Καθένας μας έχει στιγμές που συμπεριφέρεται με τρόπους που δεν είναι οι πιο ενήλικοι, ιδιαίτερα όταν είμαστε απογοητευμένοι, πληγωμένοι, φοβισμένοι ή θυμωμένοι. Ωστόσο, όταν αυτοί οι τύποι συμπεριφορών γίνονται η προεπιλεγμένη και συνηθέστερη επιλογή μας σε μια σχέση, είναι καιρός να επιδιώξουμε αλλαγές και να υιοθετήσουμε πιο υγιείς συνδέσμους εντός μας και εκτός από εμάς.
Είναι αλήθεια, πως μία από τις πραγματικότητες της ζωής για πολλούς ενήλικες είναι ότι μεγάλωσαν χωρίς μια ευτυχισμένη, σταθερή και στοργική παιδική ηλικία. Τα παιδιά που μεγαλώνουν σε ένα σταθερό και στοργικό περιβάλλον έχουν ένα υγιές και ισορροπημένο παιδάκι μέσα τους, που είναι γεμάτο χαρά, δημιουργικότητα, αγάπη και εμπιστοσύνη για τους άλλους.
Όμως, όταν τα παιδιά τραυματίζονται συναισθηματικά και διανοητικά, παραμελούνται ή ακόμη και κακοποιούνται στην παιδική ηλικία, αυτές οι εσωτερικές πληγές δεν επουλώνονται. Σε αυτές τις περιπτώσεις, το παιδάκι μέσα μας μπορεί να δρα μέσα από συναισθήματα οργής ή φόβου, να αντιμετωπίζει προκλήσεις στο να εμπιστεύετε τους άλλους γύρω του και να παραμένει ύποπτο ως προς τα κίνητρα τους.
Καθώς τα συναισθηματικά τραυματισμένα παιδιά μεγαλώνουν, αφήνουν, σταδιακά, κάποιες από τις παιδικές τους συμπεριφορές πίσω, αλλά το πληγωμένο εσωτερικό παιδί εξακολουθεί να ζει βαθιά μέσα στην ψυχή αυτών των ενηλίκων.
Έτσι, ως ενήλικες, όταν αγχώνονται ή πιέζονται, συχνά επιστρέφουν στα γνωστά πρότυπα συμπεριφοράς που χρησιμοποίησαν ως παιδιά προκειμένου να αποκριθούν στα δύσκολα περιβάλλοντα που μεγάλωσαν.
Ποια είναι τα σημάδια ενός πληγωμένου εσωτερικού παιδιού και πώς μπορείτε να τα αναγνωρίσετε σε εσάς ή στο σύντροφό σας;
1. Οι απότομες ή ‘υπερβολικές’ αντιδράσεις σε αρνητικά σχόλια ή γεγονότα
Οι ενήλικες που δεν είναι ευέλικτοι και δεν μπορούν να δεχτούν κριτική, αρνητικά σχόλια ή αλλαγές σε σχέδια και γεγονότα, συχνά φιλοξενούν ένα τραυματισμένο εσωτερικό παιδί. Αναγνωρίσατε τις περιπτώσεις εκείνες, όπου το δράμα και οι υπερβολικές αντιδράσεις είναι οι συνήθεις αποκρίσεις σε οτιδήποτε αρνητικό. Ακόμη και μικρές αλλαγές στα γεγονότα ή κριτική μπορεί να προκαλέσουν το πληγωμένο εσωτερικό παιδί.
2. Η απόκρυψη ή η άρνηση των συναισθημάτων
Σε ορισμένες περιπτώσεις, ως ενήλικες, τα συναισθηματικά τραυματισμένα παιδιά, μπορεί να είναι σε θέση να καλύψουν ή να αρνηθούν τα συναισθήματα τους, προσποιούμενα ότι δέχονται μια κατάσταση, ενώ είναι εμφανές από τις πράξεις τους πως είναι αναστατωμένα. Τα εσωτερικά τραυματισμένα παιδιά αναζητούν προσοχή και έγκριση από τους άλλους.
3. Ο χειρισμός ή προσπάθεια χειρισμού των καταστάσεων
Ο χειρισμός των σκέψεων και των συναισθημάτων των άλλων για να πάρουν αυτό που θέλουν είναι μια κοινή συμπεριφορά των πληγωμένων παιδιών. Πρόκειται, ωστόσο, για μια συμπεριφορά που, όταν επαναλαμβάνεται στην ενήλικη ζωή, είναι ζημειογόνα για την εμπιστοσύνη και το σεβασμό στη σχέση. Είναι καλύτερο να είμαστε ειλικρινείς και να μοραζόμαστε την αλήθεια, ακόμη κι όταν το άλλο άτομο μπορεί να μην θέλει να την ακούσει, παρά να προσπαθούμε να χειριστούμε μια κατάσταση ή να προσποιούμαστε ότι το πρόβλημα δεν είναι υπαρκτό.