Ένα από τα πιο εντυπωσιακά extreme sports που μπορείτε να επιλέξετε, είναι αναμφίβολα η ελεύθερη πτώση με αλεξίπτωτο. Αν είστε λάτρης της αδρεναλίνης, τότε αυτό είναι το άθλημα σας, καθώς αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που μπορεί να αντιμετωπίσει ένας φίλος των σπορ.
Όσοι ασχολούνται με την ελεύθερη πτώση, γνωρίζουν ότι το αλεξίπτωτο δεν είναι ένα ριψοκίνδυνο άθλημα, καθώς το αλεξίπτωτο είναι σωστικό μέσο, μάλιστα, η ελεύθερη πτώση, βρίσκεται χαμηλά, στον πίνακα επικινδυνότητας των extreme αθλημάτων.
Ο κυριότερος παράγοντας, που σου παρέχει αυτή την αίσθηση ασφάλειας, είναι ότι από τη στιγμή που θα αφήσεις το αεροπλάνο και θα βρεθείς στα 3.000 πόδια, διαθέτεις 4 μηχανισμούς ασφαλείας, 4 ασφαλιστικές δικλείδες για την ασφαλή προσγείωσή σου, που κάνουν την πιθανότητα ατυχήματος, μηδαμινή. Στην πλάτη σου έχεις, γερά ασφαλισμένα πάνω σου, δύο αλεξίπτωτα, ένα βασικό κι ένα εφεδρικό τα οποία διαθέτουν από έναν αυτόματο μηχανισμό ενεργοποίησης, σε περίπτωση που χάσεις την ψυχραιμία σου ή τις αισθήσεις σου, κατά τη διάρκεια της πτώσης.
Οι αρχάριοι αλεξιπτωτιστές ξεκινούν με τη βασική εκπαίδευση στο έδαφος, που γίνεται με βάση τα αμερικάνικα πρότυπα ασφαλείας, και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, μπορούν να ζήσουν την μαγική εμπειρία της πτώσης με αλεξίπτωτο, πηδώντας στο κενό από αεροσκάφη τύπου «Τσέσνα» που είναι πιστοποιημένα από την Ελληνική Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας για άλματα ελεύθερης πτώσης.
Ένας από τους πιο γνωστούς αλεξιπτωτιστές, ο αυστριακός Φέλιξ Μπάουμγκάρτνερ, τον Οκτώβριο του 2012 έγινε διεθνώς γνωστός επειδή κατέρριψε ταυτόχρονα τρεις παγκόσμιες επιδόσεις (ρεκόρ), ως ο πρώτος άνθρωπος που έσπασε το φράγμα του ήχου χωρίς να βρίσκεται στο εσωτερικό ενός σκάφους, πέφτοντας σε ελεύθερη πτώση με ταχύτητα έως 1342 χιλιόμετρα την ώρα. Οι άλλες δύο επιδόσεις του στο ίδιο εγχείρημα ήταν το παγκόσμιο ρεκόρ ύψους για επανδρωμένη πτήση αεροστάτου και της πτώσεως με αλεξίπτωτο από το μεγαλύτερο ύψος.
Ο Leonardo DaVinci ήταν ο πρώτος που σχεδίασε το πρώτο αλεξίπτωτο σε ξύλινο πλαίσιο, με το οποίο ο Adrian Nichols πήδηξε στα τέλη του 20ου αιώνα. Καθώς το βαρύ αυτό αντικείμενο κατέβαινε αργά, υπήρχε μεγάλη ανησυχία, μήπως κατά την προσγείωση το αλεξίπτωτο συντρίψει τον Nichols. Έτσι, σε ασφαλές ύψος, o Νichols αποδεσμεύτηκε από το αλεξίπτωτο και προσγειώθηκε μόνος του. Η σύγχρονη ιστορία του αθλήματος ξεκίνησε στα τέλη του 18ου αιώνα με τον Jacques Garnerin.Αργότερα, τον 19ο αιώνα, γυναίκες, οι οποίες ακόμα και σήμερα δεν υπερβαίνουν σε αριθμό το 15 με 20 τοις εκατό μεταξύ των αλεξιπτωτιστών, άρχισαν να εμφανίζονται στο προσκήνιο. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, πληθώρα πρώην στρατιωτών που είχαν το θάρρος να πηδήξουν, είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση της πτώσης με αλεξίπτωτο, γεγονός που εξελίχθηκε σταδιακά σε ένα χόμπι. Τα πρώτα κέντρα ελεύθερης πτώσης με αλεξίπτωτο, εμφανίστηκαν στα μέσα της δεκαετίας του 1950.
