Το να νιώθει ένας άνθρωπος άγχος όταν συμβαίνει κάτι άσχημο ή δύσκολο στη ζωή του είναι φυσιολογικό. Τι γίνεται όμως όταν τα συμπτώματα του άγχους υποκρύπτουν μια σωματική ασθένεια και αποτελούν στην πραγματικότητα μία από τις πρώτες εκδηλώσεις της;
Αν και αυτό ακούγεται απίστευτο, είναι κάτι που συμβαίνει συχνά και μπορεί να περιπλέξει ή και να καθυστερήσει σημαντικά τη διάγνωση σοβαρών ασθενειών. Επιπλέον, τα νοσήματα που μπορεί να έχουν ως αρχικές εκδηλώσεις μια αγχώδη διαταραχή δεν είναι ένα ούτε δύο, αλλά δεκάδες.
«Το άγχος αποτελεί θεμελιώδη πτυχή της ανθρώπινης ύπαρξης, διότι στις φυσιολογικές περιπτώσεις είναι μια προσαρμοστική αντίδραση σε κάτι που το άτομο εκλαμβάνει ως απειλή» εξηγεί ο νευρολόγος-ψυχίατρος Δρ Νίκος Ε. Δέγλερης, διδάσκων Ψυχοθεραπείας στο Πανεπιστήμιο Paris V, στη Γαλλία. «Η αντίδραση αυτή μπορεί να έχει σωματικά και ψυχολογικά χαρακτηριστικά και βραχυπρόθεσμα είναι κινητήριος δύναμη που προετοιμάζει το άτομο να αντιμετωπίσει μια κρίση».
Όταν όμως το άγχος επιμένει ή εκδηλώνεται με αφύσικο τρόπο μπορεί να διαταράξει τη λειτουργικότητα του ατόμου και να οδηγήσει σε μια αγχώδη διαταραχή.
«Οι αγχώδεις διαταραχές είναι από τα συχνότερα προβλήματα ψυχικής υγείας» προσθέτει ο Δρ Δέγλερης. «Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας υπολογίζει ότι από αυτές πάσχει το τουλάχιστον 3,6% του παγκόσμιου πληθυσμού, δηλαδή 300 εκατομμύρια άνθρωποι, με τις γυναίκες ασθενείς να είναι σχεδόν διπλάσιες από τους άνδρες».
Οι αγχώδεις διαταραχές μπορεί να είναι πρωτοπαθείς (όπως η γενικευμένη αγχώδης διαταραχή, η κρίση πανικού, οι φοβίες και το σύνδρομο μετατραυματικού στρες) ή δευτεροπαθείς (π.χ. απόρροια της διάγνωσης μιας σοβαρής ασθένειας). Ωστόσο, υπάρχουν και πολλές περιπτώσεις κατά τις οποίες δεν είναι ούτε το ένα ούτε άλλο, αλλά αποτελούν σύμπτωμα υποκείμενου σωματικού νοσήματος.
Δεκάδες οι πιθανές ασθένειες
Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο ιατρικό περιοδικό Psychiatric Times, υπάρχουν σχεδόν 50 σωματικές παθήσεις που μπορεί να έχουν ως πρώτη εκδήλωση το ασίγαστο άγχος. Στις παθήσεις αυτές συμπεριλαμβάνονται:
Καρδιολογικά προβλήματα (όπως η στηθάγχη, η καρδιακή αρρυθμία, η συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, το έμφραγμα, οι παθήσεις των βαλβίδων της καρδιάς κ.ά.)
Ενδοκρινικές παθήσεις (όπως η δυσλειτουργία του επινεφριδίων, η νόσος Cushing, ο σακχαρώδης διαβήτης, η παραθυρεοειδοπάθεια, τα νοσήματα στην υπόφυση του εγκεφάλου, οι όγκοι στο πάγκρεας, ο υποθυρεοειδισμός, ο υπερθυρεοειδισμός, η θυρεοειδίτιδα κ.ά.)
Ασθένειες του γαστρεντερικού συστήματος (γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου και πεπτικό έλκος)
Φλεγμονώδεις παθήσεις (π.χ. ρευματοειδής αρθρίτιδα, συστηματικός ερυθηματώδης λύκος κ.ά.)
Μεταβολικά νοσήματα (π.χ. αυξημένο κάλιο στο αίμα, υπερθερμία, υπογλυκαιμία, χαμηλό νάτριο στο αίμα, υποξία, πορφυρία, χρήση/κατάχρηση ουσιών)
Νευρολογικές παθήσεις (π.χ. παθήσεις στα αγγεία του εγκεφάλου, διάσειση με τραυματισμό του εγκεφάλου, εγκεφαλοπάθεια, ημικρανίες, σκλήρυνση κατά πλάκας, επιληπτικές διαταραχές, ίλιγγος, υπαραχνοειδής αιμορραγία κ.ά.)
Ακόμα και ορισμένες ασθένειες του αναπνευστικού, όπως το άσθμα, η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, η υπνική άπνοια και η πνευμονική εμβολή, μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα όμοια με αυτά μιας αγχώδους διαταραχής. Το ίδιο και η λήψη ορισμένων φαρμάκων, που κυμαίνονται από αντικαταθλιπτικά και αντιψυχωσικά έως ορμονικά σκευάσματα και μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη.