Οι κυβερνοεπιθέσεις που στοχεύουν συστήματα πληροφοριών υγείας μπορεί να προκαλέσουν σημαντική ζημιά και άγχος, αλλά υπάρχουν τρόποι για να μειωθεί ο κίνδυνος αυτών των συμβάντων, γράφουν οι συγγραφείς στο CMAJ (Canadian Medical Association Journal).
«Σε ό,τι αφορά την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο, λίγη πρόληψη αξίζει ένα terabyte θεραπείας», γράφει ο Vinyas Harish, υποψήφιος MD/PhD στην Ιατρική Σχολή Temerty του Πανεπιστημίου του Τορόντο, με συν-συγγραφείς, σε ένα άρθρο που περιγράφει τον αντίκτυπο των κυβερνοεπιθέσεων στην υγεία του Καναδά. πληροφοριακά συστήματα και πώς οι κλινικοί γιατροί σε νοσοκομεία και μεμονωμένες κλινικές μπορούν να βελτιώσουν τις πρακτικές τους στον κυβερνοχώρο.
Αυτή η συμβουλή είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς πολλά νοσοκομεία στο νοτιοδυτικό Οντάριο αναφέρουν μια πρόσφατη κυβερνοεπίθεση που έχει προκαλέσει σημαντικές διακοπές στη φροντίδα των ασθενών. Οι συγγραφείς περιγράφουν τα στάδια που βοηθούν στην πλοήγηση στις κυβερνοεπιθέσεις, με βάση το Πλαίσιο Κυβερνοασφάλειας του Εθνικού Ινστιτούτου Προτύπων και Τεχνολογίας των ΗΠΑ:
- Πρόληψη — να είστε σε εγρήγορση για μηνύματα ηλεκτρονικού ψαρέματος, να χρησιμοποιείτε ισχυρό κωδικό πρόσβασης και έλεγχο ταυτότητας 2 παραγόντων, να διασφαλίζετε επαρκή προστασία δικτύου και άλλες ενέργειες. Αυτό περιλαμβάνει τη δημιουργία ενός σχεδίου κυβερνοεπίθεσης για χρήση σε περίπτωση εκδήλωσης.
- Ανίχνευση — χρησιμοποιήστε λογισμικό προστασίας από ιούς και να είστε σε εγρήγορση για ύποπτες δραστηριότητες, όπως αποκλεισμένη πρόσβαση σε αρχεία, εγκατάσταση μη αναγνωρισμένου λογισμικού και άλλα.
- Απάντηση — αποσυνδέστε αμέσως συσκευές από το Διαδίκτυο, ενεργοποιήστε το σχέδιο κυβερνοεπίθεσης και ειδοποιήστε τα άτομα που επηρεάζονται από την επίθεση.
- Ανάκτηση — αυτό εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ύπαρξη συστημάτων πληροφοριών υγείας που επιτρέπουν την αποκατάσταση από αντίγραφα ασφαλείας, διασφαλίζοντας ότι οι εξωτερικοί προμηθευτές βοηθούν στην ανάκτηση δεδομένων και διεξάγουν εσωτερική ενημέρωση σχετικά με την απόκριση.
“Η πρόληψη των επιθέσεων στον κυβερνοχώρο περιλαμβάνει την πλοήγηση αντισταθμίσεων μεταξύ της διατήρησης αποτελεσματικών ροών εργασίας και της μείωσης του κινδύνου εν μέσω απειλών που αυξάνονται σε συχνότητα, σοβαρότητα και πολυπλοκότητα. Καθώς αναπτύσσονται εθνικές και περιφερειακές πολιτικές, οι οργανισμοί υγείας, οι πρακτικές και οι μεμονωμένοι κλινικοί γιατροί πρέπει να υιοθετήσουν μια προληπτική προσέγγιση για τη βελτίωση της κυβερνοασφάλειάς τους», καταλήγουν οι συγγραφείς.