Έρευνα με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο του Λέστερ αποκάλυψε ότι η εξατομικευμένη και εύχρηστη τεχνολογία υγείας μπορεί να έχει ευεργετική επίδραση σε παιδιά και νέους με χρόνιες παθήσεις. Η ανασκόπηση, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Archives of Disease in Childhood, πραγματοποιήθηκε από ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Leicester, μαζί με το Sheffield Hallam University, τα Πανεπιστήμια Leeds, Sheffield και York και το Εθνικό Ινστιτούτο Έρευνας Υγείας και Φροντίδας (NIHR).
Εξέτασε τις προτιμήσεις των νέων ηλικίας έως 18 ετών όταν χρησιμοποιούν τεχνολογία υγείας για τη διαχείριση μακροπρόθεσμων παθήσεων όπως ο διαβήτης, η κυστική ίνωση, το άγχος, η κατάθλιψη και το άσθμα. Η επικεφαλής ερευνήτρια, Δρ Jackie Martin-Kerry του Πανεπιστημίου του Leicester, δήλωσε: «Η ανασκόπηση δείχνει ξεκάθαρα πόσο σημαντικό είναι να αναγνωρίσουμε ότι τα παιδιά και οι νέοι έχουν τις δικές τους εμπειρογνώμονες σχετικά με την τεχνολογία υγείας και πρέπει να συμμετέχει στην ανάπτυξή του για να εξασφαλίσει την επιτυχία του και τη συνεχή απορρόφησή του, αντί να ρωτά μόνο τους γονείς ή τους κλινικούς γιατρούς».
Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από 161 άρθρα σε περιοδικά που έγιναν σε χώρες κυρίως υψηλού εισοδήματος, περιγράφοντας τις προτιμήσεις των παιδιών και των νέων. Για να διασφαλιστεί ότι τα ευρήματα ήταν ουσιαστικά και κατάλληλα με βάση τα συμφραζόμενα, μια ομάδα ασθενών και δημόσιας συμβουλευτικής νέων με LTC από όλη την Αγγλία συγκροτήθηκε για να καθοδηγήσει τη μελέτη και να οδηγήσει στην ανάπτυξη συστάσεων για μελλοντική ανάπτυξη/έρευνα τεχνολογίας υγείας.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι τα παιδιά και οι νέοι έχουν τέσσερις κύριες προτιμήσεις και ανάγκες, οι οποίες περιλαμβάνουν σχεδιασμό και λειτουργικότητα, όπως εύχρηστες εφαρμογές και καθαρό περιεχόμενο με χρήση φωτεινών χρωμάτων και κατάλληλων για την ηλικία και την ανάπτυξη εικόνων και περιεχομένου πολυμέσων. Επιπλέον, μια ισορροπία μεταξύ απορρήτου και κοινής χρήσης κατά τη χρήση της τεχνολογίας. Για παράδειγμα, η δυνατότητα σύνδεσης με άλλους με παρόμοιες καταστάσεις ή εμπειρίες μέσω chatrooms και αμεσότητα επικοινωνίας με επαγγελματίες υγείας και αξιολόγησης μέσω μηνυμάτων ή βίντεο για τη διευκόλυνση της έγκαιρης και στοχευμένης παρέμβασης.
Η αλληλεπίδραση εντός της τεχνολογίας για την επικοινωνία είναι επίσης σημαντική, αποφεύγοντας την αμηχανία και διατηρώντας την ανεξαρτησία. Τα παιδιά και οι νέοι περίμεναν επίσης λειτουργίες ασφάλειας στις τεχνολογίες υγειονομικής περίθαλψης και εκτιμούσαν την αυτονομία και τον έλεγχο των πληροφοριών τους. Τέλος, η δυνατότητα προσαρμογής και εξατομίκευσης τεχνολογιών με χρήση emoji και χαρακτήρων avatar σχεδίασης, καθώς και η δυνατότητα θέσπισης κινητοποιητικών στόχων και εξατομικευμένων υπενθυμίσεων για την παροχή κινήτρων για πρόοδο και επίτευξη, είναι το κλειδί.
Η Δρ Martin-Kerry είπε: «Αυτή η ανασκόπηση υπογραμμίζει σημαντικές προτιμήσεις και ανάγκες που έχουν τα παιδιά και οι νέοι γύρω από την τεχνολογία υγείας τους σε σχέση με τους LTC. «Η μελλοντική έρευνα θα πρέπει να περιλαμβάνει παιδιά και νέους που ζουν με τις αντίστοιχες συνθήκες καθ’ όλη τη διάρκεια της ανάπτυξης των τεχνολογιών, από τον εντοπισμό των ανεκπλήρωτων αναγκών τους μέχρι τον τελικό σχεδιασμό, την αξιολόγηση και την εφαρμογή, για την αντιμετώπιση των προσδιορισμένων αναγκών και προτιμήσεων».
Η Veronica Swallow, Καθηγήτρια Παιδικής και Οικογενειακής Νοσηλευτικής και Υγείας στο Πανεπιστήμιο Sheffield Hallam, πρόσθεσε: «Οι επαγγελματίες υγείας ενσωματώνουν όλο και περισσότερο την τεχνολογία στη φροντίδα των ασθενών, χρησιμοποιώντας τηλεϋγεία, τεχνητή νοημοσύνη, εικονική πραγματικότητα, συσκευές και εφαρμογές smartphone.
Παρόλα αυτά, λίγα ήταν γνωστά για τις προτιμήσεις των παιδιών και των νέων που το χρησιμοποιούν και γι’ αυτό αυτή η ανασκόπηση είναι ζωτικής σημασίας εάν θέλουμε να διασφαλίσουμε τη μακροπρόθεσμη ενασχόληση με τις τεχνολογίες υγείας. Σε πρόσφατες ειδήσεις, το Parkinson’s UK χαιρέτισε πρόσφατα τα αποτελέσματα μιας μελέτης που διαπίστωσε ότι η προσαρμοστική εν τω βάθει διέγερση του εγκεφάλου θα μπορούσε να βελτιώσει τα κινητικά συμπτώματα για άτομα που ζουν με τη νόσο του Πάρκινσον.»