Η σφαίρα της πρόβλεψης και της πρόληψης του εγκλήματος αναδιαμορφώνεται από τις τεχνολογικές εξελίξεις, ιδιαίτερα την άνοδο της τεχνητής νοημοσύνης (AI). Οι προγνωστικές ικανότητες, η ακρίβεια και η ταχύτητα του AI αξιοποιούνται όλο και περισσότερο από τις υπηρεσίες επιβολής του νόμου και τους οργανισμούς ασφαλείας παγκοσμίως για τον εντοπισμό, την πρόληψη και την επίλυση εγκληματικών δραστηριοτήτων.
Ωστόσο, η ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης στην πρόβλεψη και την πρόληψη του εγκλήματος δεν είναι χωρίς προκλήσεις, επικαλούμενη ηθικά και νομικά διλήμματα σχετικά με το απόρρητο και τις διακρίσεις. Αυτό το άρθρο εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιείται η τεχνητή νοημοσύνη, την επιτυχία που έχει επιτύχει, τους περιορισμούς της και τα ηθικά ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν.
AI στην πρόβλεψη και πρόληψη του εγκλήματος
Ο ρόλος της τεχνητής νοημοσύνης στην πρόβλεψη και την πρόληψη του εγκλήματος εκδηλώνεται κυρίως στις τεχνολογίες προγνωστικής αστυνόμευσης και επιτήρησης. Χρησιμοποιώντας μεγάλα σύνολα δεδομένων από αναφορές εγκλημάτων, δημογραφικές πληροφορίες και πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης, οι αλγόριθμοι τεχνητής νοημοσύνης μπορούν να εντοπίσουν μοτίβα, τάσεις και συσχετισμούς που μπορεί να διαφεύγουν της ανθρώπινης ανάλυσης.
Προγνωστική αστυνόμευση
Η προγνωστική αστυνόμευση περιλαμβάνει τη χρήση αλγορίθμων στατιστικής ανάλυσης και μηχανικής μάθησης για τον εντοπισμό πιθανών εστιών εγκλήματος, την πρόβλεψη πότε και πού είναι πιθανό να συμβούν εγκλήματα ή ακόμη και τον εντοπισμό ατόμων που ενδέχεται να κινδυνεύουν να εμπλέκονται σε εγκληματική συμπεριφορά. Αυτές οι προβλέψεις που βασίζονται στην τεχνητή νοημοσύνη μπορούν να βοηθήσουν τις υπηρεσίες επιβολής του νόμου να κατανέμουν τους πόρους πιο αποτελεσματικά και να παρεμβαίνουν προληπτικά για την πρόληψη εγκλημάτων προτού συμβούν.
Επιτήρηση με τεχνητή νοημοσύνη
Η τεχνητή νοημοσύνη μεταμορφώνει επίσης τα συστήματα επιτήρησης, επιτρέποντάς τους να γίνουν πιο έξυπνα και πιο ενεργά. Οι τεχνολογίες αναγνώρισης προσώπου που τροφοδοτούνται από την τεχνητή νοημοσύνη μπορούν να σαρώσουν δημόσιους χώρους για αναζητούμενα άτομα, ενώ η ανίχνευση ανωμαλιών που βασίζεται στην τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να εντοπίσει ύποπτες δραστηριότητες σε πραγματικό χρόνο, αποτρέποντας πιθανώς την εμφάνιση εγκληματικών πράξεων.
Επιτυχίες και ανακαλύψεις
Η τεχνητή νοημοσύνη έχει διευκολύνει πολλές επιτυχίες στην πρόβλεψη και την πρόληψη του εγκλήματος. Σε πολλές πόλεις σε όλο τον κόσμο, η προγνωστική αστυνόμευση έχει οδηγήσει σε σημαντική μείωση των ποσοστών εγκληματικότητας, επιτρέποντας στις αρχές επιβολής του νόμου να προβλέπουν και να αποτρέπουν καλύτερα τις εγκληματικές δραστηριότητες. Στην επιτήρηση, η ικανότητα της τεχνητής νοημοσύνης να επεξεργάζεται και να αναλύει τεράστιες ποσότητες δεδομένων βίντεο έχει καθοριστική σημασία για την επίλυση εγκλημάτων με τον εντοπισμό υπόπτων ή ανώμαλης συμπεριφοράς που μπορεί να υποδηλώνει ότι πρόκειται να συμβεί ένα έγκλημα.
Περιορισμοί και προκλήσεις
Παρά την υπόσχεση της τεχνητής νοημοσύνης στην πρόβλεψη και την πρόληψη του εγκλήματος, υπάρχουν σημαντικοί περιορισμοί και προκλήσεις. Τα συστήματα AI είναι τόσο καλά όσο τα δεδομένα στα οποία έχουν εκπαιδευτεί. εάν τα δεδομένα εισόδου είναι μεροληπτικά ή ανακριβή, η έξοδος θα είναι επίσης. Αυτό μπορεί να διαιωνίσει τις υπάρχουσες προκαταλήψεις στο σύστημα ποινικής δικαιοσύνης, όπως το φυλετικό προφίλ. Επιπλέον, οι αλγόριθμοι AI είναι συχνά «μαύρα κουτιά», καθιστώντας δύσκολη την κατανόηση του πώς κάνουν τις προβλέψεις τους.
Η ακρίβεια των προβλέψεων AI είναι μια άλλη ανησυχία. Τα ψευδώς θετικά μπορεί να οδηγήσουν σε περιττές παρεμβάσεις, ενώ τα ψευδώς αρνητικά μπορεί να επιτρέψουν την εγκληματική δραστηριότητα να περάσει απαρατήρητη.
Ηθικές θεωρήσεις
Η χρήση της τεχνητής νοημοσύνης στην πρόβλεψη και την πρόληψη του εγκλήματος πυροδοτεί σημαντικές ηθικές συζητήσεις, ιδίως όσον αφορά την ιδιωτικότητα και τις διακρίσεις. Οι τεχνολογίες επιτήρησης, όπως η αναγνώριση προσώπου, εγείρουν ανησυχίες σχετικά με τα δικαιώματα απορρήτου, καθώς περιλαμβάνουν τη συλλογή και την επεξεργασία προσωπικών δεδομένων σε μαζική κλίμακα. Επιπλέον, η προγνωστική αστυνόμευση μπορεί να οδηγήσει σε μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία, όπου άτομα που προσδιορίζονται ως πιθανοί εγκληματίες είναι πιο πιθανό να στοχοποιηθούν από τις αρχές επιβολής του νόμου, αυξάνοντας την πιθανότητα να καταλήξουν να εμπλακούν σε έγκλημα.
Υπάρχει επίσης ο κίνδυνος τα συστήματα AI να ενισχύσουν τις υπάρχουσες προκαταλήψεις. Εάν ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης εκπαιδεύεται σε δεδομένα από ένα σύστημα δικαιοσύνης όπου ορισμένες ομάδες υπερεκπροσωπούνται, μπορεί να «μάθει» να συσχετίζει την εγκληματική συμπεριφορά με αυτές τις ομάδες, οδηγώντας σε προβλέψεις που εισάγουν διακρίσεις.