Τα hashtags στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορούν να βοηθήσουν στη διάδοση ιδεών, αλλά τι συμβαίνει όταν τα hashtags βοηθούν στη διάδοση επικίνδυνων σκέψεων και ενεργειών; Μια πρόσφατη μελέτη διαπίστωσε ότι οι αναρτήσεις που σχετίζονται με αυτοτραυματισμό χωρίς αυτοκτονία ενδέχεται να αυξάνονται μεταξύ των χρηστών των social media, ειδικά στο Instagram. Οι αναρτήσεις που περιέχουν hashtags όπως #Cutting, #SelfHarm και #HateMyself στους υπότιτλους αυξήθηκαν το 2018 από περίπου 60.000 δημοσιεύσεις τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο σε 112.000 τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους.
Τι είναι ο μη αυτοκτονικός αυτοτραυματισμός;
Ο μη αυτοκτονικός αυτοτραυματισμός (αναφέρεται επίσης ως αυτοτραυματισμός) ορίζεται ως «σκόπιμα να βλάψει κανείς το σώμα του χωρίς σαφή πρόθεση αυτοκτονίας». Για παράδειγμα, μπορεί να περιλαμβάνει το κόψιμο ή το κάψιμο του δέρματος κάποιου. Οι πράξεις μπορεί να είναι ένας επικίνδυνος τρόπος για να αντιμετωπίσετε τον συναισθηματικό πόνο, τον έντονο θυμό ή/και την απογοήτευση. Προηγούμενη έρευνα υπολόγιζε ότι περίπου 1 στους 5 ανθρώπους θα βιώσουν αυτοτραυματισμό κάποια στιγμή στη ζωή τους. Η μέση ηλικία για να αρχίσει κανείς να πειραματίζεται με αυτοτραυματισμό είναι τα 12. Τα δεδομένα υποδηλώνουν ότι το περιεχόμενο που σχετίζεται με τον αυτοτραυματισμό αυξάνεται. Έδειξε επίσης ότι οι αναρτήσεις που περιείχαν hashtags που σχετίζονται με τον αυτοτραυματισμό περιείχαν συχνά άλλες ετικέτες που σχετίζονται με την αυτοκτονία, την κατάθλιψη, τη γενική ψυχική δυσφορία, το άγχος/πανικό και τις διατροφικές διαταραχές.
Οι ερευνητές είπαν ότι τα ευρήματα της μελέτης υποδηλώνουν ότι οι χρήστες του Instagram συσχέτισαν τον μη αυτοκτονικό αυτοτραυματισμό με ψυχολογική δυσφορία. Η έκθεση σε σχετικό περιεχόμενο, ειδικά για εφήβους, μπορεί να διαδώσει τον αυτοτραυματισμό ως τρόπο αντιμετώπισης αυτής της αγωνίας. Υπό το φως των δεδομένων, οι ερευνητές συνιστούν στους επαγγελματίες ψυχικής υγείας να λαμβάνουν υπόψη τη διαδικτυακή δραστηριότητα των πελατών τους όταν κάνουν σχέδια θεραπείας. Ωστόσο, η Diana Herweck PsyD, LMFT, LPCC , ψυχοθεραπεύτρια και κλινική διευθύντρια στο Πανεπιστήμιο του Phoenix, είπε στον Verywell ότι μπορούν να γίνουν περισσότερες συστάσεις—από τον κλινικό στον εταιρικό κόσμο.
Γνωρίζουμε ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για πολλούς, συμπεριλαμβανομένων αυτών των παιδιών, είναι να αποκτήσουν περισσότερους ακόλουθους, περισσότερα like και περισσότερα σχόλια. Ενώ οι ιστότοποι έχουν συχνά απαιτήσεις ελάχιστης ηλικίας, γνωρίζουμε ότι τα μικρότερα παιδιά μπορούν εύκολα να έχουν πρόσβαση σε αυτούς. Αυτό σημαίνει ότι τα μικρά παιδιά έχουν πρόσβαση στις ίδιες εικόνες και περιεχόμενο. Αρχίζουν να ακολουθούν τους trendsetters και θέλουν να είναι σαν αυτούς. Αυτό μπορεί να είναι επικίνδυνο για όλους.
Το άλλο κομμάτι αυτού είναι ότι τα παιδιά μας συχνά γνωρίζουν περισσότερα για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από ότι οι ενήλικες στη ζωή τους. Πόσοι από εμάς πηγαίνουμε στα παιδιά μας για να ρωτήσουμε για τις πιο πρόσφατες τοποθεσίες; Αυτό που μπορεί να μας πάρει 10 λεπτά ή περισσότερα για να βρούμε, μπορούν συχνά να έχουν πρόσβαση σε λίγα δευτερόλεπτα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτά είναι υπέροχα νέα! Σε άλλα, μπορεί να είναι αρκετά επικίνδυνο.