Μη λυπάσαι εκείνο το παιδί που βλέπεις ανέμελο να παίζει επειδή χώρισαν οι γονείς του. Να λυπάσαι το παιδί που βιώνει καθημερινά εντάσεις και καβγάδες στην οικογένειά του. Κάτι που αναμφισβήτητα θα επηρεάσει την υπόλοιπη ζωή του.
Μη λυπάσαι το παιδί που δεν κοιμάται και με τους δυο γονείς του στο ίδιο σπίτι. Αυτό που έχει καθοριστική σημασία είναι να μεγαλώσει εισπράττοντας αγάπη και ενδιαφέρον και από τους δυο. Να λυπάσαι το παιδί που προσπαθεί να τραβήξει το ενδιαφέρον των γονιών του και βιώνει καθημερινά απόρριψη.
Ένα παιδί χωρισμένων γονιών δεν είναι δαχτυλοδειχτούμενο. Μπορεί οι άνθρωποι που του έδωσαν ζωή να έχουν πάψει να συμβιώνουν σαν αντρόγυνο αλλά συνεχίσουν να συμβαδίζουν ως γονείς.
Δεν είναι δυο ξένοι, ούτε δυο εχθροί αλλά δυο άνθρωποι που προσπαθούν για το καλό των παιδιών τους. Γι’ αυτό άλλωστε χώρισαν. Για να προστατεύσουν τα παιδιά τους από ένα λανθασμένο πρότυπο οικογένειας.
Δεν έχουν τα παιδιά των χωρισμένων γονιών ψυχολογικά προβλήματα αλλά έχουν τα παιδιά που βιώνουν ψυχολογική και σωματική βία, καυγάδες, αδιαφορία ανάμεσα στους ανθρώπους που αγαπούν περισσότερο.
Αντί λοιπόν να βγάζεις συμπέρασμα για ένα παιδί χωρισμένων γονιών, φρόντισε το δικό σου να έχει το σωστό πρότυπο οικογένειας και προφύλαξέ το από πιθανές αντιπαραθέσεις που θα μείνουν ριζωμένες στην ψυχούλα του για πάντα.
