Οι μαθητές φαίνεται ότι σηκώνουν αρκετά βαρύ φορτίο καθημερινά, το οποίο μάλλον έχει δυσάρεστες συνέπειες όσον αφορά την κατάσταση της πλάτης τους. Ισπανοί ερευνητές από το Hospital da Costa στην Burela και το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Son Dureta στην Πάλμα κατέγραψαν τα βάρη των σχολικών τσαντών 1.403 μαθητών ηλικίας 12-17 ετών από 11 σχολεία της Νότιας Ισπανίας. Αναλύοντας τα δεδομένα, διαπίστωσαν ότι πολλοί μαθητές είχαν πολύ φορτωμένες και βαριές τσάντες. Παρατήρησαν, μάλιστα, ότι τα παιδιά με τις πιο βαριές τσάντες είχαν 50% περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν πόνο στην πλάτη, για τον οποίο μπορεί να παραπονιόνταν περισσότερο από 15 ημέρες στη διάρκεια μιας σχολικής χρονιάς. Οι ερευνητές συμβουλεύουν το βάρος της σχολικής τσάντας να μην ξεπερνά το 10% του βάρους του παιδιού. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Archives of Disease in Childhood».
Δεδομένα και συνέπειες
Τις τελευταίες δεκαετίες επιδημιολογικά δεδομένα καταγράφουν ολοένα και αυξανόμενα κρούσματα παιδιών και εφήβων με αναφερόμενους πόνους στην μέση και στην πλάτη. Ένας από τους παράγοντες που αποδεδειγμένα σχετίζεται με την εμφάνιση πόνων ακόμη και σε παιδιά μικρής ηλικίας είναι η φαινομενικά αθώα καθημερινή μεταφορά της σχολικής τσάντας,ιδιαίτερα όταν το βάρος της υπερβαίνει το 10% του σωματικού βάρους (σύμφωνα με τα πρότυπα της Αμερικανικής Παιδιατρικής Ακαδημίας).
Το υπερβολικό βάρος της τσάντας σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες όπως η λανθασμένη επιλογή και ο λανθασμένος τρόπος μεταφοράς αυτής αλλάζουν την στατική του σώματος με αποτέλεσμα να καταπονείται η σπονδυλική στήλη με επακόλουθους τραυματισμούς και πόνους.Δεν είναι απλό αν αναλογιστούμε πως πολλοί από τους πόνους που βιώνουμε ως ενήλικες είναι απόρροια της συσσωρευτικής επίδρασης των μικροτραυματισμών που προκλήθηκαν κατά την παιδική ή εφηβική ηλικία.
Χρησιμοποιώντας μία βαριά τσάντα δημιουργούμε δυνάμεις στην σπονδυλική στήλη ικανές να τραβήξουν τον κορμό προς τα πίσω.Ο μαθητής στην προσπάθεια του να διατηρήσει την ισορροπία του αλλάζει ασυνείδητα την στάση του σώματος του, καμπουριάζοντας ή σπρώχνοντας την λεκάνη προς τα εμπρός (εμπρόσθια κάμψη του κορμού). Η υιοθέτηση λανθασμένης στάσης σώματος για μεγάλα χρονικά διαστήματα σε συνδυασμό με το υπερβολικό βάρος της τσάντας,την συχνότητα και την διάρκεια μεταφορά της, μπορεί να δημιουργήσει παρεκκλίσεις ή και ασυμμετρία της στην σπονδυλική στήλη γεγονός που μεταβάλει σημαντικά την βιολογική της βιομηχανική.
Στις λανθασμένες αυτές στάσεις του σώματος, τα μαλακά μόρια της σπονδυλικής στήλης υπόκεινται σε μεταβολές (άλλα βραχύνονται και άλλα επιμηκύνονται). Η διαφοροποίηση αυτή στις υποστηρικτικές δομές της σπονδυλικής στήλης, ερεθίζει τους υποδοχείς που δίνουν πληροφορίες στον εγκέφαλο για την κατάσταση των δομών αυτών και δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για την πρόκληση γνωστών συνδρόμων όπως αυχενικό, ραχιαλγία, οσφυαλγία. Συνεπώς αν δεν δοθεί η ανάλογη προσοχή στη σωστή στάση στη φάση της ανάπτυξης (μέχρι τα 16 χρόνια), οι ανισορροπίες των μαλακών μορίων εδραιώνονται και στην ενηλικίωση τα άτομα αυτά είναι επιρρεπή στα παραπάνω σύνδρομα.
