ανθρώπους με διαβήτη τύπου 1», λέει ο Holland. «Έχουμε πολύ δρόμο ακόμη».
Η μελέτη εμφανίζεται στα Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (PNAS). Εκτός από το U of U Health, ερευνητές από το Ιατρικό Κέντρο Πανεπιστημίου Vanderbilt, Baylor College of Medicine, Lilly Research Laboratories, University of Texas Southwestern Medical Center, the Veteran’s Administration in Dallas and the Juvenile Diabetes Research Foundation (JDRF) συνέβαλαν σε αυτήν την προσπάθεια.
Η γλυκαγόνη και η ινσουλίνη παράγονται από ομάδες κυττάρων στο πάγκρεας που είναι γνωστά ως νησίδες του Langerhans. Αυτές οι ορμόνες λειτουργούν παράλληλα για να διατηρήσουν τον έλεγχο της γλυκόζης στο αίμα. Ωστόσο, ο διαβήτης τύπου 1 διακόπτει αυτή τη διαδικασία ενεργοποιώντας το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού να επιτεθεί και να καταστρέψει κύτταρα που παράγουν ινσουλίνη. Ως αποτέλεσμα, τα περισσότερα άτομα με διαβήτη τύπου 1 βασίζονται σε ενέσεις ινσουλίνης ή αντλίες για να επιβιώσουν.