Η μελέτη, με επικεφαλής την υποψήφια Ph.D. Deanna Tepper, δημοσιεύτηκε στο Australian Occupational Therapy και διαπίστωσε ότι η τακτική συμμέτοχη των παιδιών σε εργασίες στο σπίτι σχετίστηκε με καλύτερες εκτελεστικές λειτουργίες – προγραμματισμό, αυτορρύθμιση, εναλλαγή μεταξύ εργασιών και απομνημόνευση οδηγιών. Η Tepper σημείωσε ότι τα αποτελέσματα της μελέτης δείχνουν πως οι παρεμβάσεις που ενσωματώνουν δραστηριότητες που μοιάζουν με τις δουλειές του σπιτιού, όπως το μαγείρεμα ή η κηπουρική, μπορεί να είναι ιδιαίτερα ευεργετικές για τα παιδιά. «Οι γονείς μπορεί να είναι σε θέση να χρησιμοποιήσουν εργασίες κατάλληλες για την ηλικία και τις ικανότητες για να διευκολύνουν την ανάπτυξη των εκτελεστικών λειτουργιών τους», εξήγησε η Tepper. «Τα παιδιά που μαγειρεύουν ένα οικογενειακό γεύμα ή καθαρίζουν τον κήπο σε τακτική βάση μπορεί να είναι πιο πιθανό να διαπρέψουν σε άλλες πτυχές της ζωής – όπως τη σχολική εργασία ή την επίλυση προβλημάτων», πρόσθεσε.
Η μελέτη εξέτασε γονείς και κηδεμόνες 207 παιδιών ηλικίας μεταξύ 5 και 13 ετών. Στα μέσα του 2020, ζητήθηκε από τους γονείς/κηδεμόνες να συμπληρώσουν ερωτηματολόγια σχετικά με τον αριθμό των εργασιών που ολοκλήρωσαν τα παιδιά τους καθημερινά και την εκτελεστική λειτουργία του παιδιού τους. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η ενασχόληση με εργασίες φροντίδας του εαυτού τους, όπως το να φτιάχνουν για τον εαυτό τους ένα γεύμα, και τις δουλειές της οικογενειακής φροντίδας, για παράδειγμα να κάνουν κάποιο γεύμα σε κάποιον άλλον, προέβλεπε σημαντικά τη μνήμη εργασίας και την αναστολή (την ικανότητα να σκέφτεσαι πριν ενεργήσεις), μετά τον έλεγχο την επίδραση της ηλικίας, του φύλου και της παρουσίας ή απουσίας αναπηρίας. Ενώ προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι η ενασχόληση των παιδιών με τις κατάλληλες για την ηλικία τους εργασίες μπορεί να αυξήσει τα αισθήματα αυτονομίας και σχετίζεται με βελτιωμένες κοινωνικές συμπεριφορές και μεγαλύτερη ικανοποίηση από τη ζωή, αυτή είναι η πρώτη μελέτη που εξετάζει τη συσχέτιση μεταξύ των τακτικών εργασιών και της γνωστικής ανάπτυξης των παιδιών, ιδιαίτερα της εκτελεστικής λειτουργίας.
Οι εκτελεστικές λειτουργίες ορίζονται συνήθως ως: μνήμη εργασίας, ικανότητα παρακολούθησης και χειρισμού προσωρινών πληροφοριών, αναστολή, ικανότητα αναστολής αυτόματων αποκρίσεων ή καταστολής άσχετων πληροφοριών για εστίαση σε μια εργασία, και δυνατότητα να μετακινήσετε την εστίαση σας μεταξύ των εργασιών. «Τυπικά, αυτές οι δεξιότητες αρχίζουν να αναπτύσσονται στην πρώιμη παιδική ηλικία και συνεχίζουν να εξελίσσονται στην ύστερη εφηβεία και στις αρχές της ενηλικίωσης», σημείωσε η Tepper. «Οι βλάβες ή οι καθυστερήσεις στην ανάπτυξη της εκτελεστικής λειτουργικότητας μπορεί να οδηγήσουν σε δυσκολίες στην ικανότητα αυτορρύθμισης, σχεδιασμού και επίλυσης προβλημάτων στην ενήλικη ζωή και έχουν επιπτώσεις στην αναγνωστική απόδοση και στη μαθηματική ικανότητα, καθώς και στην πρόβλεψη της συνολικής ακαδημαϊκής επιτυχίας στη μετέπειτα παιδική ηλικία.” Η πρώιμη ανάπτυξη της εκτελεστικής λειτουργίας έχει επίσης συνδεθεί με την ενασχόληση με την τριτοβάθμια εκπαίδευση και τη βελτίωση της σωματικής υγείας και την καλύτερη οικονομική κατάσταση στην ενήλικη ζωή.
