Οι ασθένειες της ψυχικής υγείας συνδέονται συχνά με μια τεράστια έλλειψη κατανόησης και οι άνθρωποι συχνά αισθάνονται μπερδεμένοι και ανεπαρκώς εξοπλισμένοι για να μπορούν να μιλήσουν με κάποιον που έχει διαγνωστεί με μια ασθένεια. Εάν κάποιος που γνωρίζετε μιλάει για αυτοκτονικές σκέψεις ή αυτοκτονική πρόθεση, πολλές φορές αντιμετωπίζεται ως δύσκολο, οδυνηρό και μπερδεμένο. Το να γνωρίζετε τι να πείτε, πώς να διαχειριστείτε την επικρατούσα κατάσταση και να υποστηρίξετε το άτομο με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο είναι πολύ σημαντικό από αυτή την άποψη. Εδώ είναι μερικά πράγματα που πρέπει να έχετε κατά νου εάν προσπαθείτε να υποστηρίξετε κάποιον που βιώνει σκέψεις αυτοκτονίας:
1. Το να κάνετε τις σωστές ερωτήσεις στην αρχή είναι σημαντικό για να καθορίσετε το επίπεδο κινδύνου για το ίδιο το άτομο. Με αυτόν τον τρόπο, το να είστε ευαίσθητοι και υπομονετικοί είναι πολύ κρίσιμοι καθώς μπορεί να χρειαστεί να κάνετε άμεσες ερωτήσεις για να κατανοήσετε την τρέχουσα ψυχική κατάσταση του ατόμου. Ρωτήστε «Πώς αντιμετωπίζετε τις καταστάσεις που αντιμετωπίζετε;», «Σκέφτεστε να κάνετε κακό στον εαυτό σας;», « Σκέφτεστε την αυτοκτονία; ‘, ‘Έχετε σκεφτεί να βλάψετε τον εαυτό σας τώρα ή πριν;’, ‘Έχετε πρόσβαση σε μέσα για να βλάψετε ή να βλάψετε τον εαυτό σας;’. Το να κάνεις αυτές τις ερωτήσεις μπορεί να είναι πολύ δύσκολο. Και το να έχετε μια καλή σχέση – ενώ διασφαλίζετε ότι το άτομο γνωρίζει ότι προέρχεστε από έναν χώρο φροντίδας, ανησυχίας και υποστήριξης – είναι πολύ σημαντικό.
2. Διατηρήστε μια στάση ακούγοντας τι έχει να μοιραστεί το άτομο. Κρατήστε τις συμβουλές στο ελάχιστο καθώς το άτομο μοιράζεται εμπειρίες, σκέψεις και συναισθήματα. Η συζήτηση για το τι μπορεί να σκέφτεται ένα άτομο δεν θα οδηγήσει σε έξαρση των σκέψεων. Η απόκτηση του χώρου για να μοιραστεί με έναν μη επικριτικό και υποστηρικτικό τρόπο μπορεί συχνά να μειώσει τον κίνδυνο του ατόμου να ενεργήσει με αυτοκτονικές σκέψεις.
3. Προσφέρετε ατομική βοήθεια για τον καθορισμό των επόμενων βημάτων για την αναζήτηση βοήθειας από επαγγελματίες. Συχνά σε μια τέτοια κατάσταση, ο προγραμματισμός επισκέψεων στον θεράποντα ψυχίατρο ή ψυχολόγο τους ή η εύρεση ειδικών για να συνεργαστεί, μπορεί να γίνει δύσκολο για το άτομο. Ενισχύστε ότι είστε διαθέσιμοι για να τους βοηθήσετε να αντιμετωπίσουν αυτές τις πτυχές της αναζήτησης βοήθειας.
4. Ενθαρρύνετε και ενισχύετε την ανάγκη αναζήτησης βοήθειας. Συχνά τα άτομα μπορεί να διστάζουν να απευθυνθούν σε ειδικούς ή μπορεί να αισθάνονται ότι τίποτα από αυτά που κάνουν μπορεί να είναι χρήσιμο στην επεξεργασία των σκέψεων και των συναισθημάτων που βιώνουν. Επιμείνετε στην ανάγκη να συνδεθείτε με έναν ειδικό ακόμα και όταν συνεχίζετε να τον ακούτε και παρέχετε την υποστήριξη που μπορείτε ως φίλος, συνάδελφος ή μέλος της οικογένειας.
5. Μην είστε επικριτικοί απέναντι σε αυτά που μοιράζεται το άτομο και μην συμφωνείτε να κρατήσετε κρυφά τα αυτοκτονικά του συναισθήματα. Λέγοντας πράγματα όπως “θα μπορούσε να είναι χειρότερα” ή “αυτό δεν είναι τόσο κακό” ή “κοιτάξτε τους άλλους που περνούν τόσο χειρότερα” υποτιμούν τις εμπειρίες τους και τους εμποδίζουν να ζητήσουν βοήθεια όταν το χρειάζονται.
Το πιο σημαντικό, να είστε σε εγρήγορση και να προσέχετε τα προειδοποιητικά σημάδια ανά πάσα στιγμή. Η συζήτηση για αυτοκτονία, η εύρεση μέσων για να βλάψουν τον εαυτό τους, η απόσυρση από τους άλλους, η αλλαγή της ρουτίνας, η συζήτηση για τη ματαιότητα της ύπαρξης, το ανούσιο ή άσκοπο, το να αισθάνεσαι απασχολημένος με σκέψεις θανάτου και θανάτου, να είσαι απερίσκεπτος, να χαρίζεις υπάρχοντα ή να αποχαιρετάς είναι κρίσιμα σημάδια και πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ανά πάσα στιγμή σε τέτοιες καταστάσεις. Αυτό θα δικαιολογούσε την άμεση αναζήτηση βοήθειας και τη σύνδεση με έναν ειδικό.