Η Cynthia Johnson, PhD, Διευθύντρια του Cleveland Clinic Children’s Center for Autism και Καθηγήτρια Παιδιατρικής, είπε ότι η αϋπνία επηρεάζει 8 στα 10 παιδιά με διαταραχή αυτιστικού φάσματος (ΔΑΦ). Εξήγησε ότι οι προσεγγίσεις που βασίζονται στη συμπεριφορά μπορεί να είναι χρήσιμες.
Συμπεριφορικές προσεγγίσεις
Οι προσεγγίσεις που βασίζονται στη συμπεριφορά, είπε, περιλαμβάνουν τα εξής:
- Περιβαλλοντική τροποποίηση,
- Καθιέρωση ελέγχου ερεθισμάτων,
- Ανάπτυξη δεξιοτήτων,
- Μόχλευση αρχών ενίσχυσης.
Τα καλά νέα, είπε η Δρ Τζόνσον, είναι ότι πολλά ερευνητικά προγράμματα στα οποία έχει συμμετάσχει σε στρατηγικές συμπεριφοράς δείχνουν ότι μπορούν να κάνουν σημαντική διαφορά στη μείωση της αϋπνίας. Τα προβλήματα ύπνου σε άτομα με ΔΑΦ έχουν συσχετιστεί με κακή κοινωνική αλληλεπίδραση, προβλήματα επικοινωνίας και συνολική αυτιστική συμπεριφορά.
Εμπλοκή της οικογένειας
Πολλές από τις στρατηγικές μπορούν να εφαρμοστούν με επιτυχία από την οικογένεια του παιδιού, είπε ο Δρ Τζόνσον. Ο ειδικός λέει ότι η αϋπνία σε παιδιά με ΔΑΦ μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο τόσο στην ευημερία των πασχόντων όσο και στην ευημερία των οικογενειών τους. «Η αϋπνία είναι σημαντικά πιο συχνή σε παιδιά με ΔΑΦ σε σύγκριση με τον γενικό παιδιατρικό πληθυσμό και επίσης επιμένει για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, μέχρι την εφηβεία και την ενηλικίωση, εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία», λέει ο Δρ Τζόνσον.
Παραθέτει μια σειρά από χαρακτηριστικά συμπεριφοράς παιδιών με ΔΑΦ, τα οποία μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο αϋπνίας, όπως:
- Ακαμψία και επιμονή στην ομοιότητα,
- Ανεπαρκής επικοινωνία,
- Άγχος,
- Υπερκινητικότητα.
Βιολογικοί παράγοντες κινδύνου
Οι βιολογικοί παράγοντες κινδύνου μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε ορισμένες επιπτώσεις – όπως παραλλαγές στην ανάπτυξη του εγκεφάλου, αλλαγή στην έκκριση μελατονίνης ή μεταλλάξεις σε γονίδια που ελέγχουν τους κιρκάδιους ρυθμούς. Επιπλέον, κλινικές μεταβλητές, συμπεριλαμβανομένων των μη αντιμετωπισμένων γαστρεντερικών προβλημάτων και των αρνητικών φαρμακευτικών παρενεργειών μπορεί επίσης να επιδεινώσουν τις διαταραχές ύπνου.
Σχολιάζοντας την επίδραση της αϋπνίας σε ένα παιδί, ο Δρ Τζόνσον λέει: «Ο ύπνος παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη, την ανάπτυξη και την ευημερία των παιδιών». Μελέτες έχουν δείξει ότι η έλλειψη επαρκούς, ποιοτικού ύπνου μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην προσοχή, στη συμπεριφορά κατά τη διάρκεια της ημέρας και στη ρύθμιση των συναισθημάτων και θα μπορούσε ακόμη και να επηρεάσει το καρδιαγγειακό, το μεταβολικό και το ανοσοποιητικό σύστημα των παιδιών.
Εκτός από το παιδί, θα επηρεαστεί και η οικογένεια, προσθέτει ο Δρ Τζόνσον. «Η αϋπνία του παιδιού μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα των άλλων μελών της οικογένειας να λειτουργούν επειδή, εάν το παιδί δεν κοιμάται, ο ύπνος όλων μπορεί να διαταραχθεί. Αυτό προσθέτει στο άγχος των γονέων μακροπρόθεσμα, με τους γονείς να αφιερώνουν πολύ χρόνο στη χάραξη στρατηγικής για το πώς να κοιμηθεί το παιδί».