Ρομπότ καφέ Τόκιο: Σε ένα καφενείο του Τόκιο, ο Michio Imai χαιρετά έναν πελάτη, αλλά όχι αυτοπροσώπως. Βρίσκεται εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά, λειτουργώντας έναν σερβιτόρο ρομπότ ως μέρος ενός πειράματος για εργασία χωρίς αποκλεισμούς. Τα ρομπότ του Dawn cafe προορίζονται να είναι κάτι περισσότερο από ένα τέχνασμα, προσφέροντας ευκαιρίες εργασίας σε άτομα που δυσκολεύονται να εργαστούν έξω από το σπίτι. “Γεια σας. Πώς είστε;” ένα κομψό λευκό ρομπότ σε σχήμα μωρού πιγκουίνου καλεί από έναν πάγκο κοντά στην είσοδο, γυρίζοντας το πρόσωπό του στους πελάτες και κουνώντας τα βατραχοπέδιλά του.
Ο Imai βρίσκεται πίσω από τους ελέγχους στο σπίτι του στη Χιροσίμα, 800 χιλιόμετρα μακριά, ένας από τους περίπου 50 υπαλλήλους με σωματικές και πνευματικές αναπηρίες που εργάζονται ως «πιλότοι» του Dawn και λειτουργούν προσωπικό ρομπότ.
Τα ρομπότ του Dawn cafe προσφέρουν ευκαιρίες εργασίας σε άτομα που δυσκολεύονται να εργαστούν εκτός σπιτιού. – Το καφέ άνοιξε στην κεντρική περιοχή Nihonbashi του Τόκιο τον Ιούνιο και απασχολεί προσωπικό σε όλη την Ιαπωνία και στο εξωτερικό, καθώς και μερικούς που εργάζονται στον χώρο. Αρχικά έπρεπε να ανοίξει πέρυσι για να συμπέσει με τους Παραολυμπιακούς Αγώνες, αλλά το άνοιγμα αναβλήθηκε από την πανδημία – όπως και οι αγώνες, που ξεκινούν την Τρίτη.
Περίπου 20 μικροσκοπικά ρομπότ με μάτια σε σχήμα αμυγδάλου κάθονται σε τραπέζια και σε άλλα μέρη του καφέ, το οποίο δεν έχει σκάλες και λεία ξύλινα πατώματα αρκετά μεγάλα για αναπηρικά αμαξίδια.
Τα μηχανήματα που ονομάζονται OriHime διαθέτουν κάμερες, μικρόφωνο και ηχείο που επιτρέπουν στους χειριστές να επικοινωνούν με τους πελάτες από απόσταση. “Μπορεί να πάρω την παραγγελία σας;” ρωτάει κανείς, δίπλα σε ένα tablet που δείχνει ένα μενού από μπιφτέκια, κάρυ και σαλάτα.
Τα ρομπότ του καφέ είναι σε μεγάλο βαθμό ένα μέσο μέσω του οποίου οι εργαζόμενοι μπορούν να επικοινωνούν με τους πελάτες. –
Καθώς οι πελάτες συνομιλούν με τους πιλότους που χειρίζονται τα μίνι ρομπότ, τρεις μεγαλύτερες, ανθρωποειδείς εκδόσεις κυκλοφορούν για να σερβίρουν ποτά ή να καλωσορίζουν πελάτες στην είσοδο.
Και υπάρχει ακόμη και ένα ρομπότ barista με καφέ ποδιά στο μπαρ που μπορεί να φτιάξει καφέ με γαλλική πρέσα.
«Μέρος της κοινωνίας» – Αλλά τα ρομπότ είναι σε μεγάλο βαθμό ένα μέσο μέσω του οποίου οι εργαζόμενοι μπορούν να επικοινωνούν με τους πελάτες.
«Μιλάω με τους πελάτες μας για πολλά θέματα, συμπεριλαμβανομένου του καιρού, της πατρίδας μου και της κατάστασης της υγείας μου», δήλωσε ο Imai, ο οποίος έχει μια διαταραχή σωματικών συμπτωμάτων που καθιστά δύσκολη την έξοδο από το σπίτι.
«Όσο είμαι ζωντανός, θέλω να επιστρέψω κάτι στην κοινότητα δουλεύοντας. Αισθάνομαι ευτυχής αν μπορώ να γίνω μέρος της κοινωνίας ».
Από τότε που το Τόκιο κέρδισε την προσφορά για να φιλοξενήσει τους Παραολυμπιακούς Αγώνες, έχει προωθήσει τις προσπάθειες να καταστούν οι δημόσιες εγκαταστάσεις πιο προσβάσιμες.
