Η τηλεϊατρική ήταν εδώ και πολύ καιρό μια ιδέα με δυνατότητες, αλλά δεν έχει γίνει ακόμη κυρίαρχη παντού. Ο COVID-19 έδωσε την ώθηση γι’ αυτή την καινοτομία καθώς αυτό που ξεκίνησε ως πείραμα από την ISRO το 2001 παρέμεινε μέχρι στιγμής νούμερο ένα. Όμως, σε περιόδους μετάδοσης, οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης βασίζονταν όλο και περισσότερο στις τηλεδιαβουλεύσεις. Καθώς η εργασία από το σπίτι γίνεται το νέο φυσιολογικό, η χρήση της τηλεϊατρικής για την εξ αποστάσεως πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη έχει γίνει συνηθισμένη. Ο Δρ Sabahat S. Azim – ο Ιδρυτής και Πρόεδρος της Glocal Healthcare Systems, εξηγεί πώς τα νοσοκομεία έχουν χρησιμοποιήσει με επιτυχία την τηλεϊατρική για να φέρουν αποτελεσματικότητα και να συνδεθούν με ειδικούς. Ωστόσο, το πιο σημαντικό δυναμικό του έγκειται στην παροχή πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας.
Χρήση Τηλεϊατρικής
- Εν αγνοία μας, πολλοί από εμάς χρησιμοποιούμε την ιδέα της τηλεϊατρικής. Οι περισσότεροι από εμάς στις πόλεις καλούμε συχνά φίλους και συγγενείς γιατρούς για ασήμαντες και μη επείγουσες καταστάσεις υγείας. Η τηλεϊατρική έχει νόημα ακόμη και σε κανονικές συνθήκες για τον αστικό πληθυσμό στα μετρό. Ποιος θέλει να οδηγεί στην κίνηση για να φτάσει σε μια κλινική ή σε νοσοκομείο, να αγωνίζεται για στάθμευση και να περιμένει ώρες για μια επίσκεψη στο γιατρό; Αυτό είναι εξίσου εκνευριστικό για τον γιατρό σας.
- Ενώ η τηλεϊατρική μπορεί να είναι βολική για τον πληθυσμό της μεσαίας τάξης που κατοικεί μακριά από το κέντρο, είναι η μόνη ελπίδα για προσιτή ποιοτική υγειονομική περίθαλψη. Σήμερα, το 80% των γιατρών ζει σε αστικές περιοχές, εξυπηρετώντας κάπιο ποσοστό πληθυσμού.
- Κανένα ποσό κινήτρων ή κυρώσεων δεν θα αναγκάσει τους γιατρούς να πάνε σε αγροτικές περιοχές. Πρέπει να κατανοήσουμε τη δύσκολη θέση τους πριν καταδικάσουμε την ιατρική αδελφότητα για αυτήν την άκαρδη προδοσία. Το να γίνεις γιατρός, ειδικά στην επαρχία, είναι πολύ δύσκολο.
- Όπως και οι υπόλοιποι από εμάς, έτσι και οι γιατροί, είναι λογικά ανθρώπινα όντα και φιλοδοξούν για μια καλύτερη ζωή μετά από το μερίδιο της σκληρής δουλειάς τους. Χρησιμοποιώντας την τηλεϊατρική, οι γιατροί στις πόλεις μπορούν να εξυπηρετήσουν τον αγροτικό πληθυσμό στην άνεση των σπιτιών τους. Η τηλεϊατρική προσφέρει επίσης έναν δρόμο για τους γιατρούς που χρειάζονται βοήθεια για να κερδίσουν τα προς το ζην σε μια πόλη με υπερπροσφορά πιο ειδικευμένων γιατρών.
Η αναξιόπιστη ισχύς, η κακή συνδεσιμότητα στο Διαδίκτυο και η έλλειψη εκπαιδευμένου εργατικού δυναμικού εξακολουθούν να αποτελούν προκλήσεις, αλλά βελτιώνονται σταθερά. Απαιτούνται σημαντικές επενδύσεις στο μάρκετινγκ, την εκπαίδευση των πελατών και την αλλαγή συμπεριφοράς για την οικοδόμηση αποδοχής προς απομακρυσμένες λύσεις υγείας. Μέχρι τότε, η επέκταση θα καθοδηγούνταν από την κρατική υποστήριξη.
