Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός περιπτώσεων στις οποίες κάποιος κλείνει όλες τις πόρτες στο δρόμο του και έχει λιγότερες ευκαιρίες. Όπως, για παράδειγμα, η ακραία περίπτωση ενός κοριτσιού ερωτευμένου με ένα αγόρι με το οποίο δεν μπορούσε να έχει σχέση. Ήξερε ότι δεν θα μπορούσε να είναι μαζί, αλλά αντί να διακόψει την επαφή και να συναντήσει νέους ανθρώπους, έκλεισε τον εαυτό της και “μπήκε” σε μια μονότονη ζωή, από το σπίτι στη δουλειά και από τη δουλειά στο σπίτι …
Είπε ότι δεν θα ερωτευόταν ποτέ ξανά. Το πρόβλημα είναι ότι δεν συνειδητοποίησε ότι τα πράγματα δεν έρχονται μόνα τους, πρέπει να βγείτε έξω και να τα αναζητήσετε. Πράγματι, 10 χρόνια αργότερα, δεν ερωτεύτηκε κανέναν και ήταν ακόμα ερωτευμένη με το ίδιο αγόρι με το οποίο δεν μπορούσε να έχει τίποτα. Η πρόβλεψή της έγινε πραγματικότητα : δεν μπορούσε ποτέ να της αρέσει ένας άλλος τύπος. αλλά εκπληρώθηκε επειδή η ίδια δεν έκανε τίποτα για να ανοίξει νέες ευκαιρίες.
Αν δεν κάνετε τίποτα για να συναντήσετε νέους ανθρώπους, κανένας νέος δεν θα μπει στη ζωή μας. Έτσι, από την αδράνεια, δημιουργείται στασιμότητα. Είναι κάτι παρόμοιο με αυτό που συμβαίνει με την τύχη. Είναι σαφές ότι το σπίτι σας δεν πρόκειται να σας καλέσει τη λαχειοφόρο αγορά για να σας πει ότι έχετε κερδίσει το τζακ ποτ. Είναι απαραίτητο, προηγουμένως, να πάτε για να αγοράσετε ένα εισιτήριο. Εάν όχι, αδύνατο. Λοιπόν, ακριβώς το ίδιο συμβαίνει με τις ευκαιρίες.
