Το εύρημα ακολουθεί εργασία με 36 εφήβους με διαταραχή του φάσματος του αυτισμού. Οι μισοί επιλέχθηκαν τυχαία για να λάβουν εκπαίδευση για drums διάρκειας δύο μηνών, βάσει ενός προγράμματος, σχεδιασμένου να παρακολουθεί την κινητική απόδοση και την ακρίβεια του χρονισμού κάθε εφήβου. Το πρόγραμμα «αποτελούνταν από την εκμάθηση της εκτέλεσης μιας σειράς επαναλαμβανόμενων μοτίβων ρυθμού», εξήγησε η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Marie-Stephanie Cahart. Το αποτέλεσμα; Η εκμάθηση ντραμς φάνηκε να μειώνει την υπερκινητική συμπεριφορά και να βελτιώνει την ικανότητα των εφήβων να εστιάζουν και να δίνουν προσοχή, σημείωσε. Η δραστηριότητα φάνηκε επίσης να ενισχύει την επικοινωνία «μεταξύ των περιοχών του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνες για τον ανασταλτικό έλεγχο, την παρακολούθηση δράσης-αποτελέσματος και την αυτορρύθμιση». Η Cahart είναι υποψήφια διδάκτορας στο Ινστιτούτο Ψυχιατρικής, Ψυχολογίας και Νευροεπιστήμης στο King’s College του Λονδίνου στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Η ίδια σημείωσε ότι ο αυτισμός είναι μια δια βίου νευροαναπτυξιακή κατάσταση που χαρακτηρίζεται από ελλείμματα στην κοινωνική επικοινωνία και αλληλεπίδραση, καθώς και από μια σειρά από επαναλαμβανόμενα ενδιαφέροντα, δραστηριότητες και συμπεριφορές. Αυτά τα ελλείμματα συχνά εμφανίζονται ως έλλειψη αναστολής, παρορμητικότητα, προβλήματα προσοχής και υπερκινητική συμπεριφορά, ανέφερε η Cahart. Ωστόσο, τα ντραμς απαιτούν «κινητικό σχεδιασμό και ακρίβεια χρονισμού», καθώς και εστιασμένη προσοχή και έλεγχο αναστολής, πρόσθεσε. Άλλες μικρές μελέτες έχουν επίσης διερευνήσει την αξιοποίησή τους ως παρέμβαση στον αυτισμό.
Έτσι, στη νέα μελέτη οι ερευνητές δοκίμασαν ένα πρόγραμμα ντραμς σε 3 ομάδες εφήβων (μέση ηλικία 18 ετών). Κανένας δεν είχε ντραμς πριν την μελέτη. Σε όσους είχε ανατεθεί προπόνηση ντραμς δόθηκαν δύο συνεδρίες 45 λεπτών την εβδομάδα για οκτώ εβδομάδες. Η άλλη ομάδα δεν έλαβε καμία εκπαίδευση. Όλοι οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε σαρώσεις εγκεφάλου και νευροψυχολογικές δοκιμές τόσο πριν όσο και μετά τη μελέτη. Η σοβαρότητα των συμπτωμάτων του αυτισμού αξιολογήθηκε επίσης. Μέχρι το τέλος της μελέτης, οι φροντιστές και οι δάσκαλοι των ντραμς ανέφεραν ότι οι συμμετέχοντες που έλαβαν εκπαίδευση είχαν καλύτερη ικανότητα να κάνουν οπτική επαφή, να εκφράζουν τις ανάγκες τους και να ρυθμίζουν τα συναισθήματά τους, είπε η Cahart. Ως αποτέλεσμα, η αυτοεκτίμηση των παιδιών ήταν καλύτερη και υπήρχαν λιγότερα ξεσπάσματα θυμού, σύμφωνα με τους φροντιστές και τους δασκάλους τους. Επιπλέον, οι έφηβοι στην ομάδα ντραμς «ανέφεραν ότι τους άρεσε πολύ να μαθαίνουν ντραμς», σημείωσε η Cahart.
«Είναι πλέον σαφές ότι οι δραστηριότητες με κρουστά είναι ιδιαίτερα σημαντικές στο πλαίσιο των διαταραχών του φάσματος του αυτισμού», πρόσθεσε η Cahart, προτείνοντας ότι η δραστηριότητα πιθανότατα θα προσέφερε οφέλη σε παιδιά με «ένα ευρύ φάσμα επιπέδων ικανότητας και συμπτωμάτων αυτισμού». Γιατί; Η Cahart επεσήμανε την έμφαση που δίνουν τα ντραμς στο χρονοδιάγραμμα, τον συντονισμό χεριού-ματιού και την ανάγκη συνεχούς παρακολούθησης και διόρθωσης λαθών – όλα αυτά ενισχύουν την προσοχή, την αναστολή και τις δεξιότητες σκέψης που είναι κλειδιά για «κοινωνικά αποτελέσματα και την καλή σωματική και ψυχική υγεία.”
