Σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη με επικεφαλής ερευνητές στο Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου, ένα τμήμα των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας, οι ηλικιωμένοι μπορεί να έχουν χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε αιτία, καθώς και θάνατο από καρδιαγγειακές παθήσεις και καρκίνο, εάν εμπλέκονται σε μια ποικιλία δραστηριοτήτων αναψυχής σε εβδομαδιαία βάση, όπως περπάτημα για άσκηση, τζόκινγκ, γύροι κολύμβησης ή παιχνίδι τένις.
Τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι τα ηλικιωμένα άτομα θα πρέπει να συμμετέχουν σε δραστηριότητες αναψυχής που αγαπούν και μπορούν να διατηρήσουν, επειδή πολλές από αυτές τις δραστηριότητες μπορεί να μειώσουν την πιθανότητα να πεθάνουν, σύμφωνα με τους συγγραφείς. Τα αποτελέσματα δημοσιεύονται στο JAMA Network Open στις 24 Αυγούστου.
Η μελέτη NIH-AARP Diet and Health Study περιέλαβε 272.550 ενήλικες μεταξύ 59 και 82 ετών που απάντησαν σε ερωτηματολόγια σχετικά με τις δραστηριότητές τους στον ελεύθερο χρόνο. Οι ερευνητές εξέτασαν εάν η ενασχόληση με συγκρίσιμες ποσότητες επτά διαφορετικών δραστηριοτήτων άσκησης και ψυχαγωγίας, όπως περπάτημα, ποδηλασία, κολύμπι, άλλες αερόβιες ασκήσεις, αθλήματα ρακέτας, γκολφ και άλλες μορφές άσκησης, συνδέθηκε με χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι σε σύγκριση με τη μη συμμετοχή σε καμία από αυτές τις δραστηριότητες, η απαιτούμενη ποσότητα σωματικής δραστηριότητας κάθε εβδομάδα μέσω οποιουδήποτε συνδυασμού αυτών των δραστηριοτήτων σχετιζόταν με 13% μειωμένο κίνδυνο θνησιμότητας από οποιαδήποτε αιτία. Η συμμετοχή σε αθλήματα ρακέτας συνδέθηκε με μείωση του κινδύνου κατά 16% και το τρέξιμο με μείωση 15% όταν εξέτασαν τον ρόλο κάθε δραστηριότητας ξεχωριστά.
Ωστόσο, βρέθηκαν χαμηλότεροι κίνδυνοι θανάτου για όλες τις αξιολογηθείσες δραστηριότητες. Οι ενήλικες πρέπει να εκτελούν 2,5 έως 5 ώρες μέτριας έντασης αερόβια σωματική δραστηριότητα ή 1,25 έως 2,5 ώρες έντονης αερόβιας σωματικής δραστηριότητας την εβδομάδα, σύμφωνα με τη δεύτερη έκδοση του τις Οδηγίες Φυσικής Δραστηριότητας για τους Αμερικανούς.
Ακόμα μεγαλύτερες μειώσεις στον κίνδυνο θανάτου σχετίστηκαν με τις ποσότητες άσκησης που εκτελούσαν οι πιο δραστήριοι άνθρωποι, αν και υπήρξαν φθίνουσες αποδόσεις. Ακόμη και όσοι ασχολούνταν με κάποια ψυχαγωγική δραστηριότητα, ακόμα κι αν ήταν μικρότερη από ό,τι συνιστούσε, είχαν 5% χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου από εκείνους που δεν συμμετείχαν σε καμία από τις δραστηριότητες που εξετάστηκαν.