Επιστήμονες Φινλανδία: Το Τμήμα Βιολογικών και Περιβαλλοντικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Ελσίνκι αναφέρει ότι μια πειραματική «παρέμβαση βιοποικιλότητας» που διοργανώθηκε από το Ινστιτούτο Φυσικών Πόρων της Φινλανδίας έδειξε για πρώτη φορά παγκοσμίως ότι το ανοσοποιητικό σύστημα των νηπίων (3 – 5 ετών) βελτιώθηκε όταν προστέθηκαν στην αυλή του νηπιαγωγείου γρασίδι και φυτά.
Τα υψηλά επίπεδα υγιεινής, ο αστικός τρόπος ζωής και η ανεπαρκής επαφή με τη φύση μειώνουν την διαφορετικότητα των μικροβίων στον οργανισμό. Η ομοιογένεια στα μικρόβια αυξάνει τον κίνδυνο δυσλειτουργιών στο ανοσοποιητικό σύστημα και παθήσεων όπως διαβήτη, κοιλιοκάκη, αλλεργίες και πολλά άλλα.
Δεκάδες συγκριτικές έρευνες είχαν στο παρελθόν βρει ότι τα παιδιά που ζουν σε αγροτικές περιοχές και έρχονται σε επαφή με τη φύση έχουν λιγότερες πιθανότητες να αρρωστήσουν από δυσλειτουργίες στο ανοσοποιητικό σύστημα. Μια πρόσφατη μελέτη δείχνει ότι η επαναλαμβανόμενη επαφή με στοιχεία της φύσης 5 φορές την εβδομάδα δημιούργησε μεγαλύτερη ποικιλία μικροβίων στον οργανισμό, κάτι που προσέφερε προστασία ενάντια σε παθήσεις που μεταδίδονται μέσω του ανοσοποιητικού σε παιδιά νηπιαγωγείου.
«Αυτή η προσφάτως δημοσιευμένη μελέτη σχετικά με τα νήπια είναι η πρώτη στην οποία εντοπίστηκαν τέτοιες αλλαγές που προσφέρουν προστασία από παθήσεις μετά από την προσθήκη στοιχείων της φύσης σε αστικό περιβάλλον», αναφέρει ο Aki Sinkkonen, ερευνητής που συμμετείχε σε αυτή την ερευνητική παρέμβαση.
Η έρευνα είναι επίσης αποτέλεσμα συνεργασίας ερευνητικών ομάδων από το τμήμα ιολογίας και από το τμήμα αστικού σχεδιασμού του Πανεπιστημίου του Tempere. Οι καθηγητές που ηγήθηκαν του πειράματος αναφέρουν ότι τα αποτελέσματα αυτά είναι ενθαρρυντικά όσον αφορά στις νέες ευκαιρίες που δημιουργεί για την πρόληψη παθήσεων που σχετίζονται με το ανοσοποιητικό σύστημα. Παρόμοιες έρευνες στο μέλλον θα μπορέσουν πιθανώς να προσθέσουν στα ήδη υπάρχοντα δεδομένα και να μας οδηγήσουν πιο κοντά στον στόχο μας.
Εδώ χρειάζεται να σημειωθεί ότι τα ίδια τα παιδιά συμμετείχαν στη διαδικασία παρέμβασης, φυτεύοντας τα ίδια στην αυλή τους διάφορα φυτά. Η επαφή με τον χώρο και συνεπώς με τη φύση γινόταν σε καθημερινή βάση κατά τη διάρκεια ενός μήνα και τα αποτελέσματα ήταν άμεσα, καθώς βρέθηκε αύξηση της μικροβιακής ποικιλίας στην επιδερμίδα των παιδιών. Υπήρξαν επίσης αλλαγές και στις αιματολογικές μετρήσεις.
Τέλος, οι επιστήμονες αποκάλυψαν ότι το μικροβίωμα που εντόπισαν στα παιδιά του νηπιαγωγείου μετά τον ένα μήνα ήταν παρόμοιο με εκείνο των παιδιών που επισκέπτονται καθημερινά κάποιο δάσος, άρα διαμένουν σε αγροτική περιοχή.