Η οξεία μέση ωτίτιδα είναι συχνότερη στα παιδιά που πηγαίνουν σε παιδικό σταθμό, στα παιδιά με αλλεργική ρινίτιδα και στα παιδιά που οι γονείς τους καπνίζουν μέσα στο σπίτι. Επειδή συνδυάζεται με τις λοιμώξεις του αναπνευστικού γι αυτό και συμβαίνει κυρίως τους Φθινοπωρινούς και Χειμερινούς μήνες.
Σχετικές πληροφορίες μας δίνει ο κ. Κωνσταντίνος Νταλούκας παιδίατρος .
Πώς εμφανίζεται;
Τα συμπτώματα ποικίλουν και είναι ανάλογα με την ηλικία του παιδιού.
Στα πολύ μικρά βρέφη που δεν είναι ενός χρόνων μπορεί να αποτελεί μια γενικότερη ανησυχία ή έντονο κλάμα , άρνηση λήψης τροφής, εμετοί, διάρροιες και λιγότερο συμπτώματα ιώσεως , πυρετός, συνάχι μπούκωμα κλπ .
Στα μεγαλύτερα υπάρχουν κυρίως τα συμπτώματα της ιώσεως αλλά και πόνος στο αυτί.
- Μερικές φορές ο πόνος μπορεί να μην υπάρχει ή να είναι μικρός σε ένταση.
- Σε άλλες πάλι είναι πολύ έντονος και κάνει το παιδί να κυριολεκτικά να ουρλιάζει.
- Σε μερικές περιπτώσεις ο πόνος μπορεί να εμφανιστεί ξαφνικά και να είναι ιδιαίτερα έντονος, ή σε άλλες πάλι τα συμπτώματα από την ίωση να είναι ελάχιστα.
- Σε μερικές περιπτώσεις οι γονείς καταλαβαίνουν την μέση ωτίτιδα του παιδιού τους από το υγρό που τρέχει από το αυτί του και που συνήθως είναι πύων.
- Τις περισσότερες φορές πριν να τρέξει υπάρχει έντονος πόνος στο αυτί, από το πύων που πιέζει το τύμπανο.
- Η πίεση είναι τόση ώστε να γίνεται ρήξη του τυμπάνου, το πύο να παροχετεύεται και ο πόνος να υποχωρεί.
- Είναι η περίπτωση που οι γονείς φέρνουν το παιδί στον γιατρό επειδή όπως λένε ξύπνησε την νύχτα και έκλαιγε για πολύ ώρα, αλλά ξαφνικά ησύχασε και κοιμήθηκε.
- Το πρόβλημα του πόνου είναι ιδιαίτερα σοβαρό αφού κάνει το παιδί να υποφέρει και δημιουργεί πανικό στους γονείς, που τις περισσότερες φορές δεν ξέρουν τι να κάνουν και εύχονται να σταματήσει το συντομώτερο δυνατόν.
Τι πρέπει να κάνετε για τον πόνο
Ο πόνος μπορεί να υποχωρήσει αν χορηγήσετε κάποιο από τα αντιπυρετικά φάρμακα στο παιδί και ταυτόχρονα τοποθετήσετε επάνω στο πονεμένο αυτί μια θερμοφόρα ή ένα ζεστό με το σίδερο πανί.
Τις περισσότερες φορές τα μέτρα αυτά είναι αποτελεσματικά και ο πόνος μέσα σε μία ή δύο το πολύ ώρες βαθμιαία υποχωρεί.
Αν παρ’όλα αυτά επιμένει μην διστάσετε να επαναλάβετε την χορήγηση αντιπυρετικού . Δεν σημαίνει ότι επειδή ο πόνος υποχώρησε δεν πρέπει, τουλάχιστον αργότερα, να ενημερώσετε τον παιδίατρό σας. Να θυμάστε ότι ο πόνος είναι απλά ένα σύμπτωμα και την αιτία που τον προκάλεσε δεν την γνωρίζετε.
Μόνο με εξέταση από τον παιδίατρο μπορείτε να είσαστε σίγουροι τι συμβαίνει και τι πρέπει να κάνετε περαιτέρω.
Διάφορα γιατροσόφια όπως να φυσήξετε καπνό ή να στάξετε μερικές σταγόνες ζεστό λάδι, μέσα στο αυτί του παιδιού δεν έχουν επιστημονική θέση και δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται.
Θεραπεία
Η εισαγωγή των σουλφοναμιδών και της πενικιλίνης σαράντα περίπου χρόνια πριν, οδήγησαν στην πολύ μεγάλη μείωση των κρουσμάτων της οξείας μέσης πυώδους ωτίτιδας καθώς και των επιπλοκών τους.
Η αντιβιοτική θεραπεία λοιπόν έχει μεταβάλει την πορεία της οξείας μέσης ωτίτιδας καθώς και των επιπλοκών της, προλαμβάνοντας την λοίμωξη και άρα τα επακόλουθα.
Από τα σημερινά σύγχρονα αντιβιοτικά, τα από του στόματος χορηγούμενα, σχεδόν όλα είναι αποτελεσματικά στη θεραπεία της πυώδους ωτίτιδας.
Η διάρκεια της θεραπείας σε περιπτώσεις μέσης ωτίτιδας χωρίς επιπλοκές συνήθως διαρκεί 10 ημέρες.
Κάθε παιδί στο τέλος της θεραπείας πρέπει να επανεξετάζεται για να διαπιστωθεί η υποχώρηση της φλεγμονής της τυμπανικής μεμβράνης.
Πλήρης υποχώρηση της φλεγμονής και απορρόφηση του υγρού αναμένεται να συμβεί μέσα στους επόμενους 2-3 μήνες από το τέλος της θεραπείας.
Σαν κανόνας, βρέφη ηλικίας μικρότερης του ενός μηνός, με οξεία μέση πυώδη ωτίτιδα, πρέπει να νοσηλεύονται στο Νοσοκομείο.