Η διαδικασία επούλωσης μετά από μια αποβολή δεν είναι γραμμική και φαίνεται διαφορετική για κάθε γυναίκα. Το πένθος είναι ένα σύνθετο συναίσθημα με διάφορες εκφράσεις και μπορεί να είναι πιο δύσκολο να συμφιλιωθείς για κάποιους. Μέσα στη διαδικασία του πένθους, μπορεί να προκύψουν πολλά συναισθήματα, από ενοχές, φόβο, ντροπή, σύγχυση και απογοήτευση μέχρι θυμό και ανεπάρκεια. Η αυτοφροντίδα διευκολύνει τη διαχείριση αυτής της διαδικασίας και σας δίνει πιο υγιείς τρόπους για να επεξεργαστείτε τα περίπλοκα και βαθιά συναισθήματα που επιμένουν μετά. Η αυτοφροντίδα είναι ένα ουσιαστικό βήμα στη διαδικασία επούλωσης, αλλά μπορεί να είναι δύσκολο να γνωρίζουμε από πού να ξεκινήσουμε. Εδώ είναι μερικοί από τους τρόπους με τους οποίους μπορείτε να φροντίσετε τον εαυτό σας μετά από μια απώλεια εγκυμοσύνης.
Αποφύγετε την απομόνωση
Η απώλεια εγκυμοσύνης είναι ένα τραυματικό γεγονός που συχνά μοιάζει (ή γίνεται) μια μοναχική εμπειρία, κυρίως επειδή δεν το συζητάμε. Οι παρανοήσεις και το στίγμα γύρω από την απώλεια εγκυμοσύνης διαιωνίζουν αυτόν τον κύκλο. Αν και μπορεί να φαίνεται σαν μια απομονωμένη εμπειρία, είναι σημαντικό να θυμάστε ότι δεν είστε μόνοι. Το πρώτο βήμα στο ταξίδι μου για τη φροντίδα του εαυτού μου ξεκίνησε τη στιγμή που αποφάσισα να μοιραστώ την ιστορία μου. Παραδόξως, το θάρρος μου να είμαι διαφανής σχετικά με την αποβολή μου ενέπνευσε άλλες γυναίκες να μου ανοιχτούν για τις απώλειές τους.
Αν και μπορεί να φαίνεται σαν μια απομονωμένη εμπειρία, είναι σημαντικό να θυμάστε ότι δεν είστε μόνοι. Περίπου το 10% έως 15% των επιβεβαιωμένων κυήσεων καταλήγουν σε απώλεια. Ωστόσο, ο αριθμός των απωλειών υποτίθεται ότι είναι πολύ υψηλότερος, καθώς η απώλεια εγκυμοσύνης συμβαίνει συχνά πριν ακόμη μια γυναίκα καταλάβει ότι έχει συλλάβει. Μελέτες δείχνουν ότι ο πιο συνηθισμένος τύπος απώλειας, η αποβολή, συμβαίνει μεταξύ 10 τοις εκατό και 25 τοις εκατό των περιπτώσεων. Έτσι, οι πιθανότητες είναι ότι πιθανότατα έχετε γνωρίσει κάποιον που έχει βιώσει απώλεια εγκυμοσύνης. Να είστε πρόθυμοι να μοιραστείτε την ιστορία σας με άλλες γυναίκες, καθώς ποτέ δεν ξέρετε ποια μπορεί να σας μιλήσει για τη δική τους. Μπορεί να μην είναι άνετο να το συζητάτε στην αρχή, αλλά θα γίνεται ευκολότερο όσο περισσότερο το κάνετε και θα σας εμποδίσει να απομονωθείτε.
Βρείτε συστήματα υποστήριξης
Τα συστήματα υποστήριξής σας κατά τη διάρκεια αυτής της δύσκολης περιόδου αποτελούν πυλώνες στο ταξίδι θεραπείας. Μια μελέτη του 2019 που διεξήχθη από το American Journal of Obstetrics & Gynecology κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «οι γυναίκες βιώνουν υψηλά επίπεδα μετατραυματικού στρες, άγχους και κατάθλιψης μετά από πρόωρη απώλεια εγκυμοσύνης». Η πλοήγηση στη φροντίδα του εαυτού σας γίνεται ευκολότερη όταν έχετε μια σταθερή και αγαπημένη κοινότητα στην οποία μπορείτε να στηριχτείτε. Οι φίλοι και η οικογένεια είναι ο πιο κοινός τύπος συστήματος υποστήριξης. Τα αγαπημένα σας πρόσωπα θα είναι πάντα μια εξαιρετική πηγή για να στηριχτείτε επειδή ξέρετε ότι νοιάζονται για εσάς και την ευημερία σας. Η Lora Shahine, MD, FACOG, συνιστά “να πείτε νωρίτερα στους στενούς, υποστηρικτικούς φίλους και την οικογένειά σας τα νέα [της εγκυμοσύνης], ώστε να έχετε την υποστήριξη καθ’ όλη τη διάρκεια ό,τι κι αν συμβεί.” Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο για να συνδεθείτε με ανθρώπους και να βρείτε άλλους που έχουν βιώσει τις ίδιες εμπειρίες με εσάς.
