Οι περισσότερες γυναίκες το γνωρίζουν καλά, αλλά η περιγραφή του πόνου στους άνδρες (γιατρούς και μη) καταλήγει συχνά απογοητευτική εμπειρία. Τώρα όμως γιατροί κατέληξαν τελικά στο συμπέρασμα ότι οι πόνοι περιόδου και οι κράμπες κατά τη διάρκεια της εμμηνόρροιας είναι πραγματικά οδυνηροί, κάτι που λένε οι γυναίκες εδώ και αιώνες. Συγκεκριμένα, οι πόνοι περιόδου μπορεί να είναι σχεδόν εξίσου επώδυνοι με μια καρδιακή προσβολή.
Ο John Guillebaud, Καθηγητής αναπαραγωγικής υγείας στο University College του Λονδίνου, λέει: «Η δυσμηνόρροια, δηλαδή η οδυνηρή εμμηνόρροια, έχει περιγραφεί ως εξίσου επώδυνη με μια καρδιακή προσβολή. Οι πόνοι κατά τη διάρκεια της περιόδου παρεμποδίζουν τις καθημερινές δραστηριότητες για μια στις πέντε γυναίκες. Παρόλα αυτά πολλοί γιατροί απορρίπτουν τα συμπτώματα και συστήνουν παυσίπονα, παρόλο που η ιβουπροφαίνη συχνά δεν βοηθά καθόλου.»
Η ενδομητρίωση, η δεύτερη αιτία των πόνων περιόδου μετά τη δυσμηνόρροια, εκτιμάται ότι επηρεάζει μια στις δέκα γυναίκες. Κάνει κύτταρα, παρόμοια με εκείνα που βρίσκονται στην επένδυση της μήτρας, να αναπτύσσονται σε άλλα μέρη του σώματος και μπορεί να προκαλέσει πλήθος συμπτωμάτων όπως: επώδυνες περιόδους, κόπωση, προβλήματα στα έντερα και την ουροδόχο κύστη, ακόμη και στειρότητα. Κατά μέσο όρο, μια γυναίκα χρειάζεται πάνω από επτά χρόνια για να διαγνωστεί με ενδομητρίωση λόγω της μεγάλης έλλειψης έρευνας και ευαισθητοποίησης πάνω στο θέμα. Αλλά και οι επιλογές θεραπείας παραμένουν περιορισμένες. Τα αίτια που προκαλούν δυσμηνόρροια εξακολουθούν ως και σήμερα να μην είναι πλήρως κατανοητά.
Η ερευνήτρια Dr Annalize Weckesser δήλωσε στον Independent ότι μια κουλτούρα σιωπής έχει οδηγήσει στην παραμέληση της κατάστασης από την ιατρική κοινότητα. Λέει: «Υπάρχει μια μακρά ιστορία να μην παίρνουμε στα σοβαρά τους πόνους περιόδου και να τους αντιμετωπίζουμε μάλιστα ως υστερία από μέρους των γυναικών. Οι γνώσεις των νεαρών κοριτσιών για αυτά τα θέματα είναι ελλιπείς. Οι γιατροί είναι μέρος αυτού, δεν γνωρίζουν ακριβώς τι είναι τυπικό και τι ασύνηθες και αυτή η άγνοια φτάνει μέχρι τις νοσοκόμες και τους θεράποντες ιατρούς με αποτέλεσμα να παραγράφονται οι εμπειρίες των γυναικών.»