Ποιος είναι ο καλύτερος φίλος του σώματός σου; Ο εγκέφαλός σου! Μία έρευνα αποδεικνύει πως οι τεχνικές νους/σώμα μπορούν να απαλύνουν πόνους, ασθένειες, αϋπνία και πολλά ακόμη.
Η yoga και άλλες αντίστοιχες τεχνικές χαλάρωσης του νου έχουν τη δυνατότητα να λειτουργήσουν εξίσου καλά με πολλά φάρμακα για να θεραπεύσουν αυτό από το οποίο πάσχεις. “Τώρα έχουμε ακαταμάχητες επιστημονικές αποδείξεις ότι το μυαλό μπορεί να θεραπεύσει το σώμα”, λέει ο Herbert Benson, M.D. επίτιμος διευθυντής του Ινστιτούτου Benson-Henry for Mind Body Medicine στο Massachusetts General Hospital και συγγραφέας του Relaxation Revolution. Στο βιβλίο του εξηγεί πως:
- Το σώμα σου μειώνει το άγχος. Η έρευνα του Dr Benson βρήκε πως οι πρακτικές νους/σώμα -διαλογισμός, yoga, tai chi, βαθιά αναπνοή, οραματισμός- όλες επιτυγχάνουν την ανταπόκριση της χαλάρωσης, καταστέλλοντας την απελευθέρωση των ορμονών του άγχους, της κορτιζόλης και της αδρεναλίνης. Ο ρυθμός της καρδιάς σου γίνεται πιο αργός, η πίεση του αίματος πέφτει και διευκολύνεται η πέψη.
- Το ανοσοποιητικό σου εκτοξεύεται. Η ανταπόκριση της χαλάρωσης κάνει τα κύτταρα να απελευθερώνουν πρωτοξείδιο του αζώτου, ένα αέριο που διαστέλλει τις φλέβες και σταθεροποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα, ανέφερε ο Dr Benson στο Medical Science Monitor. Οι μέθοδοι νους/σώμα λειτούργησαν εξίσου καλά με τα φάρμακα που προορίζονταν να κάνουν το ίδιο πράγμα, χωρίς τις παρενέργειες.
- Ο εγκέφαλός σου μεγαλώνει. Καθώς μεγαλώνεις, ο εγκέφαλός σου αρχίζει να συρρικνώνεται. Όμως, σε μία μελέτη στο NeuroReport, ερευνητές ανακάλυψαν πως ο προμετωπιαίος φλοιός και ο πρόσθιος νησιωτικός φλοιός, περιοχές που συνδέονται με την προσοχή και την αισθητηριακή επεξεργασία, ήταν πιο παχύς και πιο στιβαρός στα άτομα που έκαναν διαλογισμό. “Είναι σαν άσκηση για τον εγκέφαλο, κάνοντάς τον πιο δυνατό”, λέει ο Rick Hanson, Ph.D., νευροψυχολόγος στο San Rafael, California και συγγραφέας του Buddha’s Brain.
- Τα γόνιδιά σου αλλάζουν. Σε μία μελέτη στο PLoS ONE, o Dr Benson σύγκρινε τα γονίδια 38 ανθρώπων, οι μισοί από τους οποίους διαλογίζονταν τακτικά και οι άλλοι μισοί δεν το έκαναν ποτέ. Ελέγχοντας για άλλους παράγοντες, βρήκε πως τα γονίδια που σχετίζονται με τις σχετικές με το άγχος ασθένειες συμπεριφέρονταν διαφορετικά στις δύο ομάδες. “Εκείνα τα γονίδια δεν ελέγχουν μόνο το άγχος αλλά και την πρόωρη γήρανση και τις φλεγμονές”, λέει. Φαίνεται πως τα γονίδια όσων διαλογίζονταν ουσιαστικά έλεγαν στο σώμα τους να αγχώνεται λιγότερο και να γερνά πιο αργά.