Τα σημερινά συστήματα επικοινωνίας χρησιμοποιούν ραδιοσήματα, αλλά οι διαστημικές υπηρεσίες προσπαθούν να τα αναβαθμίσουν ή να αναπτύξουν νέες τεχνολογίες, ώστε κάθε σήμα να περιέχει όσο το δυνατόν περισσότερα δεδομένα.
Οι ερευνητές θεωρούν ότι η λύση σε πρώτη φάση βρίσκεται στην τεχνολογία των λέιζερ.
Συστήματα επικοινωνίας με χρήση ακτίνων λέιζερ μπορούν να μεταδώσουν μεγάλα αρχεία όπως βίντεο υψηλής ανάλυσης ή μεγάλο όγκο δεδομένων και γενικότερα να μεταδώσουν 10-100 φορές περισσότερα δεδομένα από τα σημερινά συστήματα επικοινωνίας.
«Με τα σημερινά συστήματα θα χρειάζονταν εννέα μήνες για να σταλεί από τον Άρη στη Γη ένα αρχείο που περιείχε έναν ολοκληρωμένο χάρτη του πλανήτη. Με ένα σύστημα λέιζερ θα χρειαστούν περίπου εννέα ημέρες» αναφέρει σε ανακοίνωση της η NASA, η οποία θα ξεκινήσει σύντομα τις δοκιμές ενός νέου συστήματος επικοινωνίας, του Laser Communications Relay Demonstration (LCRD).
Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία θα στείλει τον Ιούνιο σε γεωσύγχρονη τροχιά ένα σύστημα LCRD, το οποίο για δύο έτη θα λαμβάνει από δύο βάσεις στην Καλιφόρνια και τη Χαβάη δεδομένα και θα τα στέλνει πίσω για να δοκιμαστούν οι δυνατότητες του.
Το μεγάλο μειονέκτημα των συστημάτων επικοινωνίας λέιζερ είναι ότι η λειτουργία τους παρεμποδίζεται από τα σύννεφα.
Με τις δοκιμές που θα γίνουν οι ειδικοί θα εντοπίσουν τα ατμοσφαιρικά εμπόδια που αντιμετωπίζει το συγκεκριμένο σύστημα για να βρεθούν τρόποι υπερπήδησης τους.
Σε περίπτωση που πάνε καλά στις δοκιμές, το LCRD θα αρχίσει να λειτουργεί ως επικοινωνιακός κόμβος που θα στέλνει δεδομένα σε εν εξελίξει διαστημικές αποστολές και θα λαμβάνει τα δικά τους για να τα μεταδώσει στη Γη.