Τα άτομα με απώλεια ακοής θα μπορούν να ακούν μουσική μέσω της αίσθησης της αφής χάρη σε ένα πρωτοποριακό πρωτότυπο που έχει επινοηθεί από ερευνητές του Τμήματος Ηλεκτρονικής του Πανεπιστημίου της Μάλαγα, μέλη της ομάδας Ε&Α «Ηλεκτρονικά για όργανα και συστήματα». Αποτελείται από έναν ακουστικό-απτικό αλγόριθμο που, χρησιμοποιώντας «απτικές ψευδαισθήσεις», μετατρέπει τη μονοφωνική μουσική σε απτά ερεθίσματα που βασίζονται στη δόνηση. «Είναι σαν να «χακάρεις» το νευρικό σύστημα για να λάβεις διαφορετική απάντηση στο πραγματικό ερέθισμα που στέλνεται», λένε.
Η απώλεια ακοής δεν μας απαγορεύει να ακούμε μουσική
«Αυτό που θέλουμε να επιτύχουμε μακροπρόθεσμα είναι οι άνθρωποι που δεν ακούν να μπορούν να «ακούνε» μουσική», διαβεβαιώνει ο ερευνητής του PhD Program in Mechatronics Engineering Paul Remache, κύριος συγγραφέας αυτής της εργασίας, ο οποίος επιμένει να τη δύναμη της μουσικής να επηρεάζει τη διάθεση, καθώς και τις δυνατότητές της ως θεραπεία για ψυχικές διαταραχές και θεραπεία του πόνου. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα ένα φορητό τερματικό που θα μπορούσε να μεταφερθεί σε μια συναυλία, καθώς αυτό το πρωτότυπο, σύμφωνα με τους ερευνητές, θα μπορεί εύκολα να μεταφερθεί σε τεχνολογικές συσκευές όπως τα κινητά τηλέφωνα.
Χαρτογράφηση μουσικής
Ο αλγόριθμος που αναπτύχθηκε από αυτόν τον νεαρό ερευνητή, μαζί με τους καθηγητές στο UMA Andrés Trujillo και Fernando Vidal, είναι ικανός να μετατρέψει μουσικά χαρακτηριστικά και δομές που εξάγονται από αρχεία MIDI –Musical Instrument Digital Interface– σε «δονητικά ερεθίσματα». «Είναι κάτι παρόμοιο με τη χαρτογράφηση μουσικής», εξηγεί ο Remache, ο οποίος προσθέτει ότι αυτό είναι δυνατό επειδή αυτού του είδους τα αρχεία όχι μόνο μπορούν να αναπαραχθούν και να παράγουν ήχο, αλλά και να παρέχουν «συμβολικές αναπαραστάσεις».
Έλεγχος δονήσεων
Τα τρέχοντα μοντέλα δεν εγγυώνται την αντιστοιχία μεταξύ της συναισθηματικής ανταπόκρισης στη μουσική και της δονητικής εκδοχής της. Ενόψει αυτού, αυτοί οι μηχανικοί του UMA προτείνουν μια διάταξη των «απτικών ψευδαισθήσεων» προκειμένου να βελτιώσουν και να επεκτείνουν το φάσμα των μουσικών χαρακτηριστικών, προσθέτοντας δυναμική στη δόνηση με τη μορφή κίνησης, αλλαγής κατεύθυνσης και τοποθεσίας. «Είναι μια προκλητική διαδικασία αφού το αντιληπτό εύρος συχνοτήτων του δέρματος είναι χαμηλότερο από αυτό του ακουστικού συστήματος, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει απώλεια ορισμένων μουσικών χαρακτηριστικών», εξηγούν.
Διαφορετική συναισθηματική αντίδραση
Τα πρώτα πειράματα που ολοκληρώθηκαν, στα οποία συμμετείχαν πάνω από πενήντα εθελοντές, υποδηλώνουν ότι η διάταξη των «απτικών ψευδαισθήσεων» προκαλεί περισσότερα θετικά συναισθήματα παρά αρνητικά. Εκλαμβάνονται επίσης ως πιο ευχάριστα και διεγερτικά από τον ήχο, προκαλώντας μια διαφορετική συναισθηματική ανταπόκριση από αυτή της πρωτότυπης μουσικής.
Έξυπνα όργανα και εφαρμογή στην υγειονομική περίθαλψη
Αυτό το πρώτο πρωτότυπο παρουσιάστηκε στο 11th International Workshop on Haptic & Audio Interaction Design (Ηνωμένο Βασίλειο) –τη μεγαλύτερη διεθνή εκδήλωση που ειδικεύεται σε αυτούς τους τομείς μελέτης– αφού δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό LNCS. Προς το παρόν, οι ερευνητές του UMA εργάζονται σε ένα δεύτερο μοντέλο και συνεχίζουν με τα πειράματα. Η έρευνα είναι προϊόν της διδακτορικής διατριβής του Paul Remache και εντάσσεται στο έργο του Εθνικού Σχεδίου «Έξυπνα όργανα και εφαρμογή στην υγεία».