Καναδάς: Καθώς τα παιδιά επιστρέφουν στα σχολεία, μια νέα μελέτη εντόπισε τις 10 κορυφαίες απειλές για την παιδική ηλικία που θέτουν σε κίνδυνο 8 εκατομμύρια παιδιά στον Καναδά. Η έκθεση συγκέντρωσε όλες τις απειλές για τα παιδιά του Καναδά, συμπεριλαμβανομένης της κακής ψυχικής υγείας, της επισιτιστικής ανασφάλειας, του συστημικού ρατσισμού και της παιδικής κακοποίησης.
Η έκθεση “Raising Canada” είναι η πέμπτη σε μια ετήσια σειρά εκθέσεων που δημοσιεύει η εθνική φιλανθρωπική οργάνωση Children First Canada.
Με την Παγκόσμια Ημέρα Πρόληψης των Αυτοκτονιών αυτή την εβδομάδα, η έκθεση ρίχνει επίσης φως στην ανησυχητική ανάγκη για υποστήριξη της ψυχικής υγείας.
Η έκθεση καταγράφει τις 10 κορυφαίες απειλές για την παιδική ηλικία -συμπεριλαμβανομένης της κακής ψυχικής υγείας, της επισιτιστικής ανασφάλειας, του συστημικού ρατσισμού, της παιδικής κακοποίησης και της κλιματικής αλλαγής- υπογραμμίζοντας ότι τα παιδιά βρίσκονται σε κρίση σε ολόκληρη τη χώρα.
Ειδικότερα, οι απειλές για την ψυχική και σωματική υγεία των παιδιών έχουν επιδεινωθεί από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, την αύξηση του κόστους ζωής και το κλείσιμο σχολείων.
Ο Καναδάς έχει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά αυτοκτονιών των νέων μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ. Η έκθεση καλεί όλα τα επίπεδα της κυβέρνησης να αναλάβουν γενναία δράση και να καταστήσουν τα παιδιά του Καναδά προτεραιότητα.
Επιπλέον, το ένα τρίτο των παιδιών στον Καναδά δεν βιώνει μια ασφαλή και υγιή παιδική ηλικία.
Η έκθεση διαπιστώνει χρόνια υποεπένδυση στους νέους.
Η έκθεση καλεί όλα τα επίπεδα της κυβέρνησης να αναλάβουν τολμηρή δράση και παρέχει συστάσεις για να καταστήσουν τα παιδιά του Καναδά προτεραιότητα.
Οι κυριότερες απειλές είναι οι εξής:
Τα παιδιά των ιθαγενών έχουν 12,4 φορές περισσότερες πιθανότητες να απομακρυνθούν από τα σπίτια τους και να τοποθετηθούν σε ανάδοχες οικογένειες από ό,τι τα μη ιθαγενή παιδιά.
Οι τρανσέξουαλ έφηβοι (ηλικίας 15-17 ετών) έχουν 7,6 φορές περισσότερες πιθανότητες να κάνουν απόπειρα αυτοκτονίας σε σύγκριση με τους συνομηλίκους τους.
Υπήρξε 28% αύξηση των παιδιών που προσέρχονται στα τμήματα επειγόντων περιστατικών την τελευταία δεκαετία, πολλά από τα οποία οφείλονται σε τραυματισμούς που μπορούν να προληφθούν.
Η αυτοκτονία είναι η δεύτερη κύρια αιτία θανάτου για τους νέους ηλικίας 15-24 ετών και η τρίτη για τα παιδιά ηλικίας 10-14 ετών.
Περισσότεροι από τους μισούς νέους (ηλικίας 12-18 ετών) στον Καναδά βιώνουν κατάθλιψη και το 39% αντιμετωπίζουν άγχος.
Περίπου 1 στους 3 Καναδούς αναφέρει ότι έχει βιώσει κάποια μορφή παιδικής κακοποίησης μέχρι την ηλικία των 15 ετών.
Μεταξύ των μαθητών στον Καναδά, 1 στα 4 παιδιά που συμμετείχαν στην έρευνα βίωσαν σεξουαλική παρενόχληση ή επίθεση στα σχολεία μέχρι την 7η τάξη.
Ο Καναδάς έχει το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό βρεφικής θνησιμότητας (4 ανά 1000 γεννήσεις) μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ.
Περίπου 1 στους 3 Καναδούς νέους αναφέρει ότι έχει πέσει θύμα εκφοβισμού, με τον επιπολασμό να είναι σχετικά σταθερός τα τελευταία 12 χρόνια.
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, τα περιστατικά αντι-ασιατικού ρατσισμού μεταξύ παιδιών 18 ετών ή νεότερων αυξήθηκαν κατά 286% για τους Ασιάτες Καναδούς νέους.
Σύμφωνα με τη Σάρα Όστιν, διευθύνουσα σύμβουλο της Children First Canada: “Τα παιδιά ευδοκιμούν σε περιβάλλοντα που είναι ασφαλή, δομημένα και περιποιητικά, αλλά δυστυχώς πολλά παιδιά στον Καναδά δεν καταφέρνουν να φτάσουν μέχρι τα δεκαοκτώ τους “.
Η Austin προσθέτει: “Ο Καναδάς είναι μια χώρα που έχει από τους πιο ευτυχισμένους ανθρώπους που έχουν περάσει ποτέ από την Αμερική:
“Ο Καναδάς έχει υψηλότερα ποσοστά βρεφικής θνησιμότητας από τα περισσότερα άλλα πλούσια έθνη και οι κύριες αιτίες θανάτου στην παιδική ηλικία περιλαμβάνουν τραυματισμούς που μπορούν να προληφθούν, αυτοκτονίες και ανθρωποκτονίες. Αυτά τα καταστροφικά στατιστικά στοιχεία είναι πολύ ανησυχητικά για να αγνοηθούν”.
Για την αποκατάσταση αυτών των ζητημάτων, η Όστιν επιδιώκει τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου Επιτρόπου για τα παιδιά και τη νεολαία, ο οποίος θα είναι αφοσιωμένος στην προστασία των δικαιωμάτων των παιδιών, καθώς και τη δημιουργία διαφάνειας και λογοδοσίας για τις ομοσπονδιακές δαπάνες που σχετίζονται με τα παιδιά και τη νεολαία, με τη δημοσίευση ενός προϋπολογισμού για τα παιδιά.
Υπάρχει επίσης έκκληση για ένα εθνικό σχέδιο δράσης για τη βελτίωση της ζωής των παιδιών.