Τον Νοέμβριο του 2014 ήρθε στη ζωή μας ένα νέο κίνημα γυναικείας απελευθέρωσης, φωτεινό, πολύχρωμο και τριχωτό. Οι βαμμένες μασχάλες. Οι βαμμένες, αξύριστες μασχάλες, για την ακρίβεια. Η τάση έγινε γνωστή, όπως ήταν αναμενόμενο, από τα social media, με διάφορες γυναίκες από όλο τον κόσμο να ποστάρουν φωτογραφίες με τα χέρια στον αέρα, αφήνοντας να αποκαλυφθεί όλο το μεγαλείο της φουντωτής μασχάλης τους σε πράσινες, κίτρινες, μπλε, μοβ, ροζ και κόκκινες αποχρώσεις.
Στόχος αυτής της κίνησης -η οποία πλέον έχει γιγαντωθεί και έχει αποκτήσει αρκετές προεκτάσεις που θα δούμε στη συνέχεια- ήταν η απελευθέρωση της εικόνας των γυναικών και η διακήρυξη ενός «μανιφέστου» που, σε έναν πιο δίκαιο κόσμο, θα ήταν το αυτονόητο: κάθε γυναίκα έχει το αποκλειστικό δικαίωμα πάνω στο σώμα της και μπορεί να το χειρίζεται με όποιον τρόπο θέλει η ίδια.
Κάπως έτσι είδαμε την Miley Cyrus να επιδεικνύει τις αξύριστες μασχάλες της σε αρκετές φωτογραφίες στο λογαριασμό της στο Instagram, την Madonna να ακολουθεί τα χνάρια της και σιγά-σιγά το hashtag #dyedpits απέκτησε περισσότερες από 700 συμμετοχές, από γυναίκες που αποφάσισαν να βάλουν στην άκρη τις ανασφάλειες και να διασκεδάσουν με τις μασχάλες τους.
«Στόχος μας είναι να χρησιμοποιήσουμε αυτή την επίδειξη της προσωπικής επιλογής και έκφρασης για να βοηθήσουμε στο να διευρυνθεί και να αμφισβητηθεί το πρότυπο της “ομορφιάς”, σε μια κοινωνία που έχει ήδη επιβάλει πάρα πολλά βλαβερά πρότυπα στις γυναίκες», γράφουν στο blog τους οι Roxie Hunt και Rain Sissel, ιδρύτριες του κινήματος Free Your Pits (Απελευθέρωσε τις Μασχάλες σου).
Πρώτη η Roxie Hunt, στυλίστρια και αισθητικός, έβαψε τις τρίχες στις μασχάλες της, γράφοντας αργότερα στο blog της πώς αυτή η κίνηση την έκανε να συνειδητοποιήσει πολλά πράγματα για τον εαυτό της και να παίρνει, έκτοτε, καλύτερες αποφάσεις για τη ζωή της. Λίγο αργότερα, η Rain Sissel συγγραφέας, δασκάλα και social media specialist, έβαψε τις δικές της, ως ένα δημιουργικό πείραμα αλλά και έναν εορτασμό της γυναικείας τριχοφυΐας.
Το δικό τους μανιφέστο αναφέρει: «Σήμερα, αυτό το πείραμα γίνεται κίνημα. Θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε τις μασχάλες μας για να ξεκινήσουμε έναν δημιουργικό διάλογο για το φεμινισμό, την ταυτότητα, τη θετική εικόνα του σώματος, την αποδοχή της κριτικής και την ελευθερία των επιλογών».
