Τεχνολογία

Τηλεϊατρική: Πόσο σημαντική είναι η τηλεϊατρική για την αντιμετώπιση του διαβήτη;

Τηλεϊατρική: Πόσο σημαντική είναι η τηλεϊατρική για την αντιμετώπιση του διαβήτη;
Τηλεϊατρική: Οι ερευνητές πιστεύουν επίσης ότι η αυξημένη χρήση της συνεχούς παρακολούθησης της γλυκόζης και η ταχεία εφαρμογή της τηλεϊατρικής ήταν σημαντικοί παράγοντες για την πρόληψη χειρότερων εκβάσεων μεταξύ των ασθενών. 

Your browser does not support the video tag. https://grx-obj.adman.gr/grx/creatives/sanofi/20876/better-understanding-insulin.mp4

Η πανδημία Covid προκάλεσε σημαντικές διαταραχές στην υγειονομική περίθαλψη και προηγούμενες μελέτες έδειξαν ότι οι ασθενείς με διαβήτη είχαν χειρότερο έλεγχο του σακχάρου τους και μεγαλύτερη δυσκολία πρόσβασης στη φροντίδα κατά τις πρώτες ημέρες της πανδημίας. Αλλά οι ερευνητές πιστεύουν επίσης ότι η αυξημένη χρήση της συνεχούς παρακολούθησης της γλυκόζης και η ταχεία εφαρμογή της τηλεϊατρικής ήταν σημαντικοί παράγοντες για την πρόληψη χειρότερων εκβάσεων μεταξύ των ασθενών.


Πόσο σημαντική είναι η τηλεϊατρική για τα άτομα με διαβήτη;

«Η ομάδα μας για τον διαβήτη πραγματοποίησε επισκέψεις τηλεϊατρικής εντός εβδομάδων από το lockdown [το 2020], επιτρέποντάς μας να παρέχουμε φροντίδα στους ασθενείς μας με αποτελεσματικό και έγκαιρο τρόπο», δήλωσε ο Δρ. Abha Choudhary, επίκουρος καθηγητής παιδιατρικής στο Southwestern Medical Center του Πανεπιστημίου του Τέξας. «Η ομάδα μας μπόρεσε επίσης να χρησιμοποιήσει τη συνεχή παρακολούθηση της γλυκόζης για έναν αυξανόμενο αριθμό ασθενών, κάτι που μπορεί να συνέβαλε στον μετριασμό ορισμένων από τις προκλήσεις που έφερε η πανδημία», πρόσθεσε ο ίδιος.

 

Για να αξιολογήσουν πώς επηρεάστηκαν τα παιδιά με διαβήτη τύπου 1 κατά το πρώτο έτος της πανδημίας, οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα για 1.600 ασθενείς στο Παιδιατρικό Κέντρο Ντάλας το έτος πριν από την πανδημία και κατά τον πρώτο χρόνο της παγκόσμιας υγειονομικής κρίσης. Ο αριθμός των επισκέψεων στο ιατρείο από ασθενείς μειώθηκε κατά το πρώτο έτος της πανδημίας, αλλά τόσο ο έλεγχος της γλυκόζης όσο και τα ποσοστά νοσηλείας παρέμειναν αμετάβλητα. Ωστόσο, η μελέτη αποκάλυψε ότι οι υπάρχουσες ανισότητες μεταξύ των μειονοτήτων και των ασθενών με χαμηλό εισόδημα συνεχίστηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Πριν και κατά τη διάρκεια της πανδημίας, οι μαύροι και οι ισπανόφωνοι ασθενείς και όσοι δεν είχαν ιδιωτική ασφάλιση είχαν χειρότερο έλεγχο της γλυκόζης και υψηλότερα ποσοστά νοσηλείας από τους λευκούς και τους ασφαλισμένους ασθενείς.

Η χρήση συνεχούς παρακολούθησης της γλυκόζης ήταν υψηλότερη μεταξύ των ασφαλισμένων ασθενών συνολικά, αλλά υπήρξε σημαντική αύξηση στη χρήση από ασθενείς χωρίς ιδιωτική ασφάλιση κατά την πρώιμη πανδημία. Αυτό πιθανότατα οφείλεται στην αυξημένη διαθεσιμότητα συστημάτων παρακολούθησης της γλυκόζης που προσφέρονται σε παραλήπτες Medicaid στο Τέξας, τα οποία τέθηκαν σε ισχύ μετά το ξέσπασμα του COVID, σύμφωνα με τον Choudhary. Ωστόσο, για «όλη την πρόοδο που έχουμε σημειώσει, παραμένουν σημαντικές διαφορές όσον αφορά την πρόσβαση σε ορισμένα από τα εργαλεία που πιστεύουμε ότι έκαναν τις μεγαλύτερες διαφορές κατά τους πρώτους μήνες της πανδημίας», είπε ο Choudhary. Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στο περιοδικό BMC Pediatrics.