Το παρκούρ είναι μία νέα τέχνη με επίκεντρο το σώμα και το πνεύμα, που έχει ως στόχο την ταχύτατη και βέλτιστη δυνατή μετακίνηση από οποιοδήποτε σημείο του χώρου, σε ένα διαφορετικό σημείο, χρησιμοποιώντας μόνο τις ανθρώπινες σωματικές ικανότητες.
Σκοπός της τέχνης του παρκούρ, είναι η υπερπήδηση εμποδίων, είτε αυτά είναι φυσικά, είτε είναι τεχνητά. Ως εμπόδια μπορούν να θεωρηθούν τα πάντα, όπως βράχοι, ποτάμια, ή κλαδιά μέχρι τοίχοι, πεζούλια, ή κάγκελα. Ένας traceur (όπως αποκαλούνται οι άνδρες που ασχολούνται με την συγκεκριμένη τέχνη), εξασκεί το πνεύμα του κα την ικανότητά του, να εντοπίζει εναλλακτικούς τρόπους κίνησης και πορείας, τους οποίους ενδέχεται να χρησιμοποιήσει τόσο στην καθημερινή τους ζωή, όσο και σε καταστάσεις εκτάκτων αναγκών.
Ο όρος παρκούρ προέρχεται από το Parcours du Combattant, ένα είδος στρατιωτικού αγωνίσματος δρόμου μετ’ εμποδίων. Το παρκούρ εδραιώθηκε τη δεκαετία του ’80 από τον γάλλο Νταβίντ Μπελ, ενώ ο εμπνευστής του είναι ο Βιετναμέζικης καταγωγής, Ρέημοντ Μπελ, στρατιώτης, πυροσβέστης και πατέρας του David Belle.
Η κίνηση ενός traceur χαρακτηρίζεται από την αποτελεματικότητά της, αλλά και ως προς την ασφάλεια με την οποία επιτυγχάνεται ο στόχος, αυτό σημαίνει, ότι η εξάσκηση πρέπει να πραγματοποιείται κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να μην υπάρχουν τραυματισμοί και καταπόνηση του σώματος, κυρίως των αρθρώσεων, ενώ ένα άλλο μέρος του παρκούρ χαρακτηρίζεται από την ανάπτυξη της ικανότητας να βρίσκει κανείς εναλλακτικές λύσεις στα προβλήματα και τα εμπόδια της καθημερινής του ζωής.
Ο Andi Kalteis, αυστριακός traceur με εκτεταμένη εμπειρία, είχε πει,
“Όταν αρχίσεις να κινείσαι με το δικό σου προσωπικό τρόπο, τότε θα συνειδητοποιήσεις πώς το παρκούρ αλλάζει και άλλα πράγματα στη ζωή σου. Και βλέπεις ότι προσεγγίζεις προβλήματα – για παράδειγμα, στη δουλειά σου – διαφορετικά, επειδή έχεις εξασκηθεί στο να υπερπηδάς εμπόδια με το βέλτιστο τρόπο. Αυτό σε κάποιους έρχεται νωρίς, σε κάποιους έρχεται αργά. Πλέον, δε λέω ‘κάνω παρκούρ’, αλλά ‘ζω παρκούρ’, γιατί η φιλοσοφία του έχει γίνει η ζωή μου, ο τρόπος με τον οποίο κάνω τα πάντα”.
Το παρκούρ είναι η ικανότητα κίνησης χωρίς σκέψη, χρησιμοποιώντας μόνο τη ροή των υποσυνείδητων διεργασιών του εγκεφάλου, όπως είναι για παράδειγμα η οδήγηση ή το περπάτημα.
Οι πρώτες σχολές ιδρύθηκαν στην Αγγλία στις αρχές του 2000, ενώ στην Ελλάδα, τα πρώτα βήματα έγιναν το 2010 από την ομάδα Parkour Action στην Θεσσαλονίκη.