Όταν δεν είστε καλά, τα προβλήματα φαίνονται τεράστια. Είτε πρόκειται για τα δεινά του κόσμου, όταν βλέπετε ειδήσεις, είτε για τα άγχη της προσωπικής σας ζωής, τα αρνητικά ηχούν εκκωφαντικά και τα θετικά πνίγονται από τον θόρυβο. Κάτι τέτοιες στιγμές ίσως δεν χρειάζεστε ευρυγώνιο φακό, αλλά πιο περιορισμένη οπτική. Εστιάζοντας στα απλά πράγματα θα νιώσετε χαρά και ηρεμία. Ακολουθούν μερικές συμβουλές για το πώς να αισθάνεστε καλά με τα λίγα.
Η ευγνωμοσύνη πιάνει
Κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ γράφω τρία πράγματα που πήγαν καλά τη μέρα που πέρασε και για τα οποία είμαι ευγνώμων. Ευγνωμοσύνη δεν σημαίνει χαμογελάω με τα πάντα και προσποιούμαι ότι όλα είναι καλά, ενώ το σπίτι μου έχει παραδοθεί στις φλόγες. Είναι απλώς μια υπενθύμιση ότι και στις πιο σκοτεινές ημέρες υπάρχει πάντα μία ακτίνα φωτός. Έχει αποδειχτεί ότι εκφράζοντας συχνά την ευγνωμοσύνη σας μπορείτε να αλλάξετε τον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλός σας επεξεργάζεται τα γεγονότα. Έτσι θα μειώσετε το άγχος και θα ενεργοποιήσετε την ντοπαμίνη, τη χημική ουσία που μας κάνει να αισθανόμαστε καλά. Με τον καιρό το μυαλό σας αναζητεί ενεργά τα θετικά στοιχεία που ενδεχομένως αγνοείτε, κι έτσι μπορείτε πιο εύκολα να αντιμετωπίσετε τα ζόρια.
Πώς μπορούμε να αισθανόμαστε καλύτερα ακόμα και με λίγα
Κρατήστε την ελπίδα ζωντανή
Είναι σύνηθες όταν νιώθουμε απελπισία να μας φανερώνεται η δύναμη της ελπίδας. Όπως παρατήρησε ο επιζών του Άουσβιτς Βίκτορ Φρανκλ στα απομνημονεύματά του με τίτλο Αναζητώντας νόημα ζωής, «όλα μπορεί κανείς να τα στερήσει από τον άνθρωπο, εκτός από ένα πράγμα, την τελευταία ανθρώπινη ελευθερία: το δικαίωμα να επιλέξει τη συμπεριφορά που θα υιοθετήσει σε κάθε κατάσταση. Το δικαίωμα να διαλέξει τον δικό του τρόπο». Πάντα υπάρχουν επιλογές. Ακόμα κι αν η επιλογή σας είναι να κάνετε μόνο τα βασικά και να συνεχίζετε να αναπνέετε ή να βαδίζετε βάζοντας μπροστά πρώτα το ένα πόδι και μετά το άλλο μέχρι που να μη χρειάζεται πλέον προσπάθεια γι’ αυτό. Πάντοτε υπάρχει ελπίδα.
Η ευτυχία στο μεσοδιάστημα
Οι πιο αυθεντικές χαρές της ζωής δεν βρίσκονται στο ευτυχές τέλος, αλλά στην ευτυχία που ξεπροβάλλει στα ενδιάμεσα διαστήματα: Είναι οι στιγμές που ερχόμαστε κοντά με κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο, ένας καταγάλανος ουρανός που μοιάζει με πίνακα ζωγραφικής, η ευδαιμονία και η χαλαρότητα ενός σκύλου που τρέχει ολοταχώς στο πάρκο χωρίς το λουρί του. Προσπαθήστε να μην επικεντρώνεστε στον μεγαλεπήβολο τελικό σας στόχο ή στην επιβράβευση – όσον αφορά τη δουλειά, τον σύντροφο, το σπίτι, την απώλεια βάρους. Αντίθετα, επικεντρωθείτε στα μικρά πράγματα. Να απολαμβάνετε τη στιγμή, αλλά μην προσπαθείτε να την κρατάτε αιχμάλωτη ή να κυνηγάτε την επανάληψή της. Εκτιμήστε τη για αυτό που είναι: ένα εξαιρετικό στιγμιότυπο στον χρόνο.