Οι γιατροί ψηλαφίζουν ύποπτες σκληρυμένες περιοχές κάτω από το δέρμα των ασθενών τους σε όλη την καταγεγραμμένη ιστορία. Οι επιστήμονες της πανεπιστημιακής κλινικής Charité στο Βερολίνο και του Πανεπιστημίου της Λειψίας, σε συνεργασία με κλινικούς διαγνωστικούς ακτινολόγους και βιοφυσικούς, έχουν πλέον αποδείξει ότι αυτή η αρχαία διαγνωστική μέθοδος συνεχίζει να υπόσχεται το μέλλον.
Τι ανακαλύφθηκε για τη ρευστότητα κάθε όγκου;
Ανακάλυψαν ότι η συνοχή ενός όγκου μπορεί να έχει αποφασιστική επίδραση στην εξέλιξη του καρκίνου και πρόσφατα δημοσίευσαν τα ευρήματά τους στο περιοδικό Advanced Science. Το πρώτο βήμα ήταν για την ομάδα Πειραματικής Ακτινολογίας Charité υπό τη διεύθυνση του καθηγητή Ingolf Sack να αναπτύξει μια νέα τεχνική απεικόνισης, που ονομάζεται τομοελαστογραφία. Αυτό επιτρέπει στους επιστήμονες να χαρτογραφήσουν τις μηχανικές ιδιότητες των όγκων και του περιβάλλοντος ιστού χρησιμοποιώντας μαγνητική τομογραφία.
Αφού οι ακτινολόγοι είχαν συγκεντρώσει πολλά δεδομένα ασθενών σχετικά με τη μεταβαλλόμενη ακαμψία και ρευστότητα των καρκινικών όγκων, η ομάδα βιοφυσικών του καθηγητή Josef Käs στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας εξέτασε πιο προσεκτικά τη μικρομηχανική των όγκων. Στη συνέχεια, ο Käs και οι συνεργάτες του συνέκριναν τα δεδομένα από το Charité με τις υγρές ιδιότητες μεμονωμένων κυττάρων και μοσχευμάτων δειγμάτων όγκου, που ελήφθησαν από τους συνεργάτες τους από το Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου της Λειψίας.
«Βρήκαμε εκπληκτικά συνεπή μοτίβα μεταξύ των αλλαγών στις ιδιότητες των μηχανικών υλικών των όγκων και της αυξανόμενης επιθετικότητάς τους», είπε ο Käs. Ο Frank Sauer, ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και μέλος της ομάδας του Käs, εξήγησε ότι αυτά τα μηχανικά μοτίβα είναι πιο περίπλοκα από την απλή διαφοροποίηση μεταξύ δύσκαμπτου και μαλακού ιστού.
Ενώ τα ευρήματα της ψηλάφησης τείνουν να ονομάσουν μία από αυτές τις δύο πιθανότητες, η τομοελαστογραφία επιτρέπει μια πρόσθετη βαθμιαία μέτρηση της αλλαγής από τη συμπεριφορά στερεού σε υγρό με ακρίβεια μέχρι το επίπεδο των εικονοστοιχείων. «Αν τα κύτταρα στον ιστό εμπορεύονται θέσεις, όπως στο τρεχούμενο νερό, τότε αυτό οδηγεί στο να έχει ολόκληρος ο όγκος υψηλότερο βαθμό ρευστότητας», δήλωσε ο Sauer.