Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε περάσει μία περίοδο της ζωή μας, όπου το φαγητό μας έγινε ένα είδος εμμονής. Συνήθως αυτό αντικατοπτρίζει κάποιο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε, είτε στην προσωπική, είτε στην επαγγελματική μας ζωή. Επειδή το φαγητό μας κάνει, έστω και στιγμιαία, να νιώθουμε καλά, καταλήγουμε συχνά σε αυτό σαν παρηγοριά, ασχέτως με τον αν πεινάμε ή όχι. Η κατανάλωση αυτή ονομάζεται συναισθηματικό φαγητό. Η αλήθεια όμως είναι ότι η στιγμιαία αυτή απόλαυση, δεν υπάρχει περίπτωση να μας βοηθήσει να λύσουμε το όποιο πρόβλημα αντιμετωπίζουμε. Αντιθέτως, θα δυσκολέψει ακόμα περισσότερο τη ζωή μας. Συνεπώς, πρέπει να βρούμε τρόπους, για να αποφύγουμε και να κόψουμε αυτή την αυτόματη πια αντίδραση.
- Εντοπίστε το πρόβλημα: Αδιαμφισβήτητα, το πιο σημαντικό που έχουμε να κάνουμε, είναι να εντοπίσουμε τί είναι αυτό που μας οδηγεί στην κουζίνα μας, χωρίς καν να πεινάμε. Για αρχή, θα πρέπει να εντοπίσουμε το συναίσθημα που μας καθοδηγεί. Είναι θυμός, θλίψη, στρες, ή απλώς βαρεμάρα; Αν βρούμε το συναίσθημα που μας καθοδηγεί, μπορούμε να βρούμε και τι το ενεργοποιεί και άρα να το λύσουμε.
- Μην κουκουλώνετε τα συναισθήματά σας: Επίσης πολύ σημαντικό, είναι, να μην κουκουλώνετε να προβλήματα σας. Αφεθείτε στο συναίσθημα σας και προσπαθήστε να μην το αποδιώξετε με την χρήση της υπερφαγίας, καθώς αν αφεθείτε στα συναισθήματα σας και αφού τα επεξεργαστείτε με πολλή σκέψη, μπορείτε να βγείτε νικητές.
- Συγκεντρωθείτε την ώρα του φαγητού: Φάτε προσεκτικά και με σύνεση. Μην τρώτε μπροστά στην τηλεόραση ή βλέποντας σειρές στο Νετφλιξ, γιατί οι έρευνες δείχνουν, ότι τρώγοντας μπροστά στην τηλεόραση, καταναλώνουμε 30% περισσότερη τροφή, από αυτή που χρειαζόμαστε. Συγκεντρωθείτε λοιπόν στο φαγητό σας, μασάτε αργά και καλά και όταν νιώσετε κάπως χορτασμένοι, σηκωθείτε από το τραπέζι. Το να τρώτε με σύνεση, δεν σημαίνει να κόψετε ό,τι απολαμβάνετε, αλλά να τρώτε για να χορτάσετε, ή να απολαύσετε και όχι επειδή νιώθετε ένα έντονο συναίσθημα.
- Φαγητό επιβράβευσης: Δυστυχώς για όλους μας, δεν υπάρχει μόνο η υπερφαγία που πυροδοτείται από τα αρνητικά συναισθήματα. Υπάρχει και το φαγητό της επιβράβευσης. Θυμάστε, που καμμιά φορά οι γονείς, οι παππούδες ή άλλοι ενήλικοι στην παιδική σας ηλικία, σας έδιναν ένα γλυκό, κάθε φορά που κάνατε κάτι καλό; Με αυτό τον τρόπο, εκπαιδεύουμε τον εγκέφαλο μας, να περιμένει κάποιο είδος λιχουδιάς, κάθε φορά που πετυχαίνουμε ένα στόχο και στην ενήλικη ζωή μας. Συνεπώς, είναι πολύ σημαντικό να αποσυνδέσουμε γενικώς τα συναισθήματα μας από το φαγητό. Όχι μόνο τα αρνητικά.
Συνοψίζοντας, πρέπει να καταλάβουμε, ότι ο στόχος μας για την κατανάλωση της τροφής, θα πρέπει να έχει δύο σκοπούς. Να χορτάσουμε ή να απολαύσουμε με σύνεση κάτι που μας αρέσει. Το φαγητό δεν μπορεί να λειτουργήσει σαν ψυχοθεραπεία. Όση ανακούφιση κι αν νιώθετε εκείνη τη στιγμή, να θυμάστε ότι είναι μια παροδική ανακούφιση και μόλις το πιάτο μας αδειάσει, το πρόβλημα ή το συναίσθημα που μας ταλαιπωρεί, θα επιστρέψει δριμύτερο. Τέλος, είναι πολύ σημαντικό, όταν αντιμετωπίζουμε ένα πρόβλημα που αδυνατούμε να λύσουμε, να απευθυνθούμε σε κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας.
