Η ενδοογκική θεραπεία —στην οποία τα αντικαρκινικά φάρμακα εγχέονται απευθείας στους όγκους—είναι μια πολλά υποσχόμενη θεραπευτική επιλογή για συμπαγείς καρκίνους, αλλά έχει δείξει περιορισμένη επιτυχία σε κλινικές δοκιμές λόγω αδυναμίας ακριβούς χορήγησης του φαρμάκου και επειδή οι περισσότερες ανοσοθεραπείες εξαφανίζονται γρήγορα από το σημείο της ένεσης.
Μια ομάδα ερευνητών από το Mass General Brigham, σε συνεργασία με συναδέλφους στο Koch Institute for Integrative Cancer Research, ανέπτυξε ένα σύστημα χορήγησης γέλης που ξεπερνά αυτές τις προκλήσεις. Το πήκτωμα είναι ενέσιμο, αλλά στερεοποιείται κατά την παράδοση. Περιέχει έναν παράγοντα απεικόνισης για οπτικοποίηση υπό αξονική τομογραφία. Έτσι μπορεί να διατηρήσει υψηλή συγκέντρωση φαρμάκου για αργή, ελεγχόμενη απελευθέρωση.
Σε μια εργασία που δημοσιεύτηκε στο Advanced Healthcare Materials, η ομάδα αναφέρει ότι η χρήση θεραπείας που χορηγείται με γέλη σε συνδυασμό με αναστολείς σημείου ελέγχου προκάλεσε υποχώρηση του όγκου και αυξημένη επιβίωση σε μοντέλα ποντικών με καρκίνο του παχέος εντέρου και του μαστού που είναι συνήθως ανθεκτικά στο σημείο ελέγχου. θεραπεία με αναστολείς. Η θεραπεία φάνηκε επίσης να εκπαιδεύει το ανοσοποιητικό σύστημα να ανιχνεύει και να επιτίθεται σε απομακρυσμένους όγκους που δεν αντιμετωπίζονταν άμεσα, υποδηλώνοντας ότι μπορεί να είναι μια χρήσιμη θεραπεία για μεταστατικούς καρκίνους.
“Αυτό το τζελ αντιμετωπίζει τα δύο προβλήματα με τις υπάρχουσες προσπάθειες για την ανοσοθεραπεία του καρκίνου εντός του όγκου: καθιστά τη θεραπεία ορατή και πρακτική, έτσι ώστε οι επεμβατικοί ακτινολόγοι να μπορούν να επιβεβαιώσουν την παράδοση και να διασφαλίζουν ότι το φάρμακο παραμένει στην πραγματικότητα στην περιοχή ενδιαφέροντος”, δήλωσε ο Avik Som, MD. Ph.D., του Τμήματος Ακτινολογίας στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης.
«Όταν εγχέουμε αυτό το τζελ σε έναν όγκο, είμαστε σε θέση να διδάξουμε το ανοσοποιητικό σύστημα να αναγνωρίζει τον καρκίνο και να το πυροδοτεί για να επιτεθεί όχι μόνο στο σημείο όπου έγινε η ένεση του τζελ, αλλά και σε άλλες περιοχές του σώματος όπου ο ίδιος καρκίνος μπορεί να κρύβεται».
Η ερευνητική ομάδα αρχικά ανέπτυξε και βελτιστοποίησε το σύστημα χορήγησης γέλης στο εργαστήριο τροποποιώντας τη χημική δομή του τζελ. Μια βασική πτυχή του σχεδιασμού του τζελ ήταν ότι έπρεπε να μετατοπιστεί από το υγρό σε θερμοκρασία δωματίου για να γίνει ενέσιμο, αλλά να γίνει στερεό στη θερμοκρασία του σώματος μέσα στον όγκο, προκειμένου να σχηματιστεί μια αποθήκη απελευθέρωσης φαρμάκων, διατηρώντας παράλληλα την ικανότητα ενθυλάκωσης και χορήγησης φαρμάκου. και φέρουν επαρκή παράγοντα απεικόνισης.
Μετά τη βελτιστοποίηση της γέλης στο εργαστήριο, η ομάδα δοκίμασε την ικανότητά της να θεραπεύει μοντέλα ποντικών με καρκίνο του παχέος εντέρου και του μαστού που είναι συνήθως ανθεκτικά στην ανοσοθεραπεία. Οι ερευνητές επιθυμούν να μεταφέρουν αυτήν την τεχνολογία στην κλινική, αλλά πρώτα θα χρειαστεί να περάσουν από περισσότερους γύρους δοκιμών για ασφάλεια. Σκοπεύουν επίσης να δοκιμάσουν την αποτελεσματικότητά του με μια ευρύτερη ομάδα φαρμάκων.