Η αδιάκοπη υγρασία και οι μεταβαλλόμενες καιρικές συνθήκες καλωσορίζουν πολλές ασθένειες. Η εποχή του φθινοπώρου είναι η εποχή της γρίπης και του πυρετού με κρούσματα να παρουσιάζονται σχεδόν καθημερινά. Μετά από υψηλά ποσοστό υγρασίας είναι πολύ λογική η αύξηση των κρουσμάτων ιογενούς πυρετού. Δεδομένου ότι υπάρχουν πολλά κρούσματα εκείνη την εποχή καθημερινά, υπάρχει ανάγκη να ενημερωθούν οι άνθρωποι για τον ιογενή πυρετό και όλα όσα πρέπει να γνωρίζουν γι’ αυτό.
Τι είναι ιογενής πυρετός;
Ως πυρετός ορίζεται η θερμοκρασία του σώματος υψηλότερη από τους κανονικούς 36,6 βαθμούς Κελσίου. Οι αυξημένες θερμοκρασίες δείχνουν τον αμυντικό μηχανισμό του οργανισμού έναντι ιογενών ή βακτηριακών λοιμώξεων. Γενικά, μια θερμοκρασία πάνω από 37 βαθμούς θεωρείται πυρετός. Οι πυρετοί είναι συχνά ένας υπαινιγμός ότι το σώμα μας καταπολεμά μια υποκείμενη ιογενή ή βακτηριακή ασθένεια. Οι ιογενείς πυρετοί προκαλούνται κυρίως από ιογενείς λοιμώξεις. Οι ιογενείς πυρετοί, μπορεί να ποικίλλουν σε ένταση, που κυμαίνονται από 37 βαθμούς Κελσίου έως και πάνω από 39, ανάλογα με τον συγκεκριμένο ιό που εμπλέκεται. Τα κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν ρίγη, εφίδρωση, πονοκέφαλο, μυϊκούς πόνους, αφυδάτωση, αδυναμία και απώλεια όρεξης. Αυτά τα συμπτώματα συνήθως διαρκούν για λίγες μέρες.
Αυτοί οι πυρετοί, προκύπτουν από λοιμώξεις που προκαλούνται από ιούς, μικροσκοπικούς μολυσματικούς παράγοντες που πολλαπλασιάζονται μέσα στα κύτταρα του σώματος. Ο πυρετός είναι η φυσική αντίδραση του οργανισμού στην καταπολέμηση των ιών. Οι ιοί είναι ευαίσθητοι στις αλλαγές θερμοκρασίας. η αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος καθιστά το περιβάλλον λιγότερο ευνοϊκό για αυτούς. Οι ιογενείς λοιμώξεις μπορούν να εμφανιστούν μέσω εισπνοής, κατάποσης, δαγκωμάτων από έντομα/ζώα και επαφής με μολυσμένα σωματικά υγρά.
Διάγνωση Ιογενών Πυρετών
Η διάκριση των ιογενών και βακτηριακών λοιμώξεων μπορεί να είναι δύσκολη λόγω παρόμοιων συμπτωμάτων. Οι γιατροί συχνά εξαλείφουν πρώτα τις βακτηριακές λοιμώξεις. Λαμβάνουν υπόψη τα συμπτώματα, το ιατρικό ιστορικό και τα δείγματα δοκιμών για βακτήρια. Για παράδειγμα, μια μπατονέτα στο λαιμό μπορεί να ανιχνεύσει βακτήρια στρεπτόκοκκου. Εάν είναι αρνητικό, είναι πιθανή μια ιογενής λοίμωξη. Τα δείγματα αίματος ή σωματικών υγρών μπορεί να αποκαλύψουν δείκτες που υποδεικνύουν ιογενή λοίμωξη, όπως τον αριθμό των λευκών αιμοσφαιρίων.
Θεραπεία Ιογενών Πυρετών
Οι ιογενείς πυρετοί συνήθως δεν απαιτούν ειδική θεραπεία όπως τα αντιβιοτικά, τα οποία στοχεύουν τα βακτήρια. Αντίθετα, εστιάστε στην ανακούφιση των συμπτωμάτων: χρησιμοποιώντας μη συνταγογραφούμενα φάρμακα μείωσης του πυρετού (ακεταμινοφένη, ιβουπροφαίνη), ξεκούραση, παραμονή ενυδατωμένη και περιστασιακά χρήση αντιιικών φαρμάκων όπως η φωσφορική οσελταμιβίρη. Τα χλιαρά μπάνια βοηθούν στη μείωση της θερμοκρασίας του σώματος. Οι ήπιοι ιογενείς πυρετοί συνήθως προκαλούν ελάχιστη ανησυχία. Ωστόσο, θερμοκρασίες 39 C ή υψηλότερες απαιτούν ιατρική φροντίδα. Το ίδιο ισχύει για μωρά με θερμοκρασίες από το ορθό στους 38 C. Τα κρίσιμα συμπτώματα που απαιτούν ιατρική βοήθεια περιλαμβάνουν έντονο πονοκέφαλο, δυσκολία στην αναπνοή, πόνο στο στήθος, κοιλιακούς πόνους, συχνούς εμετούς, εξάνθημα που επιδεινώνεται γρήγορα, δυσκαμψία του αυχένα με πόνο όταν λυγίζει προς τα εμπρός, σύγχυση και σπασμούς/σπασμοί.
Οι ιογενείς πυρετοί, που χαρακτηρίζονται από αυξημένες θερμοκρασίες του σώματος λόγω ιογενών λοιμώξεων, αποτελούν μέρος της ανοσολογικής απόκρισης του οργανισμού. Τα συμπτώματα κυμαίνονται από ρίγη και εφίδρωση μέχρι μυϊκούς πόνους και απώλεια όρεξης. Η διάγνωση περιλαμβάνει τον αποκλεισμό βακτηριακών λοιμώξεων μέσω συμπτωμάτων και εξετάσεων. Η θεραπεία επικεντρώνεται κυρίως στην ανακούφιση των συμπτωμάτων, χωρίς να εμπλέκονται αντιβιοτικά. Η αναζήτηση ιατρικής βοήθειας καθίσταται απαραίτητη για υψηλούς πυρετούς και κρίσιμα συμπτώματα. Η κατανόηση των ιογενών πυρετών βοηθά στην έγκαιρη και κατάλληλη ιατρική παρέμβαση.