Καθίστε στην κυκλοφορία, καθυστερείτε για μια σημαντική συνάντηση, παρακολουθώντας τα λεπτά να κινούνται. Ο υποθάλαμος σας, ένας μικροσκοπικός πύργος ελέγχου στον εγκέφαλό σας, αποφασίζει να στείλει τη διαταγή: Στείλτε τις ορμόνες του στρες! Αυτές οι ορμόνες του στρες είναι οι ίδιες που ενεργοποιούν την απόκριση του “fight or flight” του σώματός σας. Η καρδιά σας τρέχει, η αναπνοή σας επιταχύνεται και οι μύες σας είναι έτοιμοι για δράση. Αυτή η απάντηση σχεδιάστηκε για να προστατεύσει το σώμα σας σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, προετοιμάζοντας σας να αντιδράσετε γρήγορα. Αλλά όταν η απόκριση στο άγχος συνεχίζει να πυροδοτείται, μέρα με τη μέρα, θα μπορούσε να θέσει την υγεία σας σε σοβαρό κίνδυνο.
Το κεντρικό νευρικό σας σύστημα (CNS) είναι υπεύθυνο για την ανταπόκρισή σας «μάχης ή πτήσης». Στον εγκέφαλό σας, ο υποθάλαμος παίρνει την μπάλα να κυλά, λέγοντας στα επινεφρίδια σας να απελευθερώσουν τις ορμόνες του στρες αδρεναλίνη και κορτιζόλη. Αυτές οι ορμόνες αυξάνουν τον καρδιακό παλμό σας και στέλνουν αίμα στις περιοχές που το χρειάζονται περισσότερο σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, όπως οι μύες, η καρδιά και άλλα σημαντικά όργανα. Όταν ο αντιληπτός φόβος εξαφανιστεί, ο υποθάλαμος πρέπει να πει σε όλα τα συστήματα να επανέλθουν στο φυσιολογικό. Εάν το ΚΝΣ δεν επανέλθει στο φυσιολογικό, ή εάν το στρες δεν εξαφανιστεί, η απόκριση θα συνεχιστεί. Το χρόνιο άγχος είναι επίσης ένας παράγοντας σε συμπεριφορές όπως η υπερκατανάλωση τροφής ή η υπερβολική κατανάλωση, η κατάχρηση αλκοόλ ή ναρκωτικών και η κοινωνική απόσυρση.
Οι ορμόνες του στρες επηρεάζουν το αναπνευστικό και καρδιαγγειακό σας σύστημα. Κατά τη διάρκεια της απόκρισης στο άγχος, αναπνέετε γρηγορότερα σε μια προσπάθεια γρήγορης διανομής αίματος πλούσιου σε οξυγόνο αέρα στο σώμα σας. Εάν έχετε ήδη αναπνευστικό πρόβλημα όπως άσθμα ή εμφύσημα, το άγχος μπορεί να κάνει ακόμη πιο δύσκολη την αναπνοή. Κάτω από άγχος, η καρδιά σας αντλεί επίσης πιο γρήγορα. Οι ορμόνες του στρες αναγκάζουν τα αιμοφόρα αγγεία σας να συστέλλουν και να εκτρέπουν περισσότερο οξυγόνο στους μυς σας, ώστε να έχετε περισσότερη δύναμη να αναλάβετε δράση. Αλλά αυτό αυξάνει επίσης την αρτηριακή σας πίεση. Ως αποτέλεσμα, το συχνό ή χρόνιο στρες θα κάνει την καρδιά σας να δουλεύει πολύ σκληρά για πολύ καιρό. Όταν η αρτηριακή σας πίεση αυξάνεται, το ίδιο ισχύει και για τους κινδύνους για εγκεφαλικό επεισόδιο ή καρδιακή προσβολή.
Υπό πίεση, το συκώτι σας παράγει επιπλέον σάκχαρο στο αίμα (γλυκόζη) για να σας δώσει ώθηση της ενέργειας. Εάν αντιμετωπίζετε χρόνιο άγχος, το σώμα σας μπορεί να μην είναι σε θέση να συμβαδίσει με αυτήν την επιπλέον αύξηση της γλυκόζης. Το χρόνιο στρες μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2.
Η ορμή των ορμονών, η γρήγορη αναπνοή και ο αυξημένος καρδιακός ρυθμός μπορεί επίσης να διαταράξει το πεπτικό σας σύστημα. Είναι πιο πιθανό να έχετε καούρα ή παλινδρόμηση οξέος χάρη στην αύξηση του οξέος του στομάχου. Το άγχος δεν προκαλεί έλκη (ένα βακτήριο που ονομάζεται H. pylori συχνά), αλλά μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο για αυτά και να προκαλέσει τα υπάρχοντα έλκη. Το άγχος μπορεί επίσης να επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο το φαγητό κινείται μέσω του σώματός σας, οδηγώντας σε διάρροια ή δυσκοιλιότητα. Μπορεί επίσης να αντιμετωπίσετε ναυτία, έμετο ή πόνο στο στομάχι.
Οι μύες σας τεντώνονται για να προστατευθούν από τραυματισμούς όταν είστε στρεσογόνοι. Τείνουν να απελευθερώνονται και πάλι όταν χαλαρώσετε, αλλά εάν είστε συνεχώς υπό πίεση, οι μύες σας μπορεί να μην έχουν την ευκαιρία να χαλαρώσουν. Σφιχτοί μύες προκαλούν πονοκεφάλους, πόνο στην πλάτη και στον ώμο και πόνο στο σώμα. Με την πάροδο του χρόνου, αυτό μπορεί να προκαλέσει έναν ανθυγιεινό κύκλο καθώς σταματάτε να ασκείστε και στραφείτε σε φάρμακα για τον πόνο για ανακούφιση.