Η άρθρωση του ώμου περιλαμβάνει τρία οστά: το βραχιόνιο οστό, την ωμοπλάτη και την κλείδα. Τα οστά αυτά, σε συνδυασμό με τους τένοντες και τους μύες της περιοχής επιτρέπουν μεγάλο εύρος κίνησης σε όλο το άνω άκρο. Ο πόνος στον ώμο είναι δεύτερος πιο συχνός μετά τον πόνο στη μέση, και συνιστά περίπου το 15% του συνόλου των μυοσκελετικών προβλημάτων. Είναι συχνό πρόβλημα σε άτομα κάθε ηλικίας και μπορεί να οφείλεται σε πολλά διαφορετικά αίτια – μπορεί επίσης να οφείλεται σε πρόβλημα σε κάποιο άλλο σημείο του σώματος.
Οι πιο συχνές αιτίες πόνου στον ώμο είναι:
Τραυματισμός: Οι τραυματισμοί των τενόντων του στροφικού πετάλου και του δικεφάλου είναι από τις πιο συνηθισμένες αιτίες του προβλήματος.
Αρθρίτιδα: Ο πόνος στον ώμο μπορεί να οφείλεται σε κάποιον τύπο αρθρίτιδας, με συχνότερη την οστεοαρθρίτιδα, η οποία αναπτύσσεται αργά και επιδεινώνεται με την πάροδο των ετών. Ο πόνος αυτός μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε ακαμψία.
Κάταγμα: Το κάταγμα είναι άλλη μια αιτία έντονου πόνου στον ώμο. Σε νεαρές ηλικίες είναι αποτέλεσμα τραυματισμού από ατύχημα ή από αθλητική δραστηριότητα, ενώ σε ηλικιωμένους επακόλουθο πτώσης.
Φλεγμονή του ορογόνου θυλάκου: Ο ορογόνος θύλακος είναι σαν ένα μαξιλαράκι γεμάτο με υγρό, πάνω από τους τένοντες στην άρθρωση του ώμου, και ο ρόλος του είναι να προστατεύει και να απορροφά κραδασμούς. Στην ουσία, βοηθά στη μείωση της τριβής ανάμεσα σε μύες, τένοντες και στο οστό της ωμοπλάτης. Η υπερχρησία του ώμου οδηγεί σε διόγκωση του ορογόνου θυλάκου, και φλεγμονή. Αυτή η κατάσταση προκαλεί πόνο ακόμη και όταν το άτομο επιδίδεται σε καθημερινές δραστηριότητες, όπως το χτένισμα των μαλλιών, το ξύσιμο της πλάτης ή το ντύσιμο.
Παγωμένος ώμος (Frozen shoulder): Η συμφυτική θυλακίτιδα είναι φλεγμονή στο εσωτερικό της άρθρωσης του ώμου. Πιο συχνά παρουσιάζεται στις ηλικίες μεταξύ 40 – 60 ετών, και αρχικά ο πόνος είναι σοβαρός και μπορεί να γίνεται αισθητός ακόμα και όταν ο ώμος είναι ακίνητος. Κάθε κίνηση του ώμου είναι επώδυνη και η κινητικότητα σταδιακά περιορίζεται σημαντικά. Συνήθως, ο πόνος επιμένει για αρκετούς μήνες έως και δύο χρόνια.
Τενοντίτιδα: Πρόκειται για φλεγμονή του τένοντα και τα συμπτώματα διαφέρουν ανάλογα με τον τένοντα. Εάν το πρόβλημα βρίσκεται στους τένοντες που κινούν την άρθρωση ο πόνος γίνεται συνήθως αισθητός καθώς προσπαθούμε να σηκώσουμε το χέρι ψηλά, μπροστά ή στο πλάι. Στην ακινησία ο πόνος υποχωρεί αλλά πάρα πολλές φορές ενοχλεί τη νύχτα.
Aντιμετώπιση
Η αντιμετώπιση του πόνου στον ώμο επιτυγχάνεται με:
- τροποποίηση δραστηριοτήτων
- φαρμακευτική αγωγή
- φυσικοθεραπεία
- χειρουργική αποκατάσταση
Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και o τρόπος αντιμετώπισης που θα επιλεγεί εξαρτάται από τις αιτίες που έχουν προκαλέσει τον πόνο στον ώμο. Σε κάθε περίπτωση, όμως, η φυσικοθεραπεία είναι απαραίτητη γιατί συμβάλει στη μείωση του πόνου, στην αποκατάσταση της κινητικότητας της άρθρωσης και στην αύξηση της δύναμης των γύρω μυών. Επίσης, ένα σωστό φυσικοθεραπευτικό πρόγραμμα βοηθάει στην πρόληψη υποτροπών.
Οι μέθοδοι που μπορεί να χρησιμοποιηθούν από τον φυσικοθεραπευτή μπορεί να περιλαμβάνουν:
- ηλεκτροθεραπεία
- υπερήχους
- laser
- διαθερμίες
- ασκήσεις κινητικότητας
- ασκήσεις ενδυνάμωσης
- ασκήσεις ισορροπίας (για βελτίωση της ιδιοδεκτικότητας της περιοχής)
- ασκήσεις σταθεροποίησης της άρθρωσης
- ιοντοφόρεση
- παθητική κινητοποίηση
- θεραπεία με TECAR