Άλλοι χειριστές έχουν μια σειρά διαφορετικών ικανοτήτων, συμπεριλαμβανομένων μερικών ασθενών με αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση (ALS) που χρησιμοποιούν τις κινήσεις των ματιών σε έναν ειδικό ψηφιακό πίνακα για να στέλνουν σήματα στα ρομπότ.
Το έργο είναι πνευματικό παιδί του Kentaro Yoshifuji, ενός επιχειρηματία που συνιδρύει την εταιρεία Ory Laboratory που κατασκευάζει τα ρομπότ. Αφού υπέφερε από μια κακή κατάσταση υγείας ως παιδί που τον άφησε ανίκανο να πάει σχολείο, άρχισε να σκέφτεται τρόπους να φέρει τους ανθρώπους στο εργατικό δυναμικό ακόμα κι αν δεν μπορούν να φύγουν από το σπίτι. «Σκέφτομαι πώς οι άνθρωποι μπορούν να έχουν επιλογές εργασίας όταν θέλουν να εργαστούν», είπε ο 33χρονος.
“Αυτό είναι ένα μέρος όπου οι άνθρωποι μπορούν να συμμετέχουν στην κοινωνία.”
Ίδρυσε το καφενείο με την υποστήριξη μεγάλων εταιρειών και τη χρηματοδότηση πλήθους και λέει ότι το πείραμα είναι κάτι περισσότερο από ρομπότ.
«Οι πελάτες εδώ δεν έρχονται ακριβώς σε αυτήν την τοποθεσία μόνο για να συναντήσουν τον OriHime», είπε στο AFP στο καφέ. «Υπάρχουν άνθρωποι που λειτουργούν τον OriHime στα παρασκήνια και οι πελάτες θα επιστρέψουν για να τους δουν ξανά.» – Εργασίες για την ένταξη – Το λανσάρισμα του καφέ έρχεται με τους Παραολυμπιακούς Αγώνες που θα ανοίξουν στις 24 Αυγούστου και οι υποστηρικτές αναπηρίας συζητούν την πρόοδο της Ιαπωνίας όσον αφορά την ένταξη και την προσβασιμότητα.
Από τότε που το Τόκιο κέρδισε την προσφορά για τη διοργάνωση των Αγώνων το 2013, προώθησε τις προσπάθειες να καταστούν οι δημόσιες εγκαταστάσεις πιο προσβάσιμες.
Αλλά η υποστήριξη για την ένταξη παραμένει περιορισμένη, δήλωσε ο Seiji Watanabe, επικεφαλής μη κερδοσκοπικού οργανισμού στην κεντρική Ιαπωνική Aichi που υποστηρίζει την απασχόληση ατόμων με αναπηρία.
Τον Μάρτιο, η κυβέρνηση αναθεώρησε τους κανονισμούς για να αυξήσει την ελάχιστη αναλογία εργαζομένων με ειδικές ανάγκες σε μια εταιρεία από 2,2 % σε 2,3 %.
“Το επίπεδο είναι πολύ χαμηλό”, δήλωσε ο Watanabe στο AFP. ”Και οι ιαπωνικές εταιρείες δεν έχουν κουλτούρα να προσλαμβάνουν διαφορετικό ανθρώπινο δυναμικό με δική τους πρωτοβουλία”.
Στο Dawn, ο Mamoru Fukaya είπε ότι μαζί με τον 17χρονο γιο του απολάμβαναν το καφέ σε μεσημεριανή επίσκεψη. «(Ο πιλότος) ήταν πολύ φιλικός», είπε ο 59χρονος. «Δεδομένου ότι είπε ότι δεν μπορεί να εργαστεί έξω από το σπίτι του, είναι υπέροχο που υπάρχει αυτού του είδους η ευκαιρία».
Ο Yoshifuji έχει επικεντρωθεί στο έργο του cafe τώρα, αλλά πιστεύει ότι τα ρομπότ θα μπορούσαν κάποτε να κάνουν τους Παραολυμπιακούς Αγώνες πιο περιεκτικούς.
«Υπάρχει πιθανότητα να δημιουργηθεί ένα είδος νέων Παραολυμπιακών Αγώνων για όσους είναι κατάκοιτοι», είπε.
«Θα μπορούσαμε ακόμη και να δημιουργήσουμε νέα αθλήματα. Αυτό μπορεί να έχει ενδιαφέρον».