Το μόνο πιθανό μειονέκτημα του μοιράσματος είναι ότι, μερικές φορές, η θλίψη της μητέρας μπορεί να επισκιαστεί από τη θλίψη της οικογένειας. «Δεν είναι όλοι εξαιρετικοί στη διαχείριση των συναισθημάτων τους σχετικά με τη θλίψη», είπε η Kate White, MD, OB-GYN από το Boston Medical Center/Boston University School of Medicine. Εξήγησε ότι έπρεπε συχνά να παρηγορήσει τα μέλη της οικογένειας μετά τον χαμό της κόρης της. Η εύρεση υποστήριξης από τα αγαπημένα σας πρόσωπα είναι σημαντική, αλλά μερικές φορές λύσεις τρίτων μπορεί να ταιριάζουν καλύτερα στο ταξίδι αυτοεξυπηρέτησής σας. Οι ομάδες υποστήριξης απώλειας εγκυμοσύνης και θλίψης μπορούν να βοηθήσουν στην κατανόηση της εμπειρίας σας με βοήθεια από εξωτερικές προοπτικές. Μπορεί να σας δώσει πόρους για το πώς να επεξεργαστείτε την απώλειά σας και να προσφέρει ένα χώρο για να μιλήσετε φωναχτά για την εμπειρία σας χωρίς κρίση, φόβο μήπως πληγώσετε κάποιον ή αισθανθείτε σαν βάρος. Βρήκα το σύστημα υποστήριξής μου μέσω μιας διαδικτυακής κοινότητας. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο για να συνδεθείτε με ανθρώπους και να βρείτε άλλους που έχουν βιώσει τις ίδιες εμπειρίες με εσάς. Αυτοί οι εικονικοί χώροι προσφέρουν τα πλεονεκτήματα των ομάδων υποστήριξης θλίψης με την επιλογή να είναι ανώνυμα, καθιστώντας ευκολότερη τη συμμετοχή εάν το επιλέξετε.
Ζητήστε επαγγελματική βοήθεια και συμβουλή όταν χρειάζεται
Ποτέ μην φοβάστε να ζητήσετε επαγγελματική βοήθεια από το γιατρό σας, καθώς μπορεί να προσφέρει καθοδήγηση μετά την απώλεια εγκυμοσύνης. “Οι επαγγελματίες θα πρέπει να προσπαθήσουν να αναγνωρίσουν ότι η θεραπεία από την αποβολή είναι τόσο σωματική όσο και συναισθηματική. Είναι εύκολο να επικεντρωθεί κανείς στο ιατρικό κομμάτι, αλλά η επικύρωση της συναισθηματικής πλευράς της ανάρρωσης είναι σημαντική και για τους ασθενείς”, εξήγησε η Shahine. Συνιστά στις γυναίκες να κάνουν μια επίσκεψη παρακολούθησης μετά την απώλεια εγκυμοσύνης, καθώς αυτό τους επιτρέπει να κάνουν ερωτήσεις που μπορεί να είχαν χάσει μετά τον αρχικό προσδιορισμό της απώλειας. Είναι επίσης μια ευκαιρία να αποκτήσετε πολύτιμες γνώσεις σχετικά με τους πόρους που είναι διαθέσιμοι σε γυναίκες που βιώνουν απώλεια.
Η θεραπεία ένας προς έναν μπορεί να είναι ένα πολύτιμο εργαλείο στο ταξίδι αυτοεξυπηρέτησής σας, καθώς ένα αντικειμενικό τρίτο μέρος μπορεί να σας βοηθήσει να ξεμπερδέψετε την πολυπλοκότητα της θλίψης σας και να είναι ένα αυτί με ενσυναίσθηση. “Ο θεραπευτής είναι το άτομο που νοιάζεται για εσάς, αλλά όχι πάρα πολύ. Εξακολουθεί να έχει συμπόνια και ενσυναίσθηση, αλλά βρίσκεται στο εξωτερικό [της ζωής σας]. Αυτό είναι που τους κάνει έναν ασφαλή χώρο για να αποκαλύψει όλα τα [συναισθήματα] νιώθεις, γνωρίζοντας ότι δεν θα πληγώσεις τον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου», δήλωσε ο Γουάιτ. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας του πένθους της, κατάλαβε ότι χρειαζόταν θεραπεία για να προχωρήσει.