Αθλητισμός: Πρόγραμμα άσκησης βοηθά τους ηλικιωμένους να αυτοεξυπηρετούνται [vid]

Ενώ η οικοδόμηση υγιεινών συνηθειών σε μικρότερη ηλικία μπορεί να έχει κάποια μακροπρόθεσμα οφέλη, η προσθήκη σωματικής δραστηριότητας μπορεί να βοηθήσει σε όλες τις ηλικίες, σύμφωνα με νέα έρευνα. Νέα μελέτη διαπίστωσε ότι οι σωματικά αδύναμοι ηλικιωμένοι με χαμηλή μυϊκή μάζα (σαρκοπενία) κατάφεραν να μειώσουν το επίπεδο της «κινητικής αναπηρίας» τους κατά 22% μέσα σε τρία χρόνια, χρησιμοποιώντας ένα πρόγραμμα που περιλάμβανε συγκεκριμένες αλλαγές στις συνήθειες άσκησης και τη διατροφή τους. Η φόρμουλα της επιτυχίας περιελάμβανε την προσθήκη επιπλέον περπατήματος, μαζί με ασκήσεις δύναμης, ευλυγισίας και ισορροπίας, στην καθημερινότητά τους. Περιλάμβανε επίσης την αύξηση της πρόσληψης πρωτεϊνών, σύμφωνα με την εργασία που δημοσιεύτηκε στις 11 Μαΐου στο BMJ.

Τα ευρήματα επιβεβαιώνουν την αξία της δομημένης σωματικής δραστηριότητας σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας που ζουν μόνοι τους, δήλωσε ο Δρ Thomas Gill, συγγραφέας του άρθρου που συνοδεύει τη μελέτη. «Ακούμε ξανά και ξανά ότι ο πιο σημαντικός στόχος που αναφέρουν οι ηλικιωμένοι είναι ότι θέλουν να διατηρήσουν την ανεξαρτησία τους καθώς μεγαλώνουν, πράγμα που σημαίνει ότι δεν θέλουν να βασίζονται σε άλλους για να επιτύχουν την καθημερινές τους ημερήσιες δραστηριότητες», δήλωσε ο Gill, καθηγητής γηριατρικής ιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Yale. Πολλές από τις δραστηριότητες που θέλουν να διατηρήσουν οι άνθρωποι καθώς μεγαλώνουν, όπως η διαχείριση της απόστασης μεταξύ του χώρου στάθμευσης και του παντοπωλείου, το περπάτημα ενώ ψωνίζουν, απαιτούν ένα συγκεκριμένο επίπεδο κινητικότητας, σημείωσε ο Gill.

«Όταν κάποιος χάνει την ικανότητα να έχει ανεξάρτητη κινητικότητα, αυτό είναι συχνά ένας πολύ ισχυρός παράγοντας κινδύνου για επακόλουθα προβλήματα, που σημαίνει ότι μπορεί να χάσετε την ικανότητά σας να αυτοεξυπηρετείστε», όπως για παράδειγμα να κάνετε μόνοι σας μπάνιο, εξήγησε. Ο επίσης συγγραφέας της μελέτης Δρ. Emanuele Marzetti είπε ότι ως γηρίατρος ανησυχεί μερικές φορές για την υπερδιάγνωση και την υπερθεραπεία, αλλά όχι όταν η συνταγή είναι η άσκηση. «Πιστεύω ότι έχουμε αρκετά στοιχεία για να συνταγογραφήσουμε τη σωματική δραστηριότητα και τη βέλτιστη διατροφή χωρίς πρόσθετες δοκιμές», δήλωσε ο Marzetti, από το Κέντρο Γηριατρικής Ιατρικής στην Πανεπιστημιακή Πολυκλινική Agostino Gemelli στη Ρώμη, Ιταλία.

Οι συμμετέχοντες στη μελέτη περιελάμβαναν περισσότερους από 1.500 άνδρες και γυναίκες με μέση ηλικία 79 ετών από 16 κλινικές εγκαταστάσεις σε 11 ευρωπαϊκές χώρες. Περίπου οι μισοί έλαβαν την παρέμβαση άσκησης. Οι άλλοι — η ομάδα ελέγχου — έλαβαν μηνιαία εκπαίδευση για την υγιή γήρανση. Οι συμμετέχοντες φορούσαν μια συσκευή στους μηρούς τους που μετρούσε τη δραστηριότητά τους. Όλοι παρακολουθήθηκαν για 36 μήνες. Στην αρχή της δοκιμής, σχεδόν οι μισοί (47%) από αυτούς στην ομάδα παρέμβασης είχαν κινητική αναπηρία, όπως και το 53% της ομάδας εκτός παρέμβασης. Ωστόσο, όλοι μπορούσαν να περπατήσουν περίπου δύο δέκατα του μιλίου μόνοι τους.

Οι βαθμολογίες σωματικής απόδοσης βελτιώθηκαν περισσότερο στην ομάδα άσκησης παρά στην ομάδα ελέγχου μετά από 24 μήνες και 36 μήνες, είπαν οι ερευνητές. Επίσης, οι γυναίκες στην ομάδα που έλαβε την παρέμβαση έχασαν λιγότερη μυϊκή δύναμη και λιγότερη μυϊκή μάζα στους 24 μήνες και λιγότερη μυϊκή μάζα στους 36 μήνες. Δεν βρέθηκαν διαφορές στη μυϊκή μάζα ή τη δύναμη στους άνδρες.

Ακολουθεί βίντεο: