Τεχνολογία

Wearables: Η πανδημία άλλαξε τη στάση απέναντι στις φορητές συσκευές υγείας

Wearables: Η πανδημία άλλαξε τη στάση απέναντι στις φορητές συσκευές υγείας
Wearables: Τα wearables θα μπορούσαν να παρέχουν μια αξιόπιστη, κατ' οίκον εναλλακτική λύση στην παραδοσιακή παρακολούθηση της υγείας εντός της κλινικής.

Η πανδημία COVID-19 αύξησε σημαντικά το ενδιαφέρον για φορητές συσκευές παρακολούθησης της υγείας μεταξύ των ενηλίκων με χαμηλό εισόδημα Ισπανόφωνων και Λατίνων που ζουν στις ΗΠΑ, σύμφωνα με μια νέα μελέτη του Πανεπιστημίου Northwestern. Ενώ η πανδημία τόνισε την ανάγκη για τακτική παρακολούθηση της υγείας, αυτές οι ομάδες συχνά δεν έχουν πρόσβαση σε οικονομικά προσιτή υγειονομική περίθαλψη και μερικές φορές δυσπιστούν τα υπάρχοντα συστήματα υγείας. Τα wearables, επομένως, θα μπορούσαν να παρέχουν μια αξιόπιστη, κατ’ οίκον εναλλακτική λύση στην παραδοσιακή παρακολούθηση της υγείας εντός της κλινικής.

Όμως, παρόλο που το ενδιαφέρον έχει αυξηθεί, παραμένουν αρκετά εμπόδια που εμποδίζουν αυτές τις ομάδες να υιοθετήσουν φορητές τεχνολογίες. Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι εταιρείες τεχνολογίας έχουν σχεδιάσει ιστορικά τρέχουσες φορητές συσκευές έχοντας κατά νου εύπορους, κυρίως λευκούς χρήστες. «Οι σημερινοί σχεδιαστές δεν λαμβάνουν υπόψη τις ανάγκες των έγχρωμων ατόμων με χαμηλό εισόδημα σχετικά με τη χρηστικότητα, την προσβασιμότητα και την οικονομική προσιτότητα», δήλωσε η Stefany Cruz του Northwestern, η οποία ηγήθηκε της μελέτης.

«Εάν αυτή η τάση συνεχιστεί, θα επιδεινώσει τις ψηφιακές ανισότητες και τις ανισότητες στον τομέα της υγείας. Σε αυτή τη μελέτη, θέλουμε να επιστήσουμε την προσοχή στις υπάρχουσες ανισότητες στην υγεία και στον τρόπο με τον οποίο οι φορητές συσκευές διευρύνουν αυτό το κενό. Τα φορητά έχουν τη δυνατότητα να καλύψουν το κενό τελικά, αλλά δεν είμαστε Πρέπει να κατασκευάσουμε συσκευές που να είναι πιο περιεκτικές και η διαδικασία σχεδιασμού θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη το πλαίσιο και την κουλτούρα των ατόμων από περιθωριοποιημένες κοινότητες».

Προσωπική σύνδεση

Η Κρουζ ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την κατασκευή δίκαιων, αποτελεσματικών και έξυπνων φορητών συστημάτων για ομάδες που ιστορικά αποκλείονται από τη διαδικασία σχεδιασμού. Οι εμπειρίες της Κρουζ ως παιδί μεταναστών από το Σαλβαδόρ την ενέπνευσαν να ξεκινήσει αυτή τη νέα μελέτη. Μεγαλώνοντας στο Ανατολικό Λος Άντζελες, η Κρουζ ήταν συχνά άρρωστη και η οικογένειά της δεν είχε ασφάλεια υγείας. Αφού υπέστη μια κρίση στρεπτόκοκκου στο λαιμό, παρακολούθησε την οικογένειά της να αγωνίζεται να πληρώσει τους ιατρικούς λογαριασμούς – μια εμπειρία που πυροδότησε το ενδιαφέρον της για την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών με έμφαση στην υγεία.

«Αυτό καθόρισε ολόκληρη την τροχιά αυτού που θέλω να ακολουθήσω στον τομέα της μηχανικής υπολογιστών», είπε η Κρουζ. «Επειδή είδα τη σοβαρή έλλειψη πρόσβασης στην υγειονομική περίθαλψη, θέλω να οικοδομήσω τεχνολογίες από την αρχή που μπορούν να βοηθήσουν στην υποστήριξη και την ανύψωση της κοινότητάς μου».

Συγκέντρωση συμμετεχόντων

Αν και η Κρουζ σχεδίασε τη μελέτη πριν από την πανδημία, παρατήρησε ότι ο COVID-19 άλλαξε τον ρόλο των φορητών συσκευών στην κοινωνία. Κάποτε χρησιμοποιήθηκαν ως επί το πλείστον για τη μέτρηση των βημάτων και την παρακίνηση των ανθρώπων να κινούνται κατά τη διάρκεια της ημέρας, οι φορητές συσκευές άρχισαν τώρα να παίζουν μεγαλύτερο ρόλο στην παρακολούθηση της υγείας. Αυτές οι συσκευές θα μπορούσαν να παρακολουθούν ζωτικά φυσιολογικά σήματα, συμπεριλαμβανομένων των επιπέδων οξυγόνου στο αίμα.

Τα χαμηλά επίπεδα οξυγόνου στο αίμα συχνά δεν έχουν συμπτώματα έως ότου τα όργανα υποστούν ανεπανόρθωτη βλάβη. Αλλά τα wearables θα μπορούσαν να ανιχνεύσουν πρώιμα προειδοποιητικά σημάδια, προτρέποντας ένα άτομο να πάει στο νοσοκομείο νωρίτερα – πριν να είναι πολύ αργά. Ήταν εύκολο για την Κρουζ να δει πώς αυτή η τεχνολογία θα μπορούσε να βοηθήσει την κοινότητά της. Αλλά γιατί οι άνθρωποι δεν εκμεταλλεύονταν αυτές τις συσκευές;

Για να κατανοήσει τις αντιλήψεις για τα wearables και να εντοπίσει τα εμπόδια στην υιοθεσία, ο Κρουζ συγκέντρωσε μια μικρή ομάδα ενηλίκων Ισπανόφωνων και Λατίνων χαμηλού εισοδήματος στο Σικάγο και το Λος Άντζελες. Οι συμμετέχοντες πληρούσαν τα κριτήρια χαμηλού εισοδήματος εάν τα επίπεδα εισοδήματός τους έπεφταν στο ή κάτω από το όριο χαμηλού εισοδήματος σύμφωνα με το Τμήμα Στέγασης και Κοινοτικής Ανάπτυξης της κομητείας τους.