Στη διαδικασία διαμόρφωσης νέων εγκεφάλων, η ανάπτυξη ισχυρών κοινωνικών δεξιοτήτων καθίσταται απαραίτητη για επιτυχημένα αποτελέσματα ζωής. Οι ενήλικες που εργάζονται με νέους έχουν ευθύνη που υπερβαίνει τους τομείς της εκπαίδευσης και του αθλητισμού για να συμπεριλάβει τον κρίσιμο τομέα της ανάπτυξης κοινωνικών δεξιοτήτων. Αυτό το άρθρο διερευνά το ανώνυμο πεδίο διδασκαλίας των κοινωνικών δεξιοτήτων στα παιδιά, τονίζοντας τη σημασία του θέματος και παρέχοντας πρακτικές συμβουλές σε γονείς και δασκάλους. Δεδομένων των σημαντικών επιπτώσεων που έχουν οι ελλείψεις κοινωνικών δεξιοτήτων τόσο στα παιδιά όσο και στους ενήλικες, είναι απαραίτητο να επικεντρωθούμε στην καλλιέργεια θετικών κοινωνικών σχέσεων. Απαιτούνται σκόπιμες προσπάθειες για να καλυφθεί αυτό το χάσμα, επειδή αυτές οι ικανότητες δεν διδάσκονται σε ακαδημαϊκά πλαίσια.
Αξιολόγηση και Προτεραιότητες
Μια στρατηγική προσέγγιση ξεκινά με μια στοχαστική αξιολόγηση των συγκεκριμένων κοινωνικών δεξιοτήτων που απαιτούν ενίσχυση. Το κλειδί είναι να εντοπιστούν οι τομείς που χρήζουν ενίσχυσης και να εισαχθούν ένας-ένας. Η εισαγωγική φάση δίνει έμφαση στη θετικότητα, αποφεύγοντας την καταδίκη ή την κριτική.
Βρίσκοντας τη σωστή “φυλή”
Η καθοδήγηση των παιδιών να διακρίνουν αυθεντικές φιλίες είναι θεμελιώδους σημασίας. Η ενθάρρυνσή τους να εντοπίσουν συνομηλίκους που ασπάζονται την ατομικότητά τους, τους αντιμετωπίζουν ως ίσους και μοιράζονται κοινά ενδιαφέροντα εξασφαλίζει μια πιο ικανοποιητική κοινωνική εμπειρία. Η εστίαση μετατοπίζεται από την αναζήτηση αποδοχής σε δημοφιλείς ομάδες στην ανακάλυψη μιας γνήσιας «φυλής».
Μη λεκτική επικοινωνία: Η δύναμη ενός χαμόγελου
Υπογραμμίζοντας την ισχύ των μη λεκτικών ενδείξεων, τα παιδιά διδάσκονται την τέχνη του γνήσιου χαμόγελου, της όρθιας στάσης, της οπτικής επαφής και της ανοιχτής στάσης. Αυτά τα στοιχεία συμβάλλουν στην καλλιέργεια μιας φιλικής και προσιτής συμπεριφοράς. Η κατανόηση της επίδρασης του προσωπικού συναισθήματος στις αντιλήψεις των συνομηλίκων γίνεται πολύτιμο μάθημα.
Έναρξη συνδέσεων: Πρόσκληση και συμμετοχή
Η έναρξη των φιλιών απαιτεί δράση, είτε μέσω της πρόσκλησης κάποιου να συμμετάσχει σε μια δραστηριότητα είτε μέσω της απρόσκοπτης ενσωμάτωσης σε μια υπάρχουσα ομάδα. Τα παιδιά εκπαιδεύονται στη δημιουργία απλών προσκλήσεων χαμηλού κινδύνου και διακριτικές κατάλληλες στιγμές για ένταξη, αποφεύγοντας τη διακοπή σε συνεχείς δραστηριότητες.
Κοινή χρήση: Εξισορρόπηση της πράξης αντικειμένων και εαυτού
Η κοινωνική ικανότητα του μοιράσματος εκτείνεται πέρα από τα υλικά αγαθά. Τα παιδιά αρχίζουν να μαθαίνουν να μοιράζονται παιχνίδια και αντικείμενα, προχωρώντας στο να μοιράζονται πτυχές του εαυτού τους χωρίς να στρέφονται στην καυχησιολογία. Η έμφαση δίνεται στην αμοιβαία κοινή χρήση, όπου η προβολή των άλλων γίνεται εξίσου σημαντική με την έκφραση του εαυτού μας.