Η οπτική της αυτοφροντίδας μπορεί να φαίνεται επιεικής, αλλά ο όρος έχει στην πραγματικότητα ιατρικές ρίζες. Επινοήθηκε τη δεκαετία του 1950. Η «αυτοφροντίδα» χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει δραστηριότητες που επέτρεπαν στους ιδρυματοποιημένους ασθενείς να διατηρήσουν κάποια σωματική ανεξαρτησία απλές εργασίες που βοήθησαν να καλλιεργηθεί μια αίσθηση αυτοεκτίμησης, όπως η άσκηση και η προσωπική περιποίηση. Από τότε, έχει εξελιχθεί σε μια βιομηχανία δισεκατομμυρίων λιρών και μεταξύ 2019 και 2020 υπήρξε η κορύφωσή της.
Υπάρχει κάτι που πρέπει να ειπωθεί για τη χαρά να ρομαντικοποιείς τη ζωή σου και να αποπνέεις χωρίς ντροπή την ενέργεια του κύριου χαρακτήρα σου, αλλά αν η αυτοφροντίδα αφορά περισσότερο την παρουσίαση παρά τη δράση, είναι πραγματική αυτοφροντίδα; Πράγματι, φαίνεται να αναγνωρίζεται ότι η φροντίδα του εαυτού δεν χρειάζεται να περιλαμβάνει το να ομορφαίνεις τον εαυτό σου και να δείχνεις όμορφος ενώ ουσιαστικά είσαι. Δεν είμαστε πραγματικά ξένοι, ένας λογαριασμός στο Instagram με πάνω από τρία εκατομμύρια ακόλουθους, μοιράστηκε πρόσφατα ένα βίντεο με λεζάντα «αυτοφροντίδα που δεν είναι μόνο αφρόλουτρα και μάσκες προσώπου». Η φροντίδα του εαυτού δεν είναι παράσταση και δεν είναι προς όφελος των άλλων είναι κάτι που γίνεται αποκλειστικά και μόνο για εμάς.
Σε έναν κόσμο όπου οι γυναίκες είναι ήδη υπερφορτωμένες, η φροντίδα του εαυτού μας έχει γίνει ακόμα μια αγγαρεία. Με ατελείωτα προϊόντα και τάσεις που πρέπει να συμβαδίζουν, πολλές γυναίκες μπορεί να καταλήξουν να αισθάνονται ότι δεν τα καταφέρνουν, αποτυγχάνουν και ακόμη περισσότερο αγχώνονται και αυτό είναι κάτι που ανατρέπει τον πραγματικό σκοπό της αυτοφροντίδας. Η φροντίδα του εαυτού σταματά να εκπληρώνει το σκοπό της, από τη στιγμή που σταματάς να την κάνεις πραγματικά για τον εαυτό σου. Σταματά να είναι μια πράξη υπηρεσίας προς τον εαυτό σας και γίνεται κάτι που κάνετε για τους άλλους. Η εστίαση πρέπει να είναι στο πώς πραγματικά σας κάνει να νιώθετε και όχι στο πώς φαίνεται.
