Ιογενής λοίμωξη διάγνωση: Μια ομάδα ερευνητών στο Brigham and Women’s Hospital, Harvard Medical School, ανέπτυξε έναν τρόπο να χρησιμοποιεί μια κάμερα smartphone για να ελέγξει για ιογενείς λοιμώξεις. Στην εργασία τους που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science Advances , η ομάδα περιγράφει το σύστημά τους, το οποίο περιλαμβάνει επίσης τη χρήση μιας εξωτερικής καταλυτικής συσκευής μικροτσίπ και ενός συστήματος smartphone που χρησιμοποιεί έναν εκπαιδευμένο αλγόριθμο βαθιάς μάθησης.
Καθώς η πανδημία έχει πιάσει τον κόσμο για το μεγαλύτερο μέρος του τρέχοντος έτους, οι επιστήμονες αναζητούν τρόπους για να επιβραδύνουν τη διάδοση του επόμενου. Σε αυτή τη νέα προσπάθεια, η ομάδα της Μασαχουσέτης έχει αναπτύξει ένα σύστημα που βασίζεται σε smartphone που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από μη ιατρικά άτομα για να ελέγξει για μια ποικιλία ιογενών λοιμώξεων .
Το σύστημα αποτελείται από ένα smartphone, μια εξωτερική συσκευή καταλυτικού μικροτσίπ και λογισμικό. Τα δείγματα σωματικών υγρών τοποθετούνται σε ένα κανάλι της συσκευής καταλυτικού μικροτσίπ, το οποίο στη συνέχεια εμβαπτίζεται με μια μικρή ποσότητα υπεροξειδίου του υδρογόνου. Η αντίδραση που προκύπτει οδηγεί στο σχηματισμό φυσαλίδων. Οι φυσαλίδες αναπτύσσονται σε μοναδικά μοτίβα που βασίζονται εν μέρει σε ιούς στο υγρό δείγμα. Ο χρήστης δείχνει το smartphone τουκάμερας στο δείγμα ανάδευσης και εγκαινιάζει τον αλγόριθμο βαθιάς μάθησης που έχει ήδη εκπαιδευτεί για να αναγνωρίσει τα μοτίβα και έτσι να αναγνωρίσει την παρουσία ιών. Η όλη διαδικασία διαρκεί περίπου 50 λεπτά. Οι ερευνητές έχουν διδάξει μέχρι τώρα το σύστημά τους να αναγνωρίζει μόνο τρεις ιούς, Zika και ηπατίτιδα Β και C. Ωστόσο, οι δοκιμές δείχνουν ότι το σύστημα είναι 99% ακριβές. Σημειώνουν ότι το σύστημά τους είναι πιο φορητό και οικονομικά αποδοτικό από άλλες λύσεις στο έργο.
Οι ερευνητές προτείνουν ότι το σύστημά τους θα μπορούσε να εκπαιδευτεί γρήγορα για να αναγνωρίσει νέους ιούς εάν προκύψει ανάγκη και ότι η καταλυτική συσκευή μικροτσίπ θα μπορούσε να σταλεί σε καυτά σημεία στο μέλλον. Τέτοια τεχνολογία, προτείνουν οι ερευνητές, θα μπορούσαν να βοηθήσουν να σταματήσουν τις μελλοντικές πανδημίες εάν χρησιμοποιούνται ευρέως. Οι ερευνητές σημειώνουν επίσης ότι το σύστημα θα μπορούσε να είναι άμεσα χρήσιμο σε περιοχές με κίνδυνο μόλυνσης που δεν διαθέτουν εργαστήρια δοκιμών, όπως χώρες του τρίτου κόσμου.
