Ένα νέο αυτοκόλλητο έμπλαστρο θα μπορούσε μια μέρα να βοηθήσει τα άτομα με φωνητικές διαταραχές να μιλήσουν ξανά χρησιμοποιώντας τεχνητή νοημοσύνη για να διαβάσουν τις κινήσεις των μυών του λαιμού τους και να τους μετατρέψουν σε ομιλία, δήλωσαν ερευνητές την Τρίτη. Το μικρό, ελαστικό έμπλαστρο τροφοδοτείται αποκλειστικά από μυϊκές κινήσεις, αποκάλυψαν οι ερευνητές με έδρα τις ΗΠΑ σε μια μελέτη στο Nature Communications.
Προσαρτημένο στο δέρμα, το έμπλαστρο μετατρέπει τις κινήσεις των μυών του λάρυγγα σε ηλεκτρικά σήματα, τα οποία με τη σειρά τους μεταφράζονται σε ομιλία από έναν αλγόριθμο μηχανικής μάθησης, μια μορφή AI. Στη συνέχεια, ένας ομιλητής παίζει τις προτάσεις που το άτομο σκόπευε να πει δυνατά — αν και το πρωτότυπο μπορεί επί του παρόντος να αναμεταδώσει μόνο ορισμένες προηχογραφημένες φράσεις.
Κυρίως, το έμπλαστρο λειτουργεί χωρίς να χρειάζεται να παρακολουθεί τους κραδασμούς των φωνητικών χορδών ενός ατόμου, πράγμα που σημαίνει ότι θα βοηθούσε στην αποκατάσταση της ομιλίας ατόμων με κατεστραμμένες φωνητικές χορδές, δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Ziyuan Che του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες.
Σχεδόν το ένα τρίτο των ανθρώπων υποφέρουν από τουλάχιστον μία διαταραχή της φωνής στη ζωή τους, σύμφωνα με τη μελέτη. Οι υπάρχουσες θεραπείες για σοβαρά προβλήματα φωνής, όπως συσκευές χειρός όπως ο ηλεκτρολάρυγγας, μπορεί να είναι «άβολες, άβολες ή επεμβατικές», είπαν οι ερευνητές.
95% ακρίβεια
Το αδιάβροχο έμπλαστρο έχει περίπου το μέγεθος ενός μεγάλου νομίσματος και ζυγίζει μόλις επτά γραμμάρια. Ο Τσε συνέκρινε την υφή του με αυτή ενός λαστιχένιου γαντιού. Για να δοκιμάσουν τη συσκευή, ζητήθηκε από οκτώ εθελοντές χωρίς φωνητικές διαταραχές να μιλήσουν και να ψιθυρίσουν πέντε προτάσεις, όπως «Καλά Χριστούγεννα», «Σ’ αγαπώ» ή «Δεν σε εμπιστεύομαι».
Διάβασαν τις φράσεις ενώ στέκονταν, περπατούσαν και έτρεχαν, για να δείξουν ότι το έμπλαστρο λειτούργησε ενώ ήταν εν κινήσει. Η συσκευή προέβλεψε με ακρίβεια τι έλεγαν οι εθελοντές περίπου στο 95% των περιπτώσεων, σύμφωνα με τη μελέτη. Κάποιες λέξεις που κινούν τους μύες του λαιμού με παρόμοιο τρόπο—όπως η λέξη «make» και το όνομα «Mark»—μπορεί να είναι δύσκολο να τις ξεχωρίσει το έμπλαστρο, είπε ο Che.
«Αλλά αυτές οι δύο λέξεις εμφανίζονται συνήθως σε μια μεγάλη πρόταση όπως «Θα ετοιμάσω δείπνο» ή «Τι κάνεις Mark;», πρόσθεσε ο Τσε. Αυτό επιτρέπει στη συσκευή—η οποία μεταφράζει προτάσεις, όχι μόνο λέξεις—να καταλάβει το περιεχόμενο. Ο Τσε προειδοποίησε ότι το πρωτότυπο απείχε ακόμη χρόνια από το να είναι δυνητικά διαθέσιμο στους ασθενείς.
Και όλες οι προτάσεις που μπορούν να αναπαραχθούν αυτή τη στιγμή από τη συσκευή πρέπει να είναι προηχογραφημένες, κάτι που “θα περιόριζε την εφαρμογή της συσκευής μας”, αναγνώρισε ο Τσε. Πίστευε όμως ότι πιο προηγμένοι αλγόριθμοι θα επέτρεπαν στο έμπλαστρο να μεταφράζει τις κινήσεις των μυών του λάρυγγα «χωρίς την ανάγκη προκαταγραφής των φωνητικών σημάτων».