Ο χαρακτηρισμός των ΜΗΣΥΦΑ «μη υποχρεωτικώς συνταγογραφούμενα φάρμακα» δεν τα απαλλάσσει από ένα πλήθος αναμενόμενων και μή αναμενόμενων ανεπιθύμητων ενεργειών που αυτά μπορεί να προκαλέσουν αν δε ληφθούν σύμφωνα με τις οδηγίες του φαρμακοποιού και οι οποίες μπορεί να αποβούν δυνητικά θανατηφόρες.
Γράφει ο Ηλίας Χαλιγιάννης– Φαρμακοποιός – Ταμίας Π.Φ.Σ.
Η επιλογή μετακίνησης τους από το φαρμακείο σήμερα σημαίνει μη ελεγχόμενη διάθεση ενός επιστημονικού προϊόντος, η γνώση του φαρμακοποιού αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την άσκηση θεσμικών και επαγγελματικών καθηκόντων, απαραίτητα για τη διασφάλιση της Δημόσιας Υγείας.
Δυστυχώς σήμερα η ελληνική κυβέρνηση αποδεικνύεται πλήρως παραδομένη τον παραλογισμό των μνημονιακών δεσμεύσεων, ανταλάσσοντας τη θεσμική λογική με τη νομιμοποίηση της θεσμικής εκτροπής, ως προϋπόθεση μίας μελλοντικής ανάπτυξης, όπως αυτή περιγράφεται στην εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ, αδυνατώντας να αποκαταστήσει την ισορροπία ανάμεσα στην ελευθερία και τον κανόνα.
Η θέση μας ως ΠΦΣ σε οτιδήποτε έχει σχέση με την ορθή και προπαντός ασφαλή χορήγηση του φαρμάκου στον Έλληνα ασθενή είναι αδιαπραγμάτευτη. Ο φαρμακοποιός είναι ο θεματοφύλακας της φαρμακευτικής περίθαλψης του ελληνικού λαού, κάτι το οποίο η ίδια η κοινωνία αναγνωρίζει. Οφείλουμε λοιπόν άμεσα, ως επιστημονικός φορέας, να αναδείξουμε το πρόβλημα της απελευθέρωσης των φαρμακευτικών ουσιών στην πραγματική του διάσταση, με δράσεις και ενέργειες, οι οποίες θα έχουν ως στόχο την ενημέρωση της ελληνικής κοινωνίας για την ορθή και υπεύθυνη χρήση των Μ.Η.ΣΥ.ΦΑ. καθώς και τους κινδύνους που εγκυμονεί η ανεξέλεγκτη, άνευ λόγου και αιτίας πρόσληψή τους. Και εδώ η Πολιτεία και πιο συγκεκριμένα η ηγεσία του Υπουργείου Υγείας θα πρέπει όχι μόνο να επικροτήσει αλλά και να ενθαρρύνει μία τέτοια δράση, καθώς ο κίνδυνος να επιδεινωθούν άλλοι δείκτες υγείας όπως αυτός της δευτεροβάθμιας περίθαλψης από υπερδοσολογία, κακή χρήση και πιθανές αλληλεπιδράσεις, είναι ορατός.
Η έννοια της «αυτοθεραπείας» λογίζεται ως θεραπευτική προσέγγιση, δεδομένου ότι η αντιμετώπιση ενός συμπτώματος ή η θεραπεία της νόσου, θα πρέπει πάντα να γίνεται με τη βοήθεια και την καθοδήγηση του εξειδικευμένου επιστήμονα υγείας. Αυτό δηλαδή που αναφέρει ο ίδιος ο ασθενής στο φαρμακοποιό πριν τη λήψη του κατάλληλου ΜΗΣΥΦΑ, δεν είναι άλλο από το σύμπτωμα.
Συνεπώς ο φαρμακοποιός είναι ο μόνος, που μπορεί να συμβουλεύσει τον ασθενή για την επιλογή του κατάλληλου Μ.Η.ΣΥ.ΦΑ, βάση των θεραπευτικών αναγκών του και να παρέχει παράλληλα οδηγίες για την ορθολογική χρήση κάθε προϊόντος.
Έτσι:
- αποφεύγεται η πολυφαρμακία και κατάχρηση φαρμάκων, η οποία λειτουργεί εις βάρος της Δημόσιας Υγείας,
- ελαχιστοποιούνται οι πιθανότητες εμφάνισης ανεπιθύμητων ενεργειών, οι οποίες σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να είναι δυνητικά θανατηφόρες,
- ενδυναμώνεται η προσπάθεια περιστολής των δαπανών Υγείας,
- ενισχύεται η υπευθυνότητα των πολιτών όσον αφορά στη λήψη φαρμάκων,
- υποστηρίζεται η γνώση και η δυνατότητα των πολιτών στην άσκηση αυτοθεραπείας,
- διασφαλίζεται η διαθεσιμότητα πληροφοριών,
- αναδεικνύεται η συμβολή των φαρμακοποιών ως παράγοντα βελτίωσης και προαγωγής της υγείας των πολιτών σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